| Nazwa obiektu | Zakład pielęgnacyjno-opiekuńczy Niezapominajka |
| Adres obiektu | Polska, Leszno, ul. Jana Ostroroga |
| Autorzy | NA NO WO architekci / PIP STANDARD |
| Zespół projektowy | Agnieszka Cugier, Piotr Cugier, Rafał Tamowicz |
| Architektura wnętrz | VINCI DESIGN |
Zespół rehabilitacyjno-opiekuńczy z zapleczem hotelowo-gastronomicznym i kulturalnym dla osób starszych powstał w wyniku rewaloryzacji i rozbudowy dawnego folwarku na leszczyńskich Antoninach (woj. wielkopolskie). Opracowanie projektu dostosowania istniejących obiektów do nowych funkcji oraz dodatkowych budynków powierzono pracowniom NA NO WO i PIP STANDARD. W skład oddanego do użytku w 2015 roku kompleksu wchodzą cztery budynki o łącznej powierzchni netto 8928 m² i kubaturze 29315 m³.
i
Założenia autorskie:
Przekształcenie istniejących budynków w spójny zespół i rozlokowanie w nim złożonej i zróżnicowanej funkcji stanowiło główne wyzwanie projektowe. Zastane budynki dawnej stajni z końca XIX wieku i spichlerza z drugiej połowy XIX wieku, ze względu na układ konstrukcyjny, rozkład stropów i stan techniczny nie były przystosowane do przyjęcia nowej funkcji. Poddano je więc gruntownej przebudowie i rozbudowie. Pod budynkiem dawnych stajni zaprojektowano piwnicę mieszczącą funkcje techniczne całego kompleksu. Stanowiło to spore wyzwanie konstrukcyjne, ponieważ pierwotnie obiekt w ogóle nie był podpiwniczony. Spowodowało to konieczność wykonania całej kondygnacji podziemnej poniżej istniejących historycznych fundamentów. Strop nad ostatnią kondygnacją częściowo podniesiono, zwieńczając historyczną elewację pasmem okien doświetlających pokoje hotelowe. Powstałe załamanie stropu pełni funkcję balustrady rekreacyjnego tarasu, zlokalizowanego na dachu zabytkowego budynku. Taras, jako miejsce spotkań seniorów, rozciągająca się z niego piękna panorama miasta, przytulna kawiarnia i tor do gry w bule, to tylko jedne z licznych atrakcji, skierowanych do pensjonariuszy i osób odwiedzających.
Budynek mieści również restaurację z kuchnią, przestrzeń ze sceną pod imprezy okolicznościowe organizowane dla osób starszych, kaplicę zapewniającą opiekę duszpasterską oraz pokoje hotelowe i salę konferencyjną na piętrze.
i
Z kolei w budynku dawnego spichlerza zlokalizowano oddziały ZOZ z salami łóżkowymi dla osób chorujących na alzheimera, osób wentylowanych mechanicznie, rehabilitowanych kardiologicznie i ortopedycznie oraz oddział ogólny. Każdy z oddziałów ma dostęp do otwartych przestrzeni dziennych, integrujących i aktywizujących seniorów oraz do tarasów umożliwiających obcowanie z przyrodą.
Przy nowoprojektowanym budynku powstał ogród rekreacyjny z fontanną, przeznaczony w głównej mierze dla mieszkańców pensjonatu. Przebywający w nim seniorzy mają możliwość zamieszkania w komfortowych apartamentach z przestronnymi balkonami i loggiami. Budynek mieści również obszerny garaż podziemny. Na ostatniej kondygnacji wydzielono przestrzeń tarasu umożliwiającego integrację mieszkańców i realizację zajęć gimnastyki oraz jogi na świeżym powietrzu. Zespół dopełnia parterowy budynek techniczny.
i
Wszystkie budynki wchodzące w skład kompleksu są świadectwem architektury rożnych okresów. Różniły je podziały kompozycyjne, wysokości oraz materiały elewacyjne. Chcąc połączyć je ze sobą w spójny zespół, zdecydowano się na wprowadzenie perforowanych arkuszy blachy Cor-Ten, stanowiących formę balustrad, łamaczy światła słonecznego, pylonów informacyjnych i ogrodzeń oraz elementów wyposażenia wnętrz. Projektowany materiał zardzewiałej stalowej blachy miał stanowić odniesienie do przemijania i symbolizować nieunikniony upływ czasu, a dynamiczne pęknięcia pojawiające się na elewacjach miały nawiązywać do zmienności i licznych momentów zwrotnych z jakich składa się ludzkie życie. Ze względu na optymalizację kosztów inwestycji, materiał Cor-Ten w trakcie realizacji projektu zamieniono na lakierowaną na rdzawy kolor blachę. Cały kompleks przystosowano do potrzeb osób niepełnosprawnych.
