Nakładem zasłużonego w dobrym dziele dokumentacji osią-gnięć architektonicznych II Rzeczypospolitej krakowskiego Instytutu Architektury ukazała się monografia Fryderyka Tadaniera, jednego z najciekawszych architektów międzywojnia. To spod jego ręki wyszedł słynny krakowski wieżowiec przy pl. Szczepańskim – dom mieszkalny Funduszu Emerytalnego Powiatowej Komunalnej Kasy Oszczędności (1934), którego kongenialna ekspresyjna forma i odważna sylweta niezmiennie cieszą oczy kolejnych pokoleń krakowian.
Logicznie zakomponowana książka składa się z trzech części. W pierwszej z nich autorka kreśli biografię architekta, druga to naukowa analiza głównych cech jego twórczości, trzecia obejmuje typologiczny katalog najważniejszych dzieł, a ca-łość dopełnia unikatowy materiał ikonograficzny. Projektowane przez Fryderyka Tadaniera budynki wskazują, że międzywojenna Polska mia-ła ambicje, a architektura była narzędziem modernizacji i symbolem aspiracji niepodległego państwa, którego stulecie odrodzenia w tym roku obchodzimy.
