Rezydencja „Martis Camp” w Kalifornii

W założeniu dom miał współgrać z otoczeniem, stać się niejako częścią krajobrazu zachodniego skłonu gór Sierra Nevada w Kalifornii. Architekci z biura Bohlin Cywinski Jackson zaprojektowali budynek o licznych przeszkleniach, przypominający rozłożone origami.

Martis Camp to położona w górach Sierra Nevada rozległa posiadłość podzielona na trzy odrębne wnętrza mieszkalne: dla inwestorki oraz rodzin każdego z jej dwojga dorosłych dzieci. Wyodrębiona jest także centralna, wspólna przestrzeń życiowa, służąca do spotkań towarzyskich i relaksu. Rozpoczyna się ona przeszklonym pawilonem wejściowym, prowadzącym do przykrytej świetlikiem klatki schodowej łączącej trzy poziomy. Tuż przy wejściu znajduje się wysoki na 7 metrów wielki pokój z pięknym widokiem na okolicę oraz towarzyszące mu pomieszczenia mieszkalne i jadalne – jest to serce domu. Przylegające tarasy zewnętrzne i duże werandy również funkcjonują jako przestrzenie wspólne, podobnie jak półpodziemne piętro, gdzie przewidziano pomieszczenie na wino, pokój gier i symulator golfa.

Matka rodziny – Massy Medhipour – ma prywatny apartament nad wielkim pokojem, a jej dzieci i wnuki zajmują dwa skrzydła we wschodniej i południowej części budynku. Nieruchomość zwrócona jest na zachód, a jej tył skierowany jest w stronę sąsiednich nieruchomości położonych wzdłuż wiecznie zielonej wschodniej drogi dojazdowej, co maksymalizuje prywatność i daje poczucie odosobnienia. Tył domu jest osłonięty fasadą wykonaną z nakładających się na siebie elementów cedrowych, częściowo pełnych, a częściowo z listew, które tworzą grę światła i cienia w relacji z otaczającymi drzewami, a także przestrzeniami wewnętrznymi.

Elewacje są barwione na szaro, czarno lub czerwono, co odpowiada trzem obszarom wewnętrznego układu domu. Fasada zachodnia jest prawie w całości przeszklona. Zastosowanie szkła miało na celu stworzenie nieoczekiwanych linii widokowych pod różnymi kątami, ale także przełamanie bariery pomiędzy wnętrzem a zewnętrzem.