| Nazwa obiektu | Budynek Wydziału Neofilologii i Lingwistyki Stosowanej UW |
| Adres obiektu | Warszawa, Powiśle, ul. Dobra 55 |
| Autorzy | APA Kuryłowicz & Associates, architekci Stefan Kuryłowicz † , Ewa Kuryłowicz, Olga Kanecka, Magda Iżewska, Karina Kowalewska, Fryderyk Szymański, Krystyna Tulczyńska (nadzory autorskie) |
| Współpraca autorska | architekci Michał Tatjewski, Piotr Wilbik, Małgorzata Krukowska, Wojciech Pachocki, Piotr Kuczyński, Iwo Dobrucki |
| Architektura krajobrazu | architekt krajobrazu Urszula Maciejewska |
| Konstrukcja | KiP Kapela Pachowski |
| Generalny wykonawca | Warbud |
| Inwestor | Uniwersytet Warszawski, Fundacja UW |
| Powierzchnia terenu | 8489.0 m² |
| Powierzchnia zabudowy | 7799.0 m² |
| Powierzchnia użytkowa | 36251.0 m² |
| Powierzchnia całkowita | 42772.0 m² |
| Kubatura | 168195.0 m³ |
| Projekt | 2006 |
| Data realizacji (koniec) | 2012 |
| Koszt inwestycji | 66 315 744 zł, w tym dofinansowanie ze środków UE: 37 637 761 PLN |
Od 1999 roku, kiedy na Powiślu otwarto gmach Biblioteki Uniwersytetu Warszawskiego autorstwa Marka Budzyńskiego i Zbigniewa Badowskiego, dzielnica zaczęła stawać się nowym centrum życia akademickiego stolicy, także tego nocnego. Wraz ze studentami szybko pojawiły się tam bowiem kluby, klubokawiarnie i kawiarnioczytelnie. W 2006 roku rozstrzygnięto konkurs na kolejny uniwersytecki obiekt, nową siedzibę Wydziału Neofilologii i Lingwistyki Stosowanej w miejscu parterowego pawilonu handlowego vis-a-vis biblioteki, ale z powodu braku funduszy jego budowa długo nie mogła się rozpocząć. Ostatecznie zwycięski zespół musiał dostosować projekt do etapowania inwestycji. Kamień węgielny pod pierwszą część obiektu wmurowano dopiero w październiku 2011 roku, a oddano ją do użytku dokładnie 12 miesięcy później. Docelowo ponadstuczterdziestometrowej długości budynek, usytuowany wzdłuż ul. Lipowej, zajmie też działkę, na której obecnie stoi stary gmach wydziału. W pełni przeszklona elewacja od strony ul. Dobrej jest w zamyśle lustrem odbijającym budynek Budzyńskiego. Przebywając w środku, można wręcz odnieść wrażenie, że elewację właściwą tworzą płaszczyzny ksiąg ze spatynowanej miedzi. Ten świadomy zabieg zwraca uwagę na miastotwórczą rolę BUW-u i można go odczytać jako hołd złożony ikonie polskiej architektury lat 90. Nawiązuje do niej także pomysł usytuowania wejścia w narożniku przy ul. Lipowej, analogicznie do rozwiązania, jakie zastosowano w bibliotece. Od strony ul. Wiślanej elewacja zamienia się w pełną, wykończoną patynowaną miedzią. Powierzchnie glifów okiennych wyłożono tu dla kontrastu żółtymi płytami HPL, które nadają północnej, a przez to ciemnej ścianie budynku pewnej lekkości. Więcej o nowej siedzibie Wydziału Neofilologii i Lingwistyki Stosowanej UW na warszawskim Powiślu : miesięcznik „Architektura-murator” numer 4/2013, s. 62
