Życie w Architekturze 2025. Polski Teatr Tańca w Poznaniu. ARPA Jerzy i Bartosz Gurawski Spółka z o.o.

Życie w Architekturze 2025. Polski Teatr Tańca w Poznaniu. Założenia Autorskie

Teatr na podwórku. I to nie byle jaki, lecz Polski Teatr Tańca z wieloletnią, wspaniałą tradycją w Poznaniu, występujący w operach i salach Europy – dostał wreszcie lokalizację na własną salę studyjną i przestrzeń do ekspozycji swej wyrafinowanej, ekscentrycznej i poetyckiej sztuki wyrażanej ruchem. Miejsce mu dano znakomite – w gęstej tkance XIX-wiecznego miasta, przy eklektycznej ulicy Taczaka z rozległymi oficynami.

Przede wszystkim – przywróciliśmy do życia IV-kondygnacyjną mieszczańską kamienicę, która przetrwała różne funkcje łącznie z przychodnią zdrowia. Stara zabudowa to samograj dla projektanta – po oczyszczeniu, wymianie zdewastowanych podłóg, okien i drzwi na takież same lecz nowe, odmalowaniu i uzupełnieniu tynków wystarczyła nowa elegancka winda jako znak kontrastu. A z okien kamienicy, zamiast widoku na zaniedbane podwórze, widzimy przestrzenną i jasną salę studyjną, stanowiącą tło dla tancerzy. To podwórko czekało na taka przestrzeń, wyciągało ręce ku południu otoczone dwiema ścianami sąsiadów. Wystarczyło je przykryć wytrzymałą konstrukcją ze stali, podwiesić kratownice do montażu elementów scenografii i gotowe.

Pod salą, na parterze ulokowano otwarte foyer, z możliwością adaptacji na przestrzeń ekspozycyjną. Problemem były schody z parteru na piętro – dostały lekkiego kopa i poleciały poza obrys budynku, obramowując dziedziniec i nie zabierając przestrzeni Sali, która w ten sposób zajęła całe podwórze. Aby ‘wciągać’ do wnętrza budynku okolicznych mieszkańców z gęstej zabudowy śródmiejskiej - wysunęliśmy ‘materiałowy’ żółty jęzor z wnętrza na podwórze, zaś przeszklona ściana zamykająca dom swym skośnym ułożeniem odbija tłum gości wsysanych do środka. Wnętrza w stylu ‘industry’ - w Sali studyjnej ściany z betonu i dużo otwartej konstrukcji stalowej na wierzchu. Przejście z mieszczańskiej ulicy Taczaka, przez odnowioną zieloną bramę i odrestaurowany hol do otwartej przestrzeni industrialnej – wprowadza zarazem widza w nową formę współczesnego Tańca.

Życie w Architekturze 2025. Polski Teatr Tańca w Poznaniu. Autorzy

Autor projektu:

ARPA Jerzy i Bartosz Gurawski Spółka z o.o.

Zespół autorski:

Jerzy Gurawski, Bartosz Gurawski, Błażej Szurkowski, Bartłomiej Kiereś

Dlaczego wg zgłaszających ta realizacja powinna zdobyć Grand Prix:

Zachwalanie własnych projektów to zadanie o tle trudne co i zuchwałe. Niemniej realizacja Polskiego Teatru Tańca – od wstępnych szkiców do zakończenia budowy – była zadaniem wymagającym ciągłej kreatywności i uwagi. Od trudnej materii zastanej w jakiej przyszło nam się poruszać (czy kamienica z podwórzem naprawdę nadaje się na teatr?), poprzez niełatwą formułę realizacji (Projektuj i Zbuduj, czyli architekt pod butem Wykonawcy) kończąc na niezwykle wrażliwym i wymagającym Inwestorze w postaci dyr. Iwony Pasińskiej zarządzającej 8-godzinne rady budowy z dokładną analizą wszystkich elementów projektu.

W tym wszystkim jeszcze trudne sąsiedztwo, konserwatorzy zabytków, równolegle prowadzona przebudowa ulicy…. Dla mnie, młodego architekta, doświadczenie niezbędne i budujące. Dla mojego ojca, jak się okazało – jeden z ostatnich projektów w pełni autorskich, wyrysowanych na klace, opracowany na szkicach tworzonych na miejscu. Budynek ma sobie dużo powagi – sala sesyjna jako strefa niemalże sacrum, industrialne foyer o surowym wyrazie. Ma też Teatr w sobie nieco dowcipu – jedyne otwieralne okno w ścianie kamienicy wychodzącej na sale sesyjną należy do gabinetu Pani Dyrektor, by mogła bezpośrednio ochrzaniać tancerzy podczas prób. Wszystko to zamknięte w bryle która dobrze zrosła się z tkanką miejską, tak de facto prawdziwą wartość skrywając w swoim wnętrzu.

