i
i
Dzięki pracy przeszło 400 wolontariuszy i specjalistów różnych dziedzin udało się odtworzyć drewnianą konstrukcję i niezwykle bogate malowidła, pokrywające sklepienie synagogi. Zgromadzona w ciągu ośmiu lat dokumentacja pozwoliła na stworzenie wiernej rekonstrukcji polichromii. Malowidła wykonano tradycyjnymi metodami stosowanymi w XVII wieku na ziemiach polskich, z wykorzystaniem dostępnych w tym czasie barwników i pigmentów. Eksponat stać ma się jedną z głównych atrakcji wystawy głównej Muzeum Historii Żydów Polskich. Zespół malowideł obejmuje przeszło 300 elementów, w tym płaszczyzny ze znakami zodiaku, wyobrażenia 67 mitycznych zwierząt, przeszło 1000 kwiatów, pędów winorśli z owocami. Polichromia synagogi miała pierwotnie sprawiać „wrażenie kobierca”, jak pisał Karol Maszkowski w pracy Bożnica drewniana w Gwoźdźcu (1890), satnowiacej jedno z podstawowych źródeł informacji dla specjalistów pracujących przy zakończonej właśnie rekonstrukcji. W prace związane z odtworzeniem synagogi zaangażowali się liczni wolontariusze, którzy w trakcie cyklu warsztatów odbywających się w zabytkowych bożnicach zabytkowych na terenie całej Polski wykonanali prace budowlane i malarskie, uczestnicząc równiecześnie w spotkaniach poświęconej kulturze żydowskiej. Miasta te - Wrocław, Kraków, Kazimierz Dolny, Rzeszów, Sejny, Gdańsk, Szczebrzeszyn, Sanok - związane są z historią Żydów mieszkających na ziemiach Rzeczypospolitej. Pomysłodawcami projektu rekonstrukcji byli Laura i Rick Brown z amerykańskiej organizacji pozarządowej Handshouse Studio, prowadzącej edukację młodzieży poprzez odtwarzanie budowli zabytkowych. Obiekt powstał dzięki współpracy Muzeum Historii Żydów Polskich i Stowarzyszenia Żydowski Instytut Historyczny w Polsce z Handshouse Studio oraz Timber Framers Guild.
