| Nazwa obiektu | Plac Grzybowski |
| Adres obiektu | Warszawa |
| Autorzy | Pleneria |
| Zespół projektowy | arch. krajobrazu Dariusz Malinowski arch. krajobrazu Agata Ciesielska arch. krajobrazu Agata Czarnecka arch. krajobrazu Monika Radkiewicz arch. Michał Jaworski |
Pleneria s.c.
Zespól autorski:arch. krajobrazu Dariusz Malinowskiarch. krajobrazu Agata Ciesielskaarch. krajobrazu Agata Czarneckaarch. krajobrazu Monika Radkiewiczarch. Michał Jaworski
KONCEPCJA IDEOWA
Plac Grzybowski jest położony w centralnej części Warszawy w otoczeniu zabudowy nowoczesnej i zabytkowej.Jest to plac o charakterze typowo miejskim, punktem styku stref o różnej funkcji – mieszkalnej, biurowej, sakralnej.
Obecnie jego potencjał nie jest w pełni wykorzystywany - plac jest podporządkowany ruchowi kołowemu i ożywa w czasie organizowanych imprez plenerowych kilka razy w ciągu roku.
Nie budzi wątpliwości konieczność zmiany tej sytuacji tak, by stworzyć przestrzeń atrakcyjną, zachęcającą do przebywania w niej i bezpieczną. Jednocześnie planując rozwój tego miejsca należy bezwzględnie pamiętać o jego historycznej zabudowie oraz istniejących osiach widokowych.Ważnym aspektem programowym jest dostosowanie funkcji placu do potrzeb mieszkańców z dbałością o to, by powstało miejsce, w którym będą chętnie przebywali i z którym będą się mogli identyfikować.
Koniecznym jest przywrócenie historycznej funkcji placu jako miejsca spotkań, integracji społecznej, miejsca spędzania wolnego czasu i wypoczynku. Koncepcja projektowa zakłada więc ograniczenie ruchu kołowego na projektowanym obszarze (z wyłączeniem ul. Twardej) do niezbędnego minimum, pozostawiając możliwość dojazdu do sąsiednich budynków oraz dostęp w przypadku pożaru lub innych wydarzeń losowych. Według założeń, projektowana nawierzchnia piesza i jezdna mają tworzyć wspólną przestrzeń (tzw. wonerf), jednolitą pod względem kolorystyki i użytych materiałów. Jednocześnie jezdnia została zwężona do szerokości właściwej dla ulicy jednokierunkowej z jednoczesnym zastosowaniem elementów uspokojenia ruchu. Wyniesione fragmenty jezdni i zmniejszenie prędkość pojazdów do 20 km/h miałyby również za zadanie zniechęcić przejeżdżających kierowców do obierania tej drogi. Warto podkreślić, że jest to także element zagospodarowania ułatwiający poruszanie się osób niepełnosprawnych dzięki umożliwieniu przeprawy bez konieczności pokonywania krawężników.
Istniejące tory tramwajowe zostały zachowane. Gdy zostanie tu w przyszłości poprowadzona turystyczna linia tramwajowa, plac Grzybowski będzie niewątpliwie jednym z miejsc na turystycznej mapie miasta, które obowiązkowo trzeba będzie zobaczyć.
Główne założenia projektowe zakładają podzielenie przestrzeni placu na wyraźnie zdefiniowane strefy: miejską – pomyślaną jako miejsce tętniące życiem, przeznaczone do organizowania imprez plenerowych, oraz strefę wypoczynkową – miejsce pozwalające na uspokojenie myśli; miniaturowy wycinek natury w tkance miasta, przy jednoczesnym zachowaniu odrębności przestrzeni przed budynkiem kościoła Wszystkich Świętych. Mimo że strefy te pełnią różne funkcje, nie są odgrodzone od siebie żadnymi przeszkodami przestrzennymi – mogą się swobodnie przenikać, zachowując jednocześnie swój odrębny charakter. Przestrzeń strefy miejskiej została zaprojektowana tak, aby prowadzić wzrok w kierunku jej najbardziej wartościowych elementów.Pierzeja wschodnia i południowa placu zostały zamknięte dzięki zastosowaniu odpowiednich nasadzeń roślinnych, tak by wyraźnie zdefiniować jego granice.
Plac Grzybowski na zakończeniu ulicy Próżnej jest przestrzenią otwartą, dającą możliwość swobodnego przemieszczania się w dowolnym kierunku.Strefa ta została pomyślana jako miejsce przeznaczone do organizowania imprez plenerowych.
Dzięki zachowaniu istniejącej alei lipowej oraz wprowadzeniu czerwonych linii prowadzących wzrok, podkreślona została główna oś widokowa w kierunku Pałacu Kultury. Czerwone linie wyznaczają murki oporowe oraz pasy w nawierzchni, na których zostały umieszczone ławy w tym samym kolorze. Są to mobilne elementy wyposażenia; ich położenie zmienia się w czasie dzięki zastosowaniu specjalnych szyn, umożliwiających ich przemieszczanie. Jest to szczególnie ważne podczas imprez plenerowych – dzięki temu ławy można zsunąć na obrzeże placu, pozostawiając całą przestrzeń do dyspozycji organizatorów.
Obszar strefy wypoczynkowej placu jest zdefiniowany przez aleję lipową na osi widokowej w kierunku Pałacu Kultury i Nauki, ulicę Twardą oraz teren przed kościołem Wszystkich Świętych. Jest to przestrzeń inspirowana naturalnym krajobrazem, o miękkiej linii nasadzeń, z przewagą traw ozdobnych i roślin kwiatowych. Aby zapewnić kameralność plac został w tym miejscu obniżony względem terenu otaczającego, a nadmiar zieleni wykorzystano do wymodelowania skarp.
Kamienne bloki, zachodzące na skraj strefy miejskiej, przechodzą w główny element strefy wypoczynkowej - kaskadę zakończoną zbiornikiem wodnym o formie zapożyczonej z naturalnych krajobrazów. Usytuowana na osi widokowej w kierunku ulicy Próżnej jest elementem łączącym strefę wypoczynkową i miejską. Zbiornik wodny ma formalną oprawę z płyt i bloków kamiennych i w połączeniu z otoczeniem stanowi atrakcyjną rzeźbę.Jest to szczególnie ważne jesienią i zimą, kiedy niemożliwym jest utrzymanie obiegu wody.
Woda jest dostępna dla użytkowników, można do niej wejść z praktycznie każdej strony; szczególnie zachęcają do tego drewniane pomosty. Na przedłużeniu pomostów przewidziane są drewniane leżaki, pozwalające na odpoczynek w pobliżu lustra wody zarówno w ciągu dnia, jak i wieczorem – przy delikatnym świetle bijącym z wnętrza zbiornika.
Łagodny mikroklimat tego miejsca wytwarza zamgławiacz. Opcjonalnie uzyskanie takiego efektu będzie możliwe również zimą, dzięki podgrzaniu wody.
