Your Reality Machine - Maszyna Twojej Rzeczywistości łamie konwencjonalne postrzeganie otoczenia, w którym się znajdzie, będąc jednocześnie łatwym do zapamiętania znakiem przestrzennym, zmysłowym i rzeźbiarskim w formie. Pod koniec ubiegłego roku Narodowy Instytut Audiowizualny i Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie ogłosiły zamknięty konkurs na projekt pawilonu artystycznego. Wzięło w nim udział 7 pracowni architektonicznych i artystów: Centrala Grupa Projektowa, Medusa Group i KWK Promes z Polski, FRPO Rodriguez & Oriol Architekture/Landscape z Hiszpanii, Tobias Putrih/MOS ze Słowenii, chilijskie studio Pezo & von Ellrichshausen Arquetictos oraz studio artysty i projektanta Olafura Eliassonaz Berlina.
Wygrał projekt Your Reality Machine Olafura Eliassona. Jury uznało, że pawilon Eliassona pobudza wyobraźnię, tworząc przyjazną dla użytkowników przestrzeń oraz łamie konwencjonalne postrzeganie otoczenia, w jakim się znajdzie. Ma zmysłową, rzeźbiarską formę, stworzy czytelny i łatwy do zapamiętania znak przestrzenny, pobudza wyobraźnię.
Związki Olafura Eliassona z Warszawą sięgają 2009 roku. Artysta wziął udział w długofalowym projekcie Park Rzeźby na Bródnie, w organizację którego włączyło się Muzeum Sztuki Nowoczwsnej. Rzeźba - Negative Glacier Kaleidoscope - to kalejdoskop o wadze ponad 300 kilogramów, w formie szczeliny w ziemi, w którą wpadła spadająca z nieba gwiazdka. Delikatne podświetlenie wnętrza kalejdoskopu sprawia, że najpiękniej wygląda on po zmroku i w pochmurne dni. Wszelkie zjawiska atmosferyczne – deszcz, śnieg czy grad - również zmieniają percepcję pracy Eliassona. Na powierzchni zbiera się dodatkowa warstwa wody potęgująca wrażenie podziemnej, geometrycznej jaskini. Odwrócony kalejdoskop lodowy - jest jednym z charakterystycznych dzieł islandzkiego artysty, nawiązujących zarówno do naturalnych zjawisk i fenomenów przyrodniczych, jak i do technologicznych wynalazków.
Duński artysta znany jest ze swojego interdyscyplinarnego podejścia do tworzonych projektów. Jego studio zatrudnia fizyków, optyków, architektów, meteorologów, a nawet dwóch kucharzy. To dzięki ich skumulowanej wiedzy możliwe były tak z pozoru karkołomne realizacje jak wodospad spływający do rzeki Hudson z mostu East River czy sztuczny zachód słońca w Hali Turbin londyńskiej Tate Modern. Eliasson rozszczepia światło, tworzy pryzmaty, w pracy artystycznej wykorzystuje wiatr, wodę, lód. Tworzy równoległe przestrzenie za pomocą sekwencji lustrzanych odbić. Jest też zaciekłym wrogiem elitarnego podejścia do sztuki, czego jest również forma warszawskiego pawilonu: ogromna, ale jednocześnie lekka konstrukcja czerwono-białego projektu zapraszająca do uczestnictwa w kulturze i życiu społecznym.
Pawilon pozostanie na skwerze do końca grudnia 2011, zaś już w październiku będą się tam odbywać wydarzenia trzeciej edycji festiwalu projektowania miejskiego Warszawa w Budowie organizowanego przez Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie.
Pawilon odsłonił Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego, Bogdan Zdrojewski 6 września 2011.
