Tło dla hali Spodka – o projekcie MCK w Katowicach Jerzy Szczepanik-Dzikowski
Hala widowiskowa Spodek, dzieło architektów Macieja Gintowta i Macieja Krasińskiego, symbol Katowic i Górnego Śląska, reprezentuje wartości, których zdeprecjonować nie wolno. Jednak skala nowego Centrum, o prestiżowym znaczeniu dla miasta i regionu, w naturalny sposób stwarzała niebezpieczeństwo konkurencji, której podejmować nawet nie chcieliśmy – pisze współautor projektu Jerzy Szczepanik-Dzikowski.

Budynek Międzynarodowego Centrum Kongresowego w Katowicach zlokalizowany w sąsiedztwie wzniesionej w 1971 roku hali widowiskowej Spodek stanowił urbanistyczno-architektoniczne wyzwanie. Istniejąca hala, dzieło architektów Macieja Gintowta i Macieja Krasińskiego, symbol Katowic i Górnego Śląska, reprezentuje wartości, których zdeprecjonować nie wolno. Jednak skala nowego Centrum, o prestiżowym znaczeniu dla miasta i regionu, w naturalny sposób stwarzała niebezpieczeństwo konkurencji, której podejmować nawet nie chcieliśmy.
Gmach MCK ma zatem stanowić tło dla hali Spodka, być raczej sposobem na urządzenie terenu niż budynkiem, a przy tym wytworzyć dodatkową wartość w społecznej przestrzeni Katowic. Obiekt wyrasta z czarnej posadzki placu, stanowiąc jednocześnie jej fragment, a wnętrze jest w nim wydrążone. W tym kontekście zielona dolina – powiązanie z historyczną dzielnicą Bogucice – staje się tematem wiodącym projektu i w architektonicznym, i w społecznym sensie. Wielorakie mogą być także odniesienia do tradycji śląskiej. Ten budynek to blacha, asfalt i papa – blok czerni przecięty wstążką zielonej doliny. Pod nią znalazł się hol główny i foyer – wewnętrzna oś strukturalna, która stanowi negatyw doliny. Wykończenia ścian i sufitów zaprojektowano identycznie jak fasady. Kto wniknie jeszcze głębiej, spotka jasne meblowe wykończenia.
-
Taras widokowy na szczycie zielonej doliny oraz prowadzące na niego schody; fot. Juliusz Sokołowski -
MCK nocą. Widok od strony alei Róździeńskiego; fot. Juliusz Sokołowski -
Zielona dolina stała się ulubionym miejscem spotkań i zabaw młodzieży; fot. Juliusz Sokołowski -
Muzeum Śląskie i bloki dzielnicy Śródmieście widoczne z dachu MCK; fot. Juliusz Sokołowski -
Strefa kongresowa, dwupoziomowe foyer sali wielofunkcyjnej; fot. Juliusz Sokołowski -
Dwupoziomowa sala restauracyjna w części konferencyjnej, widok z drugiego piętra; fot. Juliusz Sokołowski -
Górny poziom sali restauracyjnej z widokiem na zieloną dolinę; fot. Juliusz Sokołowski -
Widok z wnętrza holu głównego w stronę Spodka; fot. Juliusz Sokołowski -
Schody prowadzące na antresolę; fot. Juliusz Sokołowski -
Strefa kongresowa, dwupoziomowe foyer sali wielofunkcyjnej. Pod antresolą umieszczono toalety; fot. Juliusz Sokołowski -
Antresola, detal balustrady schodów i ściany sali wielofunkcyjnej; fot. Juliusz Sokołowski -
Wejście od ulicy Olimpijskiej do strefy kongresowej; fot. Juliusz Sokołowski -
fot. Juliusz Sokołowski -
Przestrzeń holu pod zieloną doliną przybiera kształt, który może kojarzyć się z wnętrzem kopalnianej groty; fot. Juliusz Sokołowski -
Widok na salę restauracyjną z poziomu parteru. Ściany i sufity pokryte są tymi samymi materiałami co fasada, a w nielicznych miejscach pojawiają się drewniane wykończenia; fot. Juliusz Sokołowski -
Wnętrze sali wielofunkcyjnej, którą można przedzielić ścianami przesuwnymi; fot. Juliusz Sokołowski -
Przestrzeń holu pod zieloną doliną przybiera kształt, który może kojarzyć się z wnętrzem kopalnianej groty; fot. Juliusz Sokołowski -
Wnętrze sali audytoryjnej; fot. Juliusz Sokołowski -
Obiekt przyciąga uwagę materiałową i kolorystyczną jednorodnością oraz bogactwem formy; fot. Juliusz Sokołowski -
Sytuacja; fot. Juliusz Sokołowski -
Konstrukcja zadaszenia tarasu widokowego na szczycie zielonej doliny; fot. Juliusz Sokołowski -
Kratownice pod zieloną doliną zostały przełamane w pionie, przyjmując kształty rozciągniętych liter Z, L lub U, i rozmieszczone skośnie względem siebie; fot. Juliusz Sokołowski -
Detal betonowej ściany na poziomie tarasu widokowego; fot. Juliusz Sokołowski -
Detal elewacji z czarnej siatki cięto-ciągnionej; fot. Juliusz Sokołowski -
Schody prowadzące z holu głównego do części ekspozycyjnej; fot. Juliusz Sokołowski -
fot. Juliusz Sokołowski -
Główne wejście do MCK, elewacja z siatki cięto-ciągnionej rozchyla się, odsłaniając tafle ciemnego szkła; fot. Juliusz Sokołowski -
Czarne betonowe schody prowadzące na taras widokowy; fot. Juliusz Sokołowski -
Szkic ideowy; rys. Jerzy Szczepanik-Dzikowski -
Szkic ideowy; rys. Mateusz Świętokrzecki -
Przekrój D-D; rys. dzięki uprzejmości pracowni -
Rzut parteru; rys. dzięki uprzejmości pracowni -
Rzut pierwszego piętra; rys. dzięki uprzejmości pracowni -
Rzut drugiego piętra; rys. dzięki uprzejmości pracowni -
Przekrój C-C; rys. dzięki uprzejmości pracowni -
Przekrój A-A; rys. dzięki uprzejmości pracowni -
Przekrój B-B; rys. dzięki uprzejmości pracowni