Polski Teatr Tańca w Poznaniu. Metryka realizacji

Oficjalna nazwa i typ realizacji: Polski Teatr Tańca w Poznaniu, budynek użyteczności publicznej 

Inwestor: Polski Teatr Tańca

Generalny wykonawca/Wykonawca konstrukcji: Budopol-Poznań Sp. z o.o.

Powierzchnia zabudowy: 856,4 m2

Powierzchnia użytkowa: 2436,0 m2

Powierzchnia całkowita: 3042,0 m2

Powierzchnia terenu/kubatura: 1245,0 m2/16 695,0 m2

Data przygotowania projektu/ukończenia realizacji: 2019-2020/2020

10. edycja Życia w Architekturze

Wystartowała 10. edycja konkursu ŻYCIE W ARCHITEKTURZE. To wyjątkowe przedsięwzięcie, w którym od 1995 roku nagradzamy polskie realizacje, w najlepszy lub najciekawszy sposób wskazujące kierunek myślenia o relacjach życia i architektury. Na autorów i autorki najlepszego obiektu lub przestrzeni (Grand Prix) czeka nagroda pieniężna w wysokości 20 000 zł.

Czytaj więcej o konkursie Życie w Architekturze 2025

ŻYCIE W ARCHITEKTURZE to najstarszy, organizowany nieprzerwanie od przełomu 1989 roku konkurs na najbardziej wartościowe realizacje w Polsce. W dziewięciu poprzednich edycjach rywalizowało w sumie ponad 3000 budynków i przestrzeni publicznych. Konkurs niezmiennie wskazuje nowe zjawiska, potrzeby i kierunki, jakie pojawiają się w dziedzinie projektowania. Co kilka lat stwarza okazję do spojrzenia na polską architekturę z szerokiej perspektywy. Nie jest ona zniekształcona, bo projekty nie są nominowane, lecz nadsyłane przez samych autorów.

Jury konkursu Życie w Architekturze 2025

Życie w Architekturze 2025. Rekordowe zgłoszenia

W tym roku pracownie architektoniczne zgłosiły do konkursu blisko 400 realizacji (wciąż trwa ich weryfikacja pod kątem zgodności z regulaminem). W tej edycji czeka na Was kilka nowości. Najważniejszą z nich jest brak kategorii. Nie będziemy oddzielnie oceniać np. domów jednorodzinnych czy obiektów komercyjnych. Chcemy skoncentrować się na ŻYCIU w architekturze, czyli jej relacji z odbiorcami i otoczeniem. Kolejną kwestią jest wprowadzenie wojewódzkich list TOP 10, czyli zestawienia najciekawszych realizacji w każdym z 16 województw. Ogłoszenie każdej listy TOP 10 będzie odbywało się w formie audycji, w której opowiemy o wybranych realizacjach i przedstawimy uzasadnienie naszych decyzji.

Zasady konkursu Życie w Architekturze 2025

Cieszymy się, że spośród wszystkich polskich realizacji z lat 2020-2024 będziemy mogli wspólnie wybrać:

Najlepszy obiekt lub przestrzeń 
wskazujące kierunek 
myślenia o relacjach życia 
i architektury (Grand Prix)Ulubieńca Publiczności Laureata Środowiska 
przyznawany przez 
architektów i architektki Laureatów Nagrody Sponsora – firmy Velux

Ze 160 najlepszych polskich projektów wybierzemy TOP 60, czyli 60 najciekawszych obiektów lub przestrzeni. Zostaną one poddane ocenie naszego jury i to właśnie spośród nich wyłoniony zostanie laureat nagrody Grand Prix, a drogą głosowania wskazani zdobywcy tytułów Ulubieniec Publiczności oraz Laur Środowiska – Nagroda Architektów i Architektek.

Dzięki firmie VELUX będziemy mogli także wręczyć trzy dodatkowe nagrody. Zostaną one przyznane tym realizacjom, które wykorzystują światło dzienne jako element kształtowania architektury i poprawy jakości przestrzeni pod dachem z wykorzystaniem okien dachowych. Suma nagród fundowanych przez sponsora wynosi 10 000 zł. Rozstrzygnięcie nastąpi w grudniu 2025 roku.

Sponsorzy konkursu. Na zwycięzcę czeka 20 000 zł

Całe to przedsięwzięcie nie byłoby możliwe bez wsparcia naszych partnerów. Głównym sponsorem 10. edycji ŻYCIA W ARCHITEKTURZE jest Saint-Gobain. Wśród grona sponsorskiego znajdziemy także właścicieli marek: Aluprof, Dyson, Humanscale i VELUX, a także Ecophon, Glassolutions, Isover, Leca, Rigips, Weber oraz Swisspacer z Grupy Saint-Gobain.

Na zdobywcę Grand Prix czeka 20 000 zł.