Ukończony w 1969 roku drezdeński Pałac Kultury powstał według projektu architekta Wolfganga Hanscha na zbombardowanych w czasie II wojny światowej terenach staromiejskich. Budowla miała wymiar ideologiczny – modernistyczne formy wzrastające na tle ruin Kościoła Najświętszej Marii Panny miały być czytelnym znakiem zerwania z przeszłością i historią na rzecz nowego, socjalistycznego porządku. Charakterystycznym elementem horyzontalnej budowli z przeszkloną elewacją było zwieńczenie w postaci wykonanego z miedzi, łamanego dachu. Od samego początku obiekt pełnił funkcje kulturalne - odbywały się koncerty, przedstawienia teatralne i inne wydarzenia.
Dziś budynek uznawany jest za jeden z najlepszych przykładów architektury modernistycznej Drezna, choć nie zawsze cieszył się sympatią mieszkańców. W toczącej się od czasów zjednoczenia Niemiec dyskusji pojawiały się różne scenariusze – od renowacji zgodnie z pierwotnym kształtem, aż po wyburzenie. W 2009 roku pracownia von Gerkan, Marg und Partners Architekten zajęła pierwsze miejsce w międzynarodowym konkursie na projekt modernizacji i przebudowy obiektu. Prace nad realizacją koncepcji trwały od 2013 do 2017 roku.
Najważniejszą przestrzenią w zmodernizowanym budynku jest nowa sala koncertowa z widownią dla 1750 osób. Od teraz to tutaj będą odbywać się koncerty Orkiestry Symfonicznej Filharmonii Drezdeńskiej, która przez wiele lat pozbawiona była stałej siedziby. Salę zaprojektowano w typie winnicy, z rzędami siedzeń wokół umieszczonej centralnie sceny. By uzyskać jak najlepsze brzmienie, ograniczono szerokość sali, a w jej wnętrzu zastosowano panele akustyczne. Poniżej sceny zlokalizowano przestrzenie do strojenia instrumentów, indywidualne garderoby, magazyny, bistro oraz biura pracowników. Pierwsze piętro mieści z kolei pokój prób, garderoby dla członków orkiestry i archiwa. Dodatkowe magazyny i sale prób mieszczą się w piwnicy. Wszystkie trzy poziomy zaplecza połączono windą.
Wokół sali koncertowej, na drugim i trzecim piętrze, zaaranżowano miejską bibliotekę, która zastąpiła dawną restaurację i przestrzenie klubowe. Należące do biblioteki foyer na najwyższym poziomie mieści punkt informacyjny, z którego rozciągają się widoki na Stary Rynek. Przebudowany obiekt mieści też siedzibę kabaretu „Die Herkuleskeule” oraz centrum odwiedzających pobliskiego Kościoła Marii Panny w Dreźnie.
Pomimo wprowadzonych zmian funkcjonalnych, zarówno na zewnątrz, jak i we wnętrzach starano się zachować oryginalny wygląd budynku. Odnowiono dawną salę prób, foyer i klatki schodowe. Po zakończonej przebudowie zamontowano odnowione brązowe drzwi projektu Gerda Jaegera, na których przedstawiono historię Drezna opowiedzianą z perspektywy marksistowskiej. Zachowano też malarskie fryzy przedstawiające robotników i kosmonautów oraz charakterystyczne sufity dawnej restauracji i sali klubowej. Elewacje budynku dostosowano do obowiązujących przepisów dotyczących efektywności energetycznej, ale połyskujące na miedziany kolor szyby wymieniono na szkło o bardziej neutralnym, niebieskawym odcieniu.
