Siedziba Intesa Sanpaolo w Turynie

Nowy turyński wieżowiec zlokalizowano na obrzeżach historycznego śródmieścia. Budynek ten, o wysokości ponad 166 metrów, mieści siedzibę główną i biura wszystkich podstawowych komórek organizacyjnych banku Intesa Sanpaolo. Elewację wschodnią i zachodnią zaprojektowano jako dwuwarstwowe, z żaluzjami sterowanymi mechanicznie w celu kontroli dostępu światła słonecznego i regulacji przepływu powietrza. Południową zaś w całości obłożono panelami fotowoltaicznymi o łącznej powierzchni około 1600 m².

Nowy turyński wieżowiec zlokalizowano na obrzeżach historycznego śródmieścia, w pobliżu linii szybkiej kolei i stacji metra. Budynek ten, o wysokości ponad 166 metrów, mieści siedzibę główną i biura wszystkich podstawowych komórek organizacyjnych banku Intesa Sanpaolo. Charakterystyczne dla jego układu funkcjonalnego są dwa zespoły ogólnodostępnych wnętrz powiązanych z miejską przestrzenią publiczną. U podstawy wieżowca zaprojektowano transparentny hol i salę audytoryjną na około 360 miejsc, w której mogą być organizowane sympozja, koncerty czy wystawy. Z kolei na szczycie budynku urządzono trzypoziomową przestrzeń o kubaturze 15 000 m³, gdzie na 35 piętrze znajduje się ogród zimowy z restauracją, kondygnację wyżej – sala wystawowa, a z kolei nad nią kawiarnia z tarasem na antresoli. Z samego szczytu rozciągają się widoki na miasto, tereny zielone i odległą panoramę Alp. W wentylowanym naturalnie podniebnym ogrodzie posadzono rośliny dostosowane do mikroklimatu wnętrza, takie jak eukaliptus, akacja czy lawenda. Na 27 kondygnacjach urządzono przestrzeń biurową dla 2000 pracowników, a na 31 piętrze centrum innowacji, w którym prowadzone są interdyscyplinarne badania.

Na poziomie sutereny zaaranżowano kolejny ogród, na który otwiera się kantyna i przedszkole dla dzieci pracowników. W ramach inwestycji rewaloryzacji poddano też położony w sąsiedztwie park Nicola Grosa, który powiązano z zagospodarowaniem terenu wokół budynku i z jego głównym lobby.

Czytaj też: Wiadukt Morandi: nowy most Polcevera projektu Renzo Piano |

Konstrukcja

W obiekcie wykorzystano wiele technologii służących ograniczeniu zapotrzebowania na energię. Elewację wschodnią i zachodnią zaprojektowano jako dwuwarstwowe, z żaluzjami sterowanymi mechanicznie w celu kontroli dostępu światła słonecznego i regulacji przepływu powietrza. Południową zaś w całości obłożono panelami fotowoltaicznymi o łącznej powierzchni około 1600 m². Od południa zaaranżowano również jeszcze jeden ogród zimowy, z roślinami pnącymi, które w efektowny sposób filtrują światło dzienne. System klimatyzacji i wentylacji mechanicznej wykorzystuje energię z gruntowych wymienników ciepła, co ogranicza emisję pyłów i gazów do atmosfery. By zapewnić pracownikom optymalny komfort, szczególnie dużo uwagi poświęcono projektowi oświetlenia, warunków mikroklimatycznych i aranżacji przestrzeni. Kondygnacje biurowe mają wysokość netto 3,2 m, a w celu ich doświetlenia wykorzystano oświetlenie pośrednie. Dużą uwagę zwrócono na ograniczenie zużycia wody pitnej (oszczędność do 48%). Obiekt wyposażono także w system odzyskiwania deszczówki, którą wykorzystuje się do spłukiwania toalet i nawadniania terenów zielonych. Projekt budynku stał się przedmiotem zajęć kierunkowych w ramach programu Design and Construction of Tall Buildings na politechnice w Turynie.