Rozbudowa i modernizacja Teatru Capitol we Wrocławiu. Lutowy numer "Architektury-murator"

i

Teatr Capitol we Wrocławiu - przebudowa

Teatr Muzyczny CapitolWrocław, ul. Piłsudskiego 67autorzy: KKM Kozień Architekci, architekci Marek Kozień, Magdalena Kozień-Woźniak, Katarzyna Kozień-Korneckawspółpraca: architekci Joanna Filipek, Magdalena Habrat-Rączka, Małgorzata Szewczyk, Michał Kornacki, Michał Rączka, Agnieszka Kowalczyk, Agnieszka Męczyńska, Marcin Gierbienis, Przemysław Kusior, APLUS Studio Architekturyarchitektura wnętrz: część współczesna – KKM Kozień Architekci, APLUS Studio Architektury; część zabytkowa – APA Linea Anna Morasiewiczkonstrukcja: Ireneusz Grabkowski, Adam Klimekakustyka: Tadeusz Kamisińskigeneralny wykonawca: Warbud SAinwestor: Teatr Muzyczny Capitol powierzchnia terenu: 4409 m²powierzchnia zabudowy: 4409 m²powierzchnia użytkowa: 11 191 m²powierzchnia całkowita: 18 951 m²kubatura: 102 476 m³projekt konkursowy: 2005projekt: 2006realizacja: 2013koszt inwestycji: 104 653 306 zł netto

Współczesna architektura Wrocławia

Niewątpliwie we wrześniu 2013 roku Wrocław odzyskał istotny fragment swojej kulturalnej i architektonicznej przeszłości. Oddany po rozbudowie Teatr Muzyczny Capitol to gmach, którego historię można podzielić na kilka etapów. Pierwszy stanowi pełen splendoru okres przedwojenny, zapoczątkowany jeszcze w 1929 roku, w którym kinoteatr Capitol jako jedna z wielu kamienic kontynuował ciąg zabudowy i artystyczny charakter obecnej ul. Piłsudskiego, wtedy Gartenstrasse. Drugi to dość krótki okres zaraz po wojnie, w którym poważnie zniszczony, pozbawiony swojej frontowej części, funkcjonował jako kino Śląsk. Trzeci, gdy budynek, już z nowym, modernistycznym pawilonem wejściowym, stał się siedzibą Operetki Dolnośląskiej. Czwarty, obecny, to powrót do przedwojennej wspaniałości teatru muzycznego, błyszczącego swoją architekturą i wyposażonego w najnowocześniejszą technikę teatralną.Okres powojenny zmienił znacząco funkcję urbanistyczną Captiolu. Budynek ten, przed rokiem 1939 stojący w pierzei ulicy, na skutek socrealistycznej przebudowy skrzyżowania ul. Piłsudskiego (wtedy ul. Świerczewskiego) z ul. Świdnicką stał się narożnikiem niewielkiego placu – oprócz ronda Powstańców Śląskich i placu Kościuszki, jednej z kilku najważniejszych przestrzeni na drodze biegnącej z południa, od autostrady A4, ku wrocławskiemu rynkowi. Przez lata jednokondygnacyjny pawilon wejściowy i pusta działka leżąca między Capitolem a ul. Świdnicką nie tworzyły narożnika tego placu w podobny sposób jak robi to monumentalna Kościuszkowska Dzielnica Mieszkaniowa z lat 50. po drugiej stronie ulicy. Dlatego rozpisany w 2005 roku konkurs na rozbudowę obiektu był wyzwaniem nie tylko architektonicznym, ale i urbanistycznym. Miał on na celu w możliwie najlepszy sposób ukształtować przestrzeń placu uformowanego przez dwa socrealistyczne narożniki i zdegradowanego przez zbudowany w latach 90. hotel na zachód od Capitolu.Zadanie konkursowe polegało na stworzeniu nowej struktury, której integralną częścią miał być usytuowany w centrum działki zabytkowy budynek z widownią, sceną i kuluarami oraz do której dołączyć trzeba było leżący tuż przy torach kolejowych przedwojenny obiekt biurowy. W miejsce modernistycznego pawilonu należało zbudować nową strefę wejściową, z boku wiele pomieszczeń pomocniczych oraz mniejszą salę teatralną, zaś z tyłu zaplecze łącznie z kolejną częścią sceny. Nowe kubatury miały otoczyć starą salę teatralną, dzięki czemu stałaby się najważniejszym elementem całego obiektu. Wszystko miało mieć wielkomiejski gabaryt, o charakterystycznej dla Wrocławia wysokości dwudziestu kilku metrów.Nowy Capitol, zrealizowany według uwzględniającego wszystkie wytyczne zwycięskiego projektu biura KKM Kozień Architekci, z zewnątrz jest dość zróżnicowany.Prezentacja Teatru Muzycznego Capitol ukazała się w numerze 2/ 2014 miesięcznika "Architektura-murator"