Modernizacja dworca PKP w Głogowie

i

Autor: Archiwum Architektury Fot. Röben

Modernizacja dworca kolejowego w Głogowie

2015-10-30 12:17

W projekcie renowacji dworca istotne było nawiązanie do przedwojennego charakteru budynku. Jego elewacje pokryto klinkierem, a detal architektoniczny kontrastującym, jasnym tynkiem.

Wybudowany w duchu modernizmu głogowski dworzec, został oddany do użytku w 1935 roku. Nowy obiekt zastąpił nie spełniający już swojego zadania obiekt z 1846 roku, znajdujący się w miejscu obecnego peronu drugiego. Autorem projektu był Wilhelm Beringer, który w latach 1920-1937 pełnił funkcję głównego architekta Kolei Wschodnich we Frankfurcie nad Odrą. Oprócz uznawanego za jedną z jego najciekawszych realizacji dworca w Głogowie, zaprojektował on również osiem stacji kolejki ze Starych Bielic do Skwierzyny Gaj. Ich wspólną cechą jest modernistyczna estetyka i charakterystyczne elewacje z cegły klinkierowej.

Choć w czasie wojny budynek nie uległ znacznym zniszczeniom, w dużym stopniu ucierpiała bogata infrastruktura kolejowa znajdująca się wokół, m.in. warsztaty taboru kolejowego i bocznice. Remont kompleksu ciągnął się aż do lat 60-tych XX wieku i objął również główny budynek. Otynkowany i pomalowany na żółty kolor, stracił swój oryginalny charakter. Od tego czasu dworzec przechodził jedynie drobne prace odświeżające i konserwatorskie. Wraz z upływem czasu ograniczano kolejne połączenia kolejowe z Głogowa. W związku z malejącym ruchem kolejowym zamknięto dworcową restaurację, wiele pomieszczeń trafiło w prywatne ręce, a cała infrastruktura powoli niszczała.

Po wielu latach zaniedbań, w 2012 roku budynek poddano renowacji. Przy tworzeniu projektu modernizacji dworca, niezwykle istotne było nawiązanie do jego historycznego wyglądu. Stan oryginalnej ceglanej elewacji nie pozwalał na jej renowację, stąd też decyzja o zastosowaniu płytek klinkierowych jak najbardziej zbliżonych swoim wyglądem do oryginalnej starej cegły – wyjaśnia Janusz Grochowski, architekt z Pracowni Architektonicznej Archwig, odpowiedzialny za modernizację dworca. - Ostateczny dobór modelu płytek odbył się po zapoznaniu z materiałami archiwalnymi i został dokonany wspólnie z Dolnośląskim Konserwatorem Zabytków (oddział w Legnicy) w ramach nadzoru autorskiego – dodaje. Do wykończenia dworca użyto płytek klinkierowych Röben Adelajda. Elewacja wcześniej została dodatkowo docieplona metodą lekką mokrą, co nie obciążyło starych murów budynku, a same płytki zostały przyklejone na klej.

Zastosowanie takiego rozwiązania nie tylko poprawiło wygląd budynku, ale także wpłynęło na polepszenie jego właściwości termoizolacyjnych. Dbając o jak najlepsze odwzorowanie fasady dworca, nie zapomniano o architektonicznych detalach, które wykonano z poszanowaniem charakteru pierwotnego projektu. Dotyczy to przede wszystkim okien, które ujęto białym obramowaniem, a przestrzenie między nimi wypełniono jasnym tynkiem. W tylnej części dworca klinkier zastosowano do wysokości okien najniższej kondygnacji, powierzchnię powyżej pokryto tynkiem. Koszt inwestycji wyniósł 3,2 miliona złotych.