Grzybowska 81

i

Autor: Archiwum Architektury Dynamiczna forma fasady biurowca przy Grzybowskiej 81 skomponowana jest ze szklanych płaszczyzn i kamiennych pasów. Widok od strony ulic Grzybowskiej i Przyokopowej. Fot.: Marcin Czechowicz

Budynek biurowy Grzybowska 81

2015-02-19 18:33

Odbijające się w szklanych płaszczyznach elewacji ceglane ściany zabytkowego zespołu, w którym dziś mieści się Muzeum Powstania Warszawskiego, mają stanowić świadectwo dwóch epok w dziejach miasta. O realizacji pisze Wojciech Popławski.

Nazwa obiektuBudynek biurowy Grzybowska 81
Adres obiektuWarszawa, ul. Grzybowska 81
AutorzyGrupa 5 Architekci sp. z o.o., architekci Roman Dziedziejko (arch. prowadzący), Mikołaj Kadłubowski, Michał Leszczyński, Krzysztof Mycielski, Rafał Grzelewski, Rafał Zelent
Współpraca autorskaarchitekci Andrzej Kikowski, Agnieszka Wróblewska, Jan Placha, Rafał Stefanowski, Anna Leszkiewicz, Maciej Gruszecki, Joanna Aleksandrowicz
Architektura wnętrzGrupa 5 Architekci sp. z o.o.
Architektura krajobrazuAgrokultura – Justyna Dziedziejko
KonstrukcjaNazbud, Wojciech Naziębło, Maciej Leszczyński
Generalny wykonawcaUnibeb S.A.
InwestorUnidevelopment S.A.
Powierzchnia terenu2248.0 m²
Powierzchnia zabudowy1731.0 m²
Powierzchnia użytkowa10237.0 m²
Powierzchnia całkowita16500.0 m²
Kubatura58600.0 m³
Projekt2008-2011
Data realizacji (początek)2011
Data realizacji (koniec)2013

Dynamiczna forma fasady, skomponowana ze szklanych płaszczyzn i meandrujących, kamiennych pasów, nie jest już może oryginalnym rozwiązaniem, ale w przypadku siedmiopiętrowego biurowca na rogu ulic Przyokopowej i Grzybowskiej zabieg ten zastosowano w lekki i swobodny sposób. Szczególnie w zestawieniu z obciążonym wielkim ładunkiem emocjonalnym sąsiadującym gmachem Muzeum Powstania Warszawskiego architektura obiektu wydaje się dość śmiała.

Dzięki zlokalizowaniu usług w parterze, w tym placówki banku i restauracji, budynek staje się bardziej dostępny. Rzut parteru zamyka dobrze usytuowany wjazd do trzypoziomowego parkingu podziemnego na 130 miejsc postojowych. Klarowna forma centralnego rdzenia windowego w połączeniu z prostą konstrukcją daje dużo swobody w aranżacji biur na piętrach. Elastyczny podział na pokoje zapewnia tu też pasmowy układ przeszkleń. Kondygnacje nadziemne oferują około 9000 m² powierzchni biurowej do wynajęcia.

Brakuje jedynie zieleni, lecz częściowo tłumaczy to niewielka działka, którą obiekt wykorzystuje maksymalnie. W głównym holu zwraca uwagę wyrazista forma lady recepcyjnej podkreślona płytami z miedzi, które pokrywają jej wszystkie powierzchnie i płynnie przechodzą na ściany. W ciągu dnia, szczególnie przy jesienno-zimowej pogodzie, przeszkadza trochę nadmierna refleksyjność przeszkleń. Harmonia materiałów i kolorów nadaje za to zdecydowanie kameralny charakter temu obiektowi. Jego narożnik szczególnie przyjaźnie prezentuje się wieczorem, wypełniony delikatnym oświetleniem ze starannie zaprojektowanego placu przed wejściem.

Grzybowska 81

i

Autor: Archiwum Architektury Widok na wschodnią elewację biurowca przy Grzybowskiej 81 z dziedzińca Muzeum Powstania Warszawskiego. Fot.: Marcin Czechowicz

Założenia autorskie:

Projektując budynek biurowy przy ul. Grzybowskiej, mieliśmy świadomość wyjątkowości miejsca. Sąsiedztwo dawnej elektrowni tramwajowej, mieszczącej obecnie Muzeum Powstania Warszawskiego, stało się dla nas punktem odniesienia i główną inspiracją.

Uznaliśmy, iż miejsce to może się stać świadectwem przemijającego czasu: z jednej strony burzliwych dziejów Warszawy, z drugiej zmieniającej się i wciąż rozwijającej, nowoczesnej stolicy. Dlatego też nasz budynek nie jest w swoim wyrazie historyzujący, natomiast poprzez kompozycję szklanych i kamiennych płaszczyzn oraz przeplatających się podłużnych pasów stropowych uzyskał dynamiczną, lekką formę.

Główne wejście zaplanowaliśmy od strony ulicy Przyokopowej, w bezpośredniej relacji do głównego wejścia do muzeum. Mamy nadzieje, iż charakterystyczne, ceglane ściany zabytkowego zespołu, odbijające się w dużych, szklanych płaszczyznach elewacji biurowca, będą stanowić świadectwo dwóch epok w dziejach Warszawy.

Szczególnym elementem wystroju wnętrza jest obłożona młotkowaną miedzią lada recepcyjna w dwukondygnacyjnym holu. Przenika się ona ze strukturą budynku, stając się tym samym jego wizytówką zaraz po przekroczeniu progu. Wykorzystanie miedzi jako materiału ponadczasowego, symbolizującego trwałość i solidność, było również swego rodzaju odpowiedzią na ideową integrację miejsca z architekturą nowego budynku.

Na sufitach w głównym holu zastosowano perforowane panele aluminiowe, a słupy konstrukcyjne wykonano tu z betonu architektonicznego, nawiązując w ten sposób do współczesnej formy rzeźbiarskiej na placu przed wejściem do Muzeum Powstania Warszawskiego.