Nowoczesna katedra w Kenii – jak to się robi w Afryce

Kenijskie Kericho, słynące z największych na Czarnym Lądzie plantacji herbaty, doczekało się nowoczesnej świątyni dla 1500 wiernych. Projekt pierwszej w mieście katedry opracowało brytyjskie biuro John McAslan + Partners.

Kericho to 150-tysięczne miasto położone około 250 km na południowy zachód od Nairobi. Znajduje się w regionie tzw. Białych Wzgórz w środkowej Kenii, na zachód od Wielkich Rowów Afrykańskich. Katedra pod wezwaniem Najświętszego Serca Pana Jezusa powstała na niewielkim wzniesieniu w samym centrum Kericho, skąd roztaczają się wspaniałe widoki na miejscowe plantacje herbaty. Prowadzącemu diecezję biskupowi Emmanuelowi Okombo szczególnie zależało, by nawa główna poszerzała się w miarę zbliżania wiernych do ołtarza, co miałoby zwiększać ich zaangażowanie we mszy świętej, dlatego architekci zaprojektowali budynek na planie wydłużonego trapezu. W wąskich nawach bocznych zaplanowano szereg drzwi, zwiększających efektywność naturalnej wentylacji i umożliwiających wiernym wyjście z kościoła na otaczający taras widokowy. Założeniem autorów było przy tym zintegrowanie nowej świątyni z otaczającym krajobrazem naturalnym i kulturowym. Charakterystyczne dwuspadowe przekrycie to nawiązanie zarówno do tradycyjnej architektury sakralnej, jak i lokalnego budownictwa. Na zewnątrz zastosowano występujące powszechnie w regionie ceramiczne dachówki, w środku łukowate elementy z betonu, między którymi pojawiają się żaluzje z drewnianych listew, zaprojektowane jako odpowiedź na dużą wilgotność powietrza. Przy budowie wykorzystano jedynie naturalne, lokalne materiały: listwy sklepienia, stolarkę oraz meble wykonano z uprawianego na miejscu cypru, posadzkę wyłożono kamieniem z Nairobi, cokół budynku oblicowano kenijskim granitem, a posągi świętych wyrzeźbiono ze steatytu z pobliskiego miasta Kisii. Przy tym wszystkie prace prowadzone były przy udziale miejscowych rzemieślników. Konstrukcję świątyni wykonano in situ, według tradycyjnych metod stosowanych w Kenii. Poszczególne elementy wymagały skomplikowanego systemu wylewania betonu.