Brick-topia to niewielki obiekt, który bada granice możliwości konstrukcyjnych cegły. Projekt wyłoniono w wyniku konkursu zorganizowanego w ramach Międzynarodowego Festiwalu Architektury Eme3 w Barcelonie. Niewielki czas przeznaczony na realizację oraz ograniczony budżet wymagał od projektantów innowacyjnego podejścia.
Budowa obiektu w takim kształcie była możliwa dzięki połączeniu najnowszych badań z zakresu analizy konstrukcji i narzędzi komputacyjnych z tradycyjną i niedrogą techniką budowania. Ostateczny kształt pawilonu to wynik procesu optymalizacji konstrukcji w programie Rhino Vault. Grubość ścian waha się od 65 mm do 118 mm, a czas budowy wyniósł trzy tygodnie. Obiekt otrzymał nagrodę Światowego Festiwalu Architektury w kategorii małych obiektów tymczasowych. Znalazł się także w gronie 50 finalistów nagrody Wienerberger Brick Award 2016.
To nie jedyny eksperyment barcelońskiej pracowni Map13 z wykorzystaniem ceglanych sklepień. Podobny obiekt powstał w Valldaura w Barcelonie w ramach seminarium Instytutu Zaawansowanych Technologii w Katalonii (Institute of Advance Architecture, IAAC) prowadzonego wspólnie przez Map13 oraz Block Research Group z ETH w Zurychu.
Osiągnięcia z zakresu ceglanych konstrukcji zostały wykorzystane także w projekcie Hali Sportowej w Torre Baró w Barcelonie, który powstał na zlecenie miasta. Zadanie architektów polegało na sprawdzeniu możliwości budowy obiektu na trudnym terenie, w miejscu, gdzie znajduje się podziemny zbiornik wodny, którego nie można usunąć, ani naruszyć.
Nad istniejącym zbiornikiem rozpostarto nie stykające się z nim sklepienie, którego najwięgkszy łuk osiąga rozpiętość 60 metrów. Celem budowy obiektu jest rewitalizacja jednego z krańców szlaku "Camí de les Aigues" w górach otaczających Barcelonę, dlatego projektanci podjęli próbę odtworzenia naturalnego krajobrazu. Wnętrze hali mieści m.in. wypożyczalnię rowerów i bar.
