Wyniki konkursu architektonicznego na projekt modernizacji i rozbudowy budynku komendy Wojewódzkiej Państwowej Straży Pożarnej w Toruniu poznaliśmy pod koniec października. Zwyciężył zespół Katarzyny Jędrzejczak, Marcina Podlewskiego, Michała Siedacza i Adama Spechta (więcej o ich propozycji pisaliśmy TU). Koncepcja biura Gierbienis + Poklewski, przygotowana we współpracy z Martyną Kramarz i Michałem Kierczem, otrzymała jedno z dwóch wyróżnień. W opinii jury czytamy, że przyznano je za zaprezentowanie twórczej i wyrazistej odpowiedzi na zadanie projektowe. Nowo projektowany budynek stanowi harmonijną kompozycję brył o dynamicznym charakterze. Na uwagę zasługuje zaproponowanie wielu rozwiązań realizujących idee zrównoważonego rozwoju. Jak tłumaczą autorzy, opracowanie propozycji projektowej było niezwykle trudne przez fakt, że nowy obiekt miał być realizowany w sąsiedztwie i w połączeniu funkcjonalnym z istniejącą remizą. Gmach ten stanowi jeden z ważniejszych obiektów historycznych na mapie miasta. Istotne było zlokalizowanie remizy w obszarze systemu średniowiecznych fos i murów miejskich. Ich ślad pozostaje widoczny do dziś w postaci dwóch fragmentów muru, które uwzględnione zostały w rozbudowie – wyjaśniają Marcin Gierbienis.
i
Punktem wyjścia było uszanowanie historycznej zabudowy jako nadrzędnej i realizacja nowej, jako jej domknięcia o współczesnym charakterze. Pod względem formalnym bryła posiada minimalistyczną formę, która odwołuje się zarówno do skali istniejących budynków, ich wysokości i proporcji, jak i stanowi interpretację dachu mansardowego, jako odpowiedź na uwarunkowania konserwatorskie oraz wpisując się w sylwetę miasta.Przewodnią ideą projektu stało się hasło H A R M O N I A. Rozumiane jako kontynuacja tradycji, a zarazem spojrzenie w przyszłość, odnoszące się do relacji pomiędzy architekturą i naturą. Harmonia staje się manifestem koncepcji – odnalezieniem proporcji i skali bryły oraz dobór materiałów ją tworzących, które są właściwe dla tego miejsca i tego przeznaczenia – dodaje Damian Poklewski-Koziełł.Dla architektów istotne było stworzenie budynku, który wyrażałby nowoczesne podejście do obiektu użyteczności publicznej, otwartego i dostępnego dla odbiorców oraz efektywnego i komfortowego dla użytkowników. Jednocześnie tzw. zielonego budynku, czyli zrealizowanego w duchu zrównoważonego rozwoju i refleksji nad tym, w jaki sposób budownictwo wpływa na nasze środowisko. W przypadku obszarów silnie zurbanizowanych ważne jest, aby nowo wprowadzone obiekty nie tylko nie pogarszały warunków naturalnych, ale również je wzbogacały. Stąd w projekcie zastosowano rozwiązania proekologiczne, skupione zarówno na efektywności energetycznej, jak i minimalizacji negatywnego wpływu inwestycji na środowisko – mówi Marcin Gierbienis.
i
Harmonia to również stworzenie relacji pomiędzy tym, co stare a tym, co nowe. Projektowane elewacje o powściągliwej estetyce, w znacznej mierze przeszklone, stanowią kontrast dla historycznych, ale poprzez wybór materiałów wykończeniowych i kolorystyki zachowują spójność w obrębie całego założenia. Bryłę charakteryzuje czytelny podział na tzw. bazę w parterze, która ma cięższy charakter, stanowi fundament obiektu, nawiązując do murów miejskich. W tym miejscu okładzinę stanowią prefabrykowane płyty betonowo-ceramiczne, które zawierają w swojej substancji lokalne kamienie. Elewacja w wyższych kondygnacjach ma lekki, osłonowy charakter i przyjmuje podziały wynikające z modułów struktury przestrzennej, podkreślone rytmicznymi, aluminiowymi lizenami, kontynuującymi ceglaną kolorystykę – opowiada Gierbienis. Inspirowany paletą barw natury dobór kolorystyki widoczny jest również we wnętrzach. Naturalny kolor drewna, które stanowi konstrukcję obiektu uzupełniają odcienie piaskowe i rude, określające wykończenie ścian, posadzek i sufitów oraz mebli. Uzyskana bryła wyraża kontynuację tradycji, jak i spojrzenie w przyszłość, którą widzimy jako większy nacisk na relacje pomiędzy architekturą i środowiskiem. Stąd bardzo ważne było projektowanie obiektu w duchu idei zrównoważonego rozwoju, biorąc pod uwagę zarówno korzyści energetyczne, jak i komfort użytkowania oraz wprowadzenie zielonego zagospodarowania nie tylko na terenie, ale również na stropodachach. Jednocześnie zdecydowaliśmy się wejść w polemikę z wytycznymi zamawiającego, przenosząc miejsca postojowe dla samochodów pod ziemię i tym samym odzyskując powierzchnię placu dla celów publicznych – podsumowuje Marcin Gierbienis.
i
i
Newsletter „Architektury-murator”co tydzień nowa porcja najświeższych architektonicznych newsów z Polski i ze świata!
