Urodzony w 1935 roku we Lwowie, związany z Poznaniem architekt Jerzy Gurawski, laureat Honorowej Nagrody SARP 2007, był projektantem wielu znaczących budowli – szczególnie o funkcji dydaktycznej, sakralnej i mieszkaniowej. Miał też na koncie sukcesy w konkursach architektonicznych (w latach 60. i 70. wraz z Marianem Fikusem zdobył większość nagród w licznie organizowanych wówczas konkursach na wizje centrów miast), a jego współpraca z reżyserem Jerzym Grotowskim zaowocowała projektami aranżacji przestrzeni teatralnej, które przeszły do historii teatru.Warto jednak podkreślić, że ten utalentowany projektant był też niezwykle barwnym człowiekiem, o szerokim spektrum zainteresowań pozaarchitektonicznych. Przyjaciele pamiętać zawsze będą jego zamiłowanie do biesiadowania i nieco sarkastycznych docinków. W opublikowanym poniżej nagraniu Jerzego Gurawskiego wspominają Ewa P. Porębska, Jerzy Szczepanik-Dzikowski, Maciej Siuda i Konrad Kucza-Kuczyński. Spotkanie w formule on-line odbyło się 24 marca w ramach cyklu Archikolaże organizowanego w 2022 roku z okazji 40-lecia pracy Ewy P. Porębskiej w mediach architektonicznych.
W trakcie spotkania zaprezentowaliśmy fragmenty filmu Mirosławy Sikorskiej „Człowiek w przestrzeni” poświęconego twórczości Jerzego Gurawskiego. Poprosiliśmy też osoby, które uczestniczyły w wydarzeniu o własne wspomnienia i anegdoty związane z Mistrzem. Oto kilka z nich:
Jurek nigdy nie pozwalał‚ mówić o sobie scenograf. Myśmy nazwali go Doktorem Przestrzeni Teatralnej i tak do dziś funkcjonuje w historii teatru. Mirosława Sikorska
Będę pamiętał Pana Jerzego jako człowieka przełamującego konwenanse. Obyczajowe, społeczne, twórcze, zawodowe. Miałem zaszczyt i przyjemność pracować z Panem Jerzym przez ostatnie sześć lat, głównie nad projektem poznańskiej Kładki Berdychowskiej. Tak się składa, że Pan Jerzy przełamywał wspomniane konwenanse właśnie budując mosty, łącząc to, co pozornie wydawać by się mogło bardzo odległe. Panie Jurku, Pańskie zdrowie na wieki! I niech to wszystko szlag trafi! Błażej Szurkowski
Miałem tę niezwykłą przyjemność, że Pan Jerzy był moim promotorem. Każde spotkanie w sprawie dyplomu to była kupa śmiechu. Spotkania odbywały się w grupach. Jeden z moich kolegów robił projekt centrum relaksu feng shui. Przy kolejnej konsultacji projektu pan Jerzy nie był za bardzo zadowolony z postępów kolegi. W końcu z lekkim przekąsem odrzekł: Przemku ja oczekuję od ciebie rzeczy pięknej! W tym twoim szang chuj, czy jak to się tam nazywa... Andrzej Majcher
Ucieszyłam się przeczytawszy w marcowym numerze zapowiedź Archikolaży, spotkań on-line z „jubileuszowej okazji”. Tematyka różna, oczywiście o architekturze i jej twórcach, także o wszystkim co w tym haśle się mieści, jak w życiu. Kolejna radość: zapowiedź pierwszego rozmówcy. 24 marca będzie Jerzy Gurawski – na szczęście mam czas, mogę posłuchać dawno nie widzianego Wspaniałego Człowieka i Twórcę. Ostatni raz widzieliśmy się, już dosyć dawno, na prelekcji w krakowskim SARP-ie. Klatki filmowej pamięci cofnęły się, przywołały wspomnienia różnych wcześniejszych spotkań z Gurawskim. Architektonicznych, teatralnych, towarzyskich, w Krakowie, Wrocławiu, Warszawie. I tych najważniejszych, tak zapisanych w historii – rozpoczętych w 1981 roku, zakończonych w 1989, organizowanych przez Komisję Urbanistyki i Architektury O/PAN w Krakowie w dworku w Mogilanach. „Konwersatoria Polskiej Architektury Współczesnej” były w ponurej rzeczywistości kameralnymi spotkaniami znaczących nazwisk w architekturze i sztuce oraz pełnych entuzjazmu młodych ludzi. Profesor T. Przemysław Szafer, Przewodniczący Komisji UiA i pomysłodawca Konwersatoriów, w doborze uczestników corocznych spotkań był mistrzem, podobnie jak w propozycjach tematów oraz formy ich prezentacji. Musiały być krótkie, poparte posterami, artystyczną ilustracją wystąpień. Konwersatoriom towarzyszyły autorskie wystawy, happeningi, performace’y oraz niekończące się, mądre, wspaniałe dyskusje w zabytkowych oficjalnych salach i długo w noc w hotelowych pokojach. Nie muszę dodawać, że ważnym naukowo i artystycznie dyskutantem był Jerzy Gurawski. Mówił, szkicował, aranżował. Na pierwszy Archikolaż można było zapisywać się od 10 marca. I właśnie tego dnia dociera smutna wiadomość... Dramatyczny scenariusz częsty w sztuce – literatura, malarstwo, teatr, film. Jakże trudny do zaakceptowania w życiu. Krystyna Styrna-Bartkowicz
Newsletter „Architektury-murator”co tydzień nowa porcja najświeższych architektonicznych newsów z Polski i ze świata!
PARTNERZY:
PARTNERZY MERYTORYCZNI:
WSPÓŁPRACA:
