Jastrzębie-Zdrój składa się z ponad 20 osiedli o bardzo zróżnicowanej zabudowie, powstałych w różnym czasie i z różnych powodów. Centrum miasta prezentuje się jako monstrualne wielkopłytowe blokowisko, rozmieszczone na mocno pagórkowatym terenie, złożone z uformowanych wachlarzowo zespołów długich budynków mieszkalnych wzniesionych głównie w latach 70. XX wieku. Starsze części tej małej aglomeracji mają całkowicie inny charakter. Szczególnie interesujący jest malowniczo położony Zdrój – osiedle samorządowe, dawna zielona osada uzdrowiskowa.
W tym właśnie miejscu, na takim zastanym, historycznie ukształtowanym podłożu urbanistycznym, powstała nowa sala koncertowa. Stanowi ona rozbudowę istniejącej szkoły muzycznej. Wąska działka wymusiła na autorach z biura SLAS architekci precyzję i rzeczowość w sposobie rozporządzania terenem. Paradoksalnie to utrudnienie sprawiło, że budynek jest efektywnie dopasowany do istniejącej zabudowy. Położony blisko krawężnika jezdni stanowi wraz z dużym sanatorium po drugiej stronie ulicy Kościuszki rodzaj bramy wjazdowej do Zdroju od strony południowej. Mimo znacznych gabarytów budynek reaguje na sąsiadującą z nim zabudową w sposób dyskretny i powściągliwy. Odbierany jest stosownie do unikalnych właściwości bliższego i dalszego otoczenia, inaczej bywa widziany z ulicy, inaczej z pobliskiego parku.
To artykuł, do którego dostęp mają prenumeratorzy cyfrowej „Architektury-murator”.Chcesz dalej czytać ten tekst?
