Nazwa obiektu | Pawilon edukacyjny Kamień |
Adres obiektu | Warszawa, Golędzinów, ul. Wybrzeże Puckie / Wybrzeże Helskie |
Autorzy | eM4.Pracownia Architektury.Brataniec, architekci Marcin Brataniec (główny projektant), Urszula Forczek-Brataniec, Maciej Gozdecki, Damian Mierzwa, Marek Bystroń |
Architektura wnętrz | eM4.Pracownia Architektury.Brataniec, architekci Marcin Brataniec (główny projektant), Marek Bystroń, Maciej Gozdecki, Damian Mierzwa |
Architektura krajobrazu | eM4.Pracownia Architektury.Brataniec, architekci Urszula Forczek-Brataniec, Marcin Brataniec, Marek Bystroń, Paulina Nosalska (współpraca) |
Konstrukcja | Jan Wojtas |
Generalny wykonawca | Transtolbud-Piekutowski |
Inwestor | Zarząd Zieleni m.st. Warszawy |
Powierzchnia terenu | 12082.0 m² |
Powierzchnia zabudowy | 240.0 m² |
Powierzchnia użytkowa | 214.0 m² |
Kubatura | 1666.0 m³ |
Projekt | 2015-2017 |
Data realizacji (początek) | 2018 |
Data realizacji (koniec) | 2020 |
Koszt inwestycji | 5 000 000 PLN |
Przy nadwiślańskiej ścieżce na prawym brzegu rzeki w Warszawie powstał mały budynek o bardzo prostym programie funkcjonalnym, ale o złożonej misji inspirującej do refleksji na temat relacji architektury i natury, genius loci czy przekazu idei przez architekturę. Zrealizowany na Golędzinowie pawilon edukacyjny jest wynikiem konkursu, jaki zorganizowano dla podjęcia decyzji o formie architektury, która nie tylko nie będzie kolidować z wartością chronionego krajobrazu naturalnego, ale stworzy w symbiozie z naturą nową wartość kulturową. Wyniki tego konkursu pokazały, jak różnie można interpretować ducha miejsca, czy także jak duch miejsca może być wielopostaciowy, jak w procesie twórczym autorskie odkrycie genius loci determinuje architekturę. Wyłoniona w konkursie praca przeznaczona do realizacji przyjęła dla pawilonu formę polodowcowego głazu narzutowego, odnosząc się wprost do kamiennego progu Wisły, unikatowego elementu krajobrazu właśnie w rejonie lokalizacji budynku.
Czytaj też: Dzielnica Wisła – o warszawskich bulwarach Tomasz Żylski |
Tożsamość miejsca wydobyta spod wody i z pradawnej historii kształtowania się doliny rzeki zadecydowała o nadaniu architekturze formy dosłownie imitującej naturę. Jednak betonowy kamień jest także symbolicznym przekazem o trwałości śladów ciągłych przemian w przekształcaniu powierzchni ziemi, a także autorskiego wyboru trwałości architektury powstającej poprzez przetwarzanie ziemi. Architektura budynku na wielu poziomach kształtowania przestrzeni jest odpowiedzią na misję, jaką pawilon ma pełnić w całościowym programie ochrony naturalnego środowiska przyrodniczego Wisły. Równocześnie ma otwierać rzekę na miasto i udostępniać ją dla różnych aktywności, także programów edukacyjnych.
To artykuł, do którego dostęp mają prenumeratorzy cyfrowej „Architektury-murator”.Chcesz dalej czytać ten tekst?