15.03 (zamknięcie wystawy) KRAKÓW
Rzeka w przestrzeni miasta - wystawa projektów urbanistycznychUrząd Miasta Krakowa, pl. Wszystkich Świętych 3/4
Założenia urbanistyczne zostały przygotowane podczas programów letnich zorganizowanych przez Międzynarodowe Centrum Kultury we współpracy z Katedrą Urbanistyki i Planowania Regionalnego Reńsko-Westfalskiego Uniwersytetu Technicznego w Akwizgranie. Zgromadziły 40 studentów z Niemiec, Austrii i Polski, którzy na podstawie przeprowadzonej analizy urbanistycznej opracowali śmiałe i nierzadko kontrowersyjne projekty studialne dla obszarów gazowni i elektrowni na Kazimierzu, terenu po Zakładach Zieleniewskiego przy Forcie Grzegórzki, wybranych obszarów dzielnicy Zabłocie, a także otoczenia placu Na Groblach.
„W kontekście niedoboru zielonych przestrzeni publicznych w śródmieściu, przede wszystkim na Kazimierzu, cel planowania przekształceń przestrzennych w obszarze doliny Wisły powinno stanowić utrzymanie i rozwój funkcji rekreacyjnej i sportowej. Dolina Wisły posiada ogromny potencjał dla tworzenia nowych atrakcyjnych ofert w zakresie kultury i gastronomii i może stać się w przyszłości wyjątkowym odcinkiem planowanej ponadregionalnej wiślanej trasy rowerowej. Duży potencjał dla rozwoju przestrzeni nadrzecznych stanowi sąsiedztwo Kazimierza i Zabłocia. Istotny temat planowania w tym obszarze to przestrzeń przyczółków Mostu Powstańców Śląskich, mogąca w przyszłości stać się nową „bramą” Starego Miasta. Celem działań na obszarze położonego w bezpośrednim sąsiedztwie Powstańców Śląskich terenu gazowni i elektrowni powinno być utrzymanie jego różnorodności funkcjonalnej. Teren ten posiada także znaczny potencjał dla rozwoju funkcji mieszkaniowej oraz funkcji sprzyjających uporządkowaniu problemu miejsc parkingowych na Kazimierzu”.
dr inż. arch. Monika Nadrowska, Reńsko-Westfalski Uniwersytet Techniczny w Akwizgranie (RWTH Aachen)
Oldenburg – dawna gazownia i elektrownia na KazimierzuPołożenie miasta nad rzeką powinno być wykorzystane dla rozwoju funkcji rekreacyjnych i rozrywkowych. Tereny nadrzeczne, w tym również teren byłej gazowni i elektrowni na Kazimierzu, otwierają szerokie perspektywy rozwojowe. Oparta na istniejącym potencjale aktywizacja tym terenów, może stać się istotnym impulsem dla dalszego rozwoju miasta.
Samo miasto powinno jednak wprowadzać zmiany urbanistyczne przy pełnej świadomości odpowiedzialności wobec kultury narodowej i społeczeństwa. Szczególnie pożądane jest znalezienie równowagi pomiędzy wymogiem zachowania charakterystycznych elementów miasta, a rozwojem jego potencjałów i silnych stron oraz różnorodnymi interesami inwestorów, tak, aby Kraków, a szczególnie dzielnica Kazimierz odniosły rzeczywiste korzyści z przekształceń terenów nadrzecznych.
Projekty studentów Wydziału Architektury Uniwersytetu w InnsbruckuTeren byłej gazowni i elektrowni na Kazimierzu. Projekt proponuje nową przestrzeń, scalającą lukę pomiędzy nielicznymi przestrzeniami publicznymi dzielnicy a bulwarami nadrzecznymi, wypełnioną funkcjami takimi jak sport, place zabaw, tereny wypoczynkowe i gastronomia.
Plac Na Groblach z perspektywy sąsiedztwa Starego Miasta, Wawelu oraz nabrzeża od strony Dębnik. Autorzy pracy położyli szczególny nacisk na rolę mieszkańców, inwestorów, administracji publicznej oraz ich wzajemne relacje.
Rozwój terenów nadbrzeżnych w kontekście struktury miasta. Autorzy starali się znaleźć odpowiedź na pytania o sposób powiązania tych terenów z miastem oraz możliwości optymalizacji powiązań pomiędzy poszczególnymi dzielnicami. Jako rozwiązanie zaproponowali sieć wypożyczalni rowerów.
