Dom z konkursu / Bydgoszcz

W ogłoszonym w 2016 roku konkursie na projekt budynku apartamentowego w Bydgoszczy inwestor wybrał spośród 56 propozycji koncepcję Inicjatywy Projektowej. Była to pierwsza realizacja młodej, warszawskiej pracowni. Inwestycja zlokalizowana jest na sąsiadującym ze śródmieściem osiedlu Wilczak-Jary, gdzie znajduje się Fabryka Obrabiarek do Drewna, która funkcjonuje nieprzerwanie od ponad 150 lat, będąc najstarszym tego typu przedsiębiorstwem w Polsce. Apartamentowiec został wzniesiony w 2019 roku przy ulicy Czerwonego Krzyża, położonej na Zboczu Bydgoskim, zabudowywanej od czasów przedwojennych głównie domami jednorodzinnymi. Mimo luksusowego charakteru, wpisał się w estetykę i skalę okolicznej zabudowy składającej się z prostych, dwu- i trzykondygnacyjnych brył z płaskimi dachami.

Budynek otoczony jest zielenią. Działka przylega do Skweru Honorowych Dawców Krwi, z którego rozciąga się panoramiczny widok na niżej położone części miasta. Kaskadowo skomponowany ogród, dostępny dla mieszkańców na zapleczu budynku, sąsiaduje z rozległym dzikim parkiem ze stawem-glinianką. Zaś od frontu mieszkaniom położonym na parterze towarzyszą tarasy i indywidualne ogródki. Drzewa, które znalazły się w linii płotu, zachowano, zmieniając przebieg ogrodzenia. Bryła trzykondygnacyjnego apartamentowca zbudowana jest z dwu rozsuniętych i nieznacznie obróconych względem siebie bloków. Dzięki temu rozdrobnieniu budynek mimo swojej kubatury nie zdominował przestrzeni ulicy, ale dopasował się do otoczenia. Wyróżniają go natomiast detale. Szare płytki naśladujące cegły, ułożone na elewacjach i wewnętrznych ścianach przeszklonego łącznika, nawiązują do nazwy ulicy sprzed 1920 roku – Cegielniana (Ziegelstrasse).

Charakteru fasadom dodają dyskretne białe obramowanie otworów okiennych i wnęk, grafitowa stolarka, a także utrzymanie w jednolitym stylu ogrodzenia oraz barierek loggi i portfenetrów. W łączniku znajduje się główne wejście, drzwi do ogrodu i przestronny hol. Stąd na każdej kondygnacji przechodzi się do czterech korytarzy prowadzących do mieszkań i komórek lokatorskich. Żeby ograniczyć wstęp do części mieszkalnej ekipom technicznym, dostęp do kotłowni oraz urządzeń pomiarowych możliwy jest bezpośrednio z wiatrołapu. Wewnętrznej części wspólnej nadano charakter oficjalny, podkreślany przez ceramiczne posadzki oraz zawieszone w duszy klatki schodowej ozdobne lampy, sięgające od dachu po kondygnację podziemną.

W miarę zbliżania się do apartamentów korytarze nabierają przytulności w formie narzucającej skojarzenie z hotelem – na podłogach pojawia się wykładzina dywanowa, ściany przy komórkach lokatorskich pomalowano na biało, a przy samych mieszkaniach wykończono płytami HPL z okładziną drewnianą. Parametry mieszkań są niestandardowe jak na oferty deweloperskie: wielkości powierzchni wynoszą od 50 do 100 m2, zaś wysokość trzy metry. Duży nacisk położony został na akustykę. Układ komunikacyjny i użyte materiały redukują hałas z korytarzy, a pełnię komfortu zapewniają trzywarstwowe ściany o grubości 34 cm pomiędzy lokalami. Co więcej kondygnacja podziemna skrywa domowe SPA. Mieszkańcy bez ograniczeń mogą korzystać z sauny na podczerwień oraz klimatycznej tężni. Koncepcja konkursowa na etapie opracowywania projektu budowlanego ulegała modyfikacjom. Zmienione zostały m.in. elewacje od strony ogrodu i zrezygnowano z wprowadzenia zieleni do holu. Natomiast w tym przypadku zespolenie idei projektantów i zamierzeń dewelopera dało pozytywny efekt.

Założenia autorskie

Zaprojektowany budynek wielorodzinny ma formę wolno stojącej bryły, złożonej z dwóch części mieszkalnych, połączonych centralnym łącznikiem, który mieści wspólny hol, klatkę schodową, windę. Zamysł podziału budynku był wynikiem analizy charakteru otaczającej zabudowy i podjętej decyzji o kształtowaniu skali obiektu w sposób, nawiązujący do istniejących w sąsiedztwie domów jednorodzinnych. Dodatkową wartością jest bliskość parku i skweru. Forma budynku pozwala na zwiększenie długości elewacji od strony zieleni tak, aby okna większości mieszkań miały widok na drzewa otaczające działkę. Ukształtowanie terenu w formie skarpy opadającej w kierunku parku pozwoliło na zaprojektowanie przestronnych tarasów, zapewniających bliski kontakt z naturą. Na samej skarpie zaprojektowano teren rekreacyjny, dostępny dla ogółu mieszkańców. Na trzech kondygnacjach nadziemnych budynku zaprojektowano 29 mieszkań. Na poziomie garażu podziemnego, poza halą garażową, zlokalizowano również „strefę relaksu” dostępną wyłącznie dla mieszkańców.

Mikołaj Zdanowski