Nowy Strzeszyn wyróżniony za podejście w projektowaniu miejsc do mieszkania. To świetny projekt łączący życie i architekturę

Po poddaniu ocenie blisko 400 zgłoszeń z całej Polski jury konkursu w pierwszym kroku zadecydowało o wyodrębnieniu listy TOP60, czyli wyboru 60 najciekawszych realizacji, które miały prawo walczyć o Grand Prix, tytuł Ulubieńca Publiczności oraz Laureata Środowiska, przyznawanego przez architektów i architektki.

Na ostatnim posiedzeniu jury w składzie: Ewa P. Porębska, Mateusz Mastalski, Grzegorz Piątek, Michał Sikorski, Kuba Snopek, Aleksandra Wasilkowska, Dominika Zielińska i Artur Celiński zadecydowało o przyznaniu tej realizacji wyróżnienia za podejście w projektowaniu miejsc do mieszkania.

Autorem Nowego Strzeszyna jest pracowania Insomia z Poznania.

Uzasadnienie decyzji jury konkursu Życie w Architekturze 2025

Autorów wyróżniono za wyjątkowe na tle zarówno komercyjnego, jak i społecznego budownictwa w Polsce podejście do kształtowania środowiska mieszkalnego. W projekcie udało się połączyć korzystną dla inwestora gęstość zabudowy z szacunkiem dla zastanej zieleni. To drugie ma oczywiście znaczenie ze względów ekologicznych, ale wpływa też na komfort mieszkańców, którzy od dnia przeprowadzki mogą się cieszyć widokiem drzew i korzystnym mikroklimatem. Jury doceniło wysoką jakość detalu oraz różnorodność i nastrój przestrzeni wspólnych, w których udało się zrównoważyć potrzebę sąsiedzkich kontaktów z konieczną prywatnością. Nowy Strzeszyn jest dowodem na to, że da się połączyć niektóre zalety mieszkania na przedmieściach, takie jak niska skala, zieleń czy prywatne ogródki, z intensywnością i różnorodnością oczekiwaną od zabudowy miejskiej.

Przeczytaj więcej o tej realizacji: Architekci, którzy odmówili wycinki drzew. Zobaczcie videorelację ze spaceru po Nowym Strzeszynie w Poznaniu

Życie w Architekturze 2025. Nowy Strzeszyn. Założenia Autorskie

Drzewa były ograniczeniem którego potrzebowaliśmy. Nasza pierwsza koncepcja ich nie uwzględniała nie mieliśmy jeszcze ich inwentaryzacji. Projektowaliśmy typowe osiedle domów jednorodzinnych.Działka była po prostu zagajnikiem brzozowym jak wszystkie działki w tej okolicy. Inwestycja wg tego założenia wymagała wycięcia drzew które kolidują z powtarzalnym układem zabudowy bez głębszej analizy które drzewa wycinamy. Pomiary wreszcie dotarły. Pojechaliśmy na działkę i wszystko w naszym podejściu się zmieniło.

Każde drzewo zostało przez nas opisane symbolami i zyskało podmiotowość. Były drzewa PPP, Ł, TAKIE SOBIE, TYCZKI, MARTWE itd. Oznaczenia pozwalały nam stopniować ich atrakcyjność, wielkość i kondycję. Na przykład PPP oznaczało potrójnie piękne drzewo a „Ł" było drzewem ładnym. Od tego momentu wycięcie choćby jednego z nich stało się dla nas bardzo trudne bo każde widzieliśmy, dotykaliśmy, opisaliśmy i polubiliśmy. Nie mogliśmy już sobie pozwolić na wszystko.

Urbanistyka osiedla to efekt unikania konfliktów z istniejącą zielenią. Przypadkowość układu była dla nas samych zaskoczeniem i jednocześnie przygodą projektową. To pierwsze projekt w którym poczuliśmy jak wielką siłę ma urbanistyka i jak bardzo może wpływać na relacje-o tym później. Wprowadziliśmy zasadę w której wyjątkowe okazy brzóz lub ich grupy, a także inne niż brzozy gatunki drzew takie jak sosny (zwane przez nas rodzynkami bo występowały rzadko) stały się głównymi osiami założenia, wyznacznikami wprowadzania przerw w zabudowie czy lokalizacji przestrzeni wspólnych. To drzewa, a nie budynki stały się dominantami.

Fascynuje nas poszukiwanie architektury o ludzkiej skali w której ekonomiczne powierzchnie wynikają z faktycznych potrzeb człowieka i prowadzą do kompaktowych, energooszczędnych i racjonalnych układów. Spróbowaliśmy zatem poszukać czegoś między domem a mieszkaniem. Powstały domy o powierzchni pomiędzy 58-86 m². Z takich budynków stworzyliśmy przestrzeń między drzewami.

Nowy Strzeszyn. Metryka realizacji

Oficjalna nazwa i typ realizacji: Nowy Strzeszyn, inna

Inwestor/generalny wykonawca: Area Development/Area Development

Wykonawca konstrukcji: Marcin Całka, Bartels

Powierzchnia zabudowy: 4 235 m2

Powierzchnia użytkowa: 8 640 m2

Powierzchnia całkowita: 11 059 m2

Powierzchnia terenu/kubatura: 16 947 m2/29 058 m3

Data przygotowania projektu/ukończenia realizacji: 2020/2024

10. edycja Życia w Architekturze

10. edycja konkursu ŻYCIE W ARCHITEKTURZE jest częścią wyjątkowego przedsięwzięcia, w którym od 1995 roku nagradzamy polskie realizacje, w najlepszy lub najciekawszy sposób wskazujące kierunek myślenia o relacjach życia i architektury. Na autorów i autorki najlepszego obiektu lub przestrzeni (Grand Prix) czekała w tym roku nagroda pieniężna w wysokości 20 000 zł.

ŻYCIE W ARCHITEKTURZE to najstarszy, organizowany nieprzerwanie od przełomu 1989 roku konkurs na najbardziej wartościowe realizacje w Polsce. W dziewięciu poprzednich edycjach rywalizowało w sumie ponad 3000 budynków i przestrzeni publicznych. Konkurs niezmiennie wskazuje nowe zjawiska, potrzeby i kierunki, jakie pojawiają się w dziedzinie projektowania. Co kilka lat stwarza okazję do spojrzenia na polską architekturę z szerokiej perspektywy. Nie jest ona zniekształcona, bo projekty nie są nominowane, lecz nadsyłane przez samych autorów.

Sponsorzy konkursu Życie w Architekturze

Całe to przedsięwzięcie nie byłoby możliwe bez wsparcia naszych partnerów. Głównym sponsorem 10. edycji ŻYCIA W ARCHITEKTURZE jest Saint-Gobain. Wśród grona sponsorskiego znajdziemy także właścicieli marek: Aluprof, Dyson, Humanscale i VELUX, a także Ecophon, Glassolutions, Isover, Leca, Rigips, Weber oraz Swisspacer z Grupy Saint-Gobain.

Życie w Architekturze 2025. Rekordowe zgłoszenia

W tym roku pracownie architektoniczne zgłosiły do konkursu blisko 400 realizacji. W tej edycji czekało na Was kilka nowości. Najważniejszą z nich jest brak kategorii. Nie ocenialiśmy oddzielnie np. domów jednorodzinnych czy obiektów komercyjnych. Chcieliśmy skoncentrować się na ŻYCIU w architekturze, czyli jej relacji z odbiorcami i otoczeniem. 

Ze zgłoszonych realizacji z lat 2020-2024 wybraliśmy TOP 60, czyli 60 najciekawszych obiektów lub przestrzeni. Zostały one poddane ocenie naszego jury i to właśnie spośród nich wyłoniony został laureat nagrody Grand Prix, a drogą głosowania wskazano zdobywcy tytułów Ulubieniec Publiczności oraz Laur Środowiska – Nagroda Architektów i Architektek.

Dzięki firmie VELUX mogliśmy także wręczyć trzy dodatkowe nagrody. Zostały one przyznane tym realizacjom, które wykorzystują światło dzienne jako element kształtowania architektury i poprawy jakości przestrzeni pod dachem z wykorzystaniem okien dachowych. 

---

Dziękujemy, że tu jesteś

Posłuchaj także naszego Podcastu Architektonicznego:

Ładnie, tylko lepiej? Gruz, dzikość i narracja w architekturze Archigrestu

Rozmowa z Maciejem Kaufmanem i Marcinem Maraszkiem z Archigrestu o tym, dlaczego architektura publiczna nie musi być gładka, symetryczna i od linijki. O zostawianiu gruzu w parku, sadzeniu nieklonowanych drzew, pracy bez PR-u i znaczeniu dobrze opowiedzianej historii. Wszystko to zaś w tle krążącego z kuluarach przekonania, że ich architektura w istocie architekturą nie jest.