Zabłocie – projekt studentów z Uniwersytetu Technicznego w StuttgarcieW ramach projektu studenci opracowali koncepcję rewitalizacji dzielnicy Kraków-Zabłocie, uzupełnioną o studia urbanistyczne oraz strategie odnowy miasta, które bazują na przykładach i doświadczeniach niemieckich i europejskich.
Koncepcja rewitalizacji składa się z trzech alternatywnych scenariuszy rozwojowych:1. Zabłocie jako niezależna dzielnica2. Zabłocie jako dzielnica ściśle powiązana z Pogórzem3. Zabłocie jako uzupełnienie śródmieścia
Na podstawie tych scenariuszy stworzona została koncepcja ramowa, która zakłada rozwój dzielnicy o niepowtarzalnej tożsamości, pozostającej w ścisłych związkach ze śródmieściem. Plan zakłada daleko idące zmiany struktury zabudowy oraz komunikacyjnej, przy uwzględnieniu wymogów zachowania elementów urbanistycznych o znaczeniu historycznym. Dla terenów Waterfront-Zabłocie, Zabłocie-Centrum oraz Waterfront Podgórze sporządzone zostały dokładniejsze studia urbanistyczne.
Fort Grzegórzki – trzy koncepcje urbanistyczne dotyczące różnych sposobów rewitalizacji tego obszaru. Projekt studentów Wydziału Architektury Politechniki Śląskiej w GliwicachPierwsza z nich uwzględnia całkowicie istniejący stan zagospodarowania kwartału (wraz z projektem tarasów wiślanych), ogranicza się zatem do zaprojektowania samego pasma nadrzecznego. Pozostałe dwie koncepcje zakładają większą ingerencję w istniejącą tkankę, miedzy innymi możliwość wykorzystania terenu fortu, należącego obecnie do wojska. Jedna jest koncepcją komercyjną, odpowiadającą potrzebom miasta. Zakłada wprowadzenie funkcji mieszkaniowej w cały kwartał, powiązany z bulwarem nadrzecznym. Druga zaś, uzupełnia jedynie funkcję mieszkaniową, wprowadzając jednocześnie wielkoobszarową przestrzeń publiczną związaną z rzeką. Jednak nadrzędnym celem było powiązanie terenów miejskich z rzeką oraz zapewnienie ciągłości bulwarom wiślanym.
Projekty studentów Wydziału Architektury Politechniki KrakowskiejŁączy je wspólna idea – budowanie sieci powiązań nadrzecznych przestrzeni publicznych w sposób nawiązujący do tradycyjnych ciągów komunikacyjnych, będących elementem lokalnej tożsamości przestrzeni miejskiej Krakowa. Propozycje rozwiązań nie ograniczają się wyłącznie do zachowania wszystkich elementów przestrzennych, w tym zdekapitalizowanej zabudowy, stanowią pewną odważną wizję wprowadzenia znacznych zmian i przekształceń obszarów Zabłocia i Kazimierza.
Zabłocie. Pierwsza koncepcja wprowadza współczesne użytkowanie brzegów rzeki i nowy układ urbanistyczny oparty o system ulic o łagodnych łukach, koncentrując się na zapewnieniu spójnej kompozycji przestrzennej z wyodrębnionymi elementami krystalizującymi projektowaną strukturę przestrzenną, zachowując przy tym najbardziej istotne elementy dotychczasowej zabudowy. Druga propozycja obejmuje swoim opracowaniem szeroki zakres terenu, zwracając uwagę na powiązania wschód- zachód. Zakłada również, iż przekształcenia samego riverfrontu bez przebudowy jego zaplecza mogą nie przynieść spodziewanych rezultatów rewitalizacji obszaru Zabłocia.
Koncepcja dotycząca fragmentu terenu Kazimierza jest bardzo radykalna, zakłada wprowadzenie ruchu kołowego do tunelu podziemnego wzdłuż Wisły oraz parku w miejsce istniejącej zabudowy zapewniając swobodny dostęp pieszych i otwarcie widokowe na przestrzeń doliny rzeki i Podgórze. Nowo projektowana zabudowa ma charakter centrotwórczy oraz stanowi kompozycyjne zamknięcie pierzei parku a także tworzy nowe przestrzenie publiczne, zintegrowane z istniejącymi.
