Ewa P. Porębska rozmawia z Romualdem Loeglerem

i

Autor: Archiwum Architektury

Ewa P. Porębska rozmawia z Romualdem Loeglerem [FILM]

2022-06-02 18:49

O międzynarodowych kontekstach, biennale w Krakowie, czasopismach i trochę o architekturze. Prezentujemy nagranie spotkania, podczas którego Ewa P. Porębska rozmawiała z Romualdem Loeglerem.

Romuald Loegler to nie tylko jeden z najbardziej znanych polskich architektów, ale też dydaktyk i wydawca, członek Saksońskiej Akademii Sztuki, laureat licznych konkursów i nagród, w tym Honorowej Nagrody SARP. Jest inicjatorem Biennale Architektury w  Krakowie, założycielem wydawnictwa „Architekt”, a następnie „Architektura & Biznes”. Od wspomnień licznych spotkań nie tylko przy kawie, a także wspólnej pasji do czasopism zaczyna się ta rozmowa.

Poniżej publikujemy wybrane komentarze i pytania, które pojawiały się podczas rozmowy:

Gratuluję p. Romualdzie b. ciekawego wywiadu. Ale gratuluję i dziękuję – myślę, że nie tylko w swoim imieniu – za Pańską działalność na rzecz szeroko pojętej ARCHITEKTURY w Polsce. Zorganizowane przez Pana z zespołem pierwsze i kolejne Międzynarodowe Biennale Architektury w Krakowie było prawdziwym wydarzeniem kulturowym i prawdziwym świętem architektury i architektów oraz okazją do spotkań i dyskusji na tematy zawodowe. A były to czasy siermiężnego PRL-u z ciągnącym się stanem wojennym i kryzysem gospodarczym ówczesnej Polski, aż do upadku starego systemu. Pismo Architektura & Biznes było b. ważne i dawało nowe światło na naszą działalność projektową. Jeszcze raz dziękuję i gratuluję, Henryk Kosieradzki

Wspomnienia, wspomnienia... zawsze jest fascynujące spotkanie z Panem, pozdrowienia z Wrocławia. I jeszcze jedno, to co u Pana bardzo cenię to umiejętność połączenia racjonalności z estetyką opartą o tradycję, to podkreślałem na spotkaniach także ze studentami, prószę dalej p. Romualdzie, Leszek KonarzewskiGratuluję cyklu, wspaniała rozmowa. Panie Romualdzie, gratuluję wspaniałej kariery. Odnosząc się do wydawania magazynu. Czy krytyka architektury jest współcześnie w ogóle potrzebna? Czym dłużej piszę o architekturze, tym bardziej mam wrażenie, że taką formą najmniej zainteresowani są sami architekci. Drugie pytanie dotyczy komunikacji. Jak magazyny powinny się zmienić aby poprawić komunikację z mieszkańcami? Jak sprawić, żeby mieszkańcy rozumieli swoje miasta i procesy, jakie w nich zachodzą? Pozdrawiam, Marcin Szczelina W drugiej połowie lat 90. ub. wieku ówczesne władze Krakowa przyjęły tzw. „plan koordynacyjny” rejonu Krakowskiego Centrum Komunikacyjnego, którego głównym projektantem (w rezultacie wygranego konkursu) był dzisiejszy Rozmówca… jak po ćwierć wieku ocenia on zmiany w rejonie Dworca PKP Kraków Główny i czy nie żal mu niegdysiejszego baru SMOK (bo niektórzy wspominają go z sentymentem) ? Co się tam udało, a co nie udało ? Pozdrawiam - Grzegorz A. BuczekBardzo dziekuje(my) za doskonałe wytłumaczenie katastrofy krakowskiej. Od jej (katastrofy) początku wiadomo było, że intencje były inne, ale widać, że inne preferencje panują w gronie decydentów. Woytek KujawskiPodobny problem mamy z dworcem w Olsztynie. Pozdrawiam Janusz Miscicki

Spotkanie z Romualdem Loeglerem odbyło się w ramach Archikolaży, całorocznego wydarzenia organizowanego przez redakcję „Architektury-murator” z okazji 40-lecia pracy Ewy P. Porębskiej w mediach architektonicznych.Ewa P. Porębska rozpoczęła pracę w miesięczniku „Architektura”, wówczas czasopiśmie Stowarzyszenia Architektów Polskich, w 1982 roku. Od tej pory nieprzerwanie zajmowała się tematyką architektoniczną, pisząc, tworząc wystawy, inicjując i organizując architektoniczne wydarzenia, realizując filmy, a także działając na forum międzynarodowym jako konsultant czy juror konkursów architektonicznych. Od 1994 roku jest redaktor naczelną wiodącego polskiego czasopisma architektonicznego „Architektura- murator”.Rok 1982 to w Polsce stan wojenny, 2022 – okres światowej pandemii i wojna w Ukrainie. A w międzyczasie transformacja ustrojowa, wejście do Unii Europejskiej, wielkie przemiany – w Polsce i na świecie. Archikolaże to osobiste refleksje o przełomach w achitekturze, o ludziach architektury, o architektonicznych ideach i przewartościowaniach.

PARTNER GŁÓWNY:

PARTNERZY:

PARTNERZY MERYTORYCZNI:

WSPÓŁPRACA:

ZAPISZ SIĘ