19 maja 2013 – niedziela10.00-12.00 Warsztaty: CO DALEJ? - jakie perspektywy mają polscy młodzi architekciTematy:1. Szkolnictwo architektoniczne 2. Architekci – technologie, jakość a koszty 3. E-architektura 4. Architektura kontekstów 5. Relacje między architektami (etyka) 6. Zaangażowanie architektów w sprawy społeczne 7. Sposoby odnajdywania się na rynku 8. Jak powinny wyglądać konkursy 9. Gdzie jest urbanistyka? 10. Archilans
1. Szkolnictwo architektoniczne O problemach polskiego szkolnictwa architektonicznego i sposobach ich rozwiązania, a także o tym, jaka może być w tym rola środowiska architektonicznego. Które z nich wynikają z przyczyn obiektywnych, a które da się przezwyciężyć przy odrobinie dobrej woli. Problemy szkolnictwa architektonicznego a rzeczywistość – co jest skutkiem a co przyczyną.2. Architekci – technologie, jakość a koszty Panel dyskusyjny prowadzony w formie krótkiego warsztatu, który będzie próbą uchwycenia: zależności, identyfikacji zagrożeń i możliwości, jakie dają architektom dzisiejsze technologie oraz możliwości finansowe inwestorów. Postaramy się również odpowiedzieć na pytanie, czy koszty przeznaczone na inwestycje zawsze przekładają się na jakość projektowanej architektury i czy niski budżet na realizację musi oznaczać znaczące ograniczenie swobody projektowej architekta.3. e-ArchitekturaW jaki sposób nowe technologie i metody ich użycia wpływają dziś na koncepcje i produkcję architektury? Czy w dwie dekady po tym, kiedy powstały pierwsze wirtualne instytucje i budynki na bazie reprezentacji danych możemy jasno stwierdzić, czym jest e-architektura? Czy wirtualność, parametryzacja, generatywne oprogramowanie, cyfrowa fabrykacja i elektroniczne rozszerzenia środowiska przekładają się na nowy rodzaj architektury, czy może pozostają jedynie narzędziami? Kluczowe terminy: parametryzacja w projektowaniu, projektowanie generatywne, cyfrowa fabrykacja, cyfrowe modelowanie, wirtualność, złożone geometrie, platformy kodowania, augmented reality, live coding, aleatoryka i randomizacja, sztuczna materialność, BIM, CAAD4. Architektura kontekstówPróba zdefiniowania dzisiejszych kontekstów architektury, jej dzisiejszego oddziaływania i roli. Krytyka architektoniczna i architektura krytyczna. Relacje Nauka–Architektura. Odtwarzanie rzemiosła. Rola języka w architekturze. Architekt jako mediator. Research / spekulacje / projektywność. Interdyscyplinarność. To tylko kilka z możliwych kierunków otwartej dyskusji tej grupy, której rezultat może zdefiniować pola i tematy ważne dla architektury dziś – być może nieobecne w innych dyskusjach spotkania.5. Relacje między architektami„Ja bym to zrobił inaczej...”. Wiemy o sobie dużo. Ciągle siebie obserwujemy, podglądamy. Znamy swoje projekty i ścieżki kariery. Ale czy rozmawiamy ze sobą na ulicy i spotkaniach? Czy solidaryzujemy się w naszych problemach zawodowych i czy tworzymy jakąkolwiek grupę społeczną? Jakie są relacje miedzy nami? Czy wygrywa zazdrość i walka o klienta, czy może potrafimy dojrzale konkurować i dyskutować? Czy nasze postępowanie względem siebie jest etyczne? Co oznacza MY ARCHITEKCI?6. Zaangażowanie architektów w sprawy społeczneW ostatnich latach obserwujemy zjawisko poszerzania granic architektury i nowy model działania architekta – nie jako eksperta planującego zza biurka nowy, lepszy świat, a otwartego na komunikację z mieszkańcami aktywistę, który swą profesjonalną wiedzę wykorzystuje do odpowiedzi na realne problemy, identyfikowane wspólnie z użytkownikami. Repertuar narzędzi planistycznych poszerza się o interdyscyplinarną współpracę, zaangażowanie społeczne, miękkie działania projektowe wraz ze scenariuszowym myśleniem o przyszłości miasta. Czy architektura ma szansę stać się katalizatorem budowania społeczeństwa obywatelskiego i atrakcyjnej przestrzeni miejskiej, stymulującej życie lokalnej społeczności?7. Sposoby odnajdywania się na rynku O sposobach prowadzenia własnej działalności, zdobywania zleceń, przetrzymywania „posuchy” na rynku oraz o różnych formach zatrudnienia architektów, doświadczeniu bezrobocia, pracy poza zawodem i na jego pograniczach, a także decyzjach o pozostaniu w Polsce lub wyjeździe za granicę – podejmowanych z własnej woli i wymuszonych sytuacją. 8. Jak powinny wyglądać konkursy O tym, jakie są cechy dobrego konkursu, co zrobić, aby udział w konkursach nie rujnował finansów uczestników, aby konkursy były otwarte dla wszystkich zainteresowanych, a jednocześnie koszt ich organizacji nie odstraszał mniej zamożnych inwestorów. Jak połączyć konkurs z zapewnieniem wpływu przyszłych użytkowników na kształt przestrzeni, o wadach i zaletach anonimowości uczestnictwa, o tym, jak formułować kryteria oceny.9. Gdzie jest ta urbanistyka?Urbanistyka niepostrzeżenie stała się zupełnie niewidoczna zarówno w środowisku zawodowym – w dyskusjach, w prasie, w samej pracy – jak i na uczelniach. Podczas gdy kariera zespołów architektonicznych idzie coraz częściej w kierunku budowy marki biura albo sławy architekta celebryty, działania planistów przebiegają anonimowo i bez rozgłosu. Logicznie uzupełniające się dziedziny rozwijają się równolegle i w coraz mniejszym kontakcie ze sobą. Urbanistyka jako dziedzina kojarzona jest wyłącznie z opracowywaniem miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego. Czy model działania projektanta totalnego – od urbanistycznej skali założenia, przez formę budynku po kształt wewnętrznych klamek – odszedł już ostatecznie do lamusa?10. ArchilansW tej grupie będziemy starali się określić cechy i abecadło archilansu. Oglądając strony internetowe i fan pages niektórych młodych architektów, można odnieść wrażenie, że poświęcają oni na sprawy wizerunkowe i autokreację coraz większą energię i czas. „Odchudzone” metryki projektów wykonywanych podczas zdobywania praktyki, tuningowane referencje, wystudiowane zdjęcia w „ważnych” mediach, wystawy-rankingi i fantomowe współprace... Czy są one tylko formą walki o pozycję i rozpoznawalność, projekcją ambicji, czy też stają się powoli koniecznością – pętlą referencji, konkurencyjności – które wpływają na samą architekturę?
