fotka z /zdjecia/forum7.JPG

i

Autor: Archiwum Architektury

Forum des Halles

2008-02-06 1:00

Zwycięski, konkursowy projekt stworzenia nowej przestrzeni publicznej w centrum Paryża zakłada ciągłość historyczną, połączenie z istniejącym parkiem i otaczającymi go pomnikami sztuki. (Autorzy: Patrick Berger, Jacques Anziutti)

W latach 70. mówiło się o dzielnicy Les Halles jako o miejscu przyszłości. Forum des Halles, ogromny podziemny kompleks handlowy zajmuje obszar, na którym od początku XII wieku, mieścił się wielki, miejski targ. W latach 70. został on przeniesiony i rozpoczęto wykopy pod cztery podziemne piętra sklepów. Otwarty w latach 80. kompleks posiada wewnętrzny dziedziniec ozdobiony pomnikiem Pigmalion. Szklano-metalow konstrukcja Pawilonu Lascot otacza skwer z fontanną, pod którymi znajduje się pomieszczenie właściwych Hal, które mieszczą sklepy, butiki, wielkie magazyny handlowe, kilkanaście restauracji, ośrodki kultury, tereny spacerowo-wystawowe i parkingi, umieszczone 25 metrów pod ziemią. Forum des Halles połączone jest z największą w Paryżu stacją metra Châtelet, przystankiem RER. Na poziomie pierwszym znajduje się supernowoczesne Muzeum Holografii, a opodal – filia Muzeum Figur Woskowych Grévin i Wideoteka Miasta Paryża. Całość Hal ozdobiona jest dziełami sztuki. Na zachód, między Kościołem Saint Eustache a Beaubourg Centrum, rozciąga się unikalny 4-hektarowy ogród w klasycznym stylu, z zegarem słonecznym. Od północnego - wschodu do kompleksu przylegają metalowe budynki Domu Poezji i Pawilonu Sztuk, zaprojektowane przez Jeana Willervala.

Konkursowy projekt zakłada nowe przekrycie Forum. Morfologiczna struktura na kształt baldachimu wizualnie przenika do pobliskiego ogrodu-parku, sięgając jego obszaru. Układ projektu uwzględnia ciągłość pomiędzy równoległymi przestrzeniami kompleksu na kilku poziomach. Zawiłość geometrii baldachimu przypomina motywy roślinne na kształt korony drzew. Ażurowe przekrycie wykazujące cechy naturalnego wentylatora, ma także charakter ochronny. Ten szklany, przezroczysty kompozyt przez różnorodnośc planów jest tłem dla "gry" światła, na krzywoliniowych żebrach dachu. To jest nieindukcyjna architektura. Każdy etap budowy tego "żyjącego" kształtu jest jak idea naturalnego wzrostu, stanem przejścia z ziemi aż do ostatecznej metamorfozy.

Autorzy: architekci - Patrick Berger and Jacques Anziutti, asystent architeka, project manager - Mathieu MercurialiKosultacje: INGEROP (General studies offi ce), Base Consultants (Environmental consulting), Ingelux (Light consulting), ACV (Acoustics consulting)Powierzchnia: 19 000 m2Projekt: 2007Koszt konstrukcji: 120 M €