Bal architektek to inicjatywa Barbary Nawrockiej i Dominiki Wilczyńskiej z Miastopracowni oraz Dominiki Janickiej z Instytutu Dizajnu w Kielcach. Celem projektu ma być wymiana doświadczeń między architektkami i stworzenie bazy wiedzy o wybitnych przedstawicielkach zawodu. Bal to przestrzeń i sytuacja, w której spotykają się tuzy i szychy, by celebrować wzajemną obecność i debatować o kluczowych sprawach. Przejmujemy „bal architekta” przeciwko patriarchatowi w zawodzie i planowaniu – piszą inicjatorki w przesłanej do redakcji informacji.Jak tłumaczą, feminizm nie ogranicza się do potrzeb kobiet, ale odwołuje do ludzkiej różnorodności. Jest ideą włączającą wszystkie grupy, które nie mieszczą się w normie wyznaczonej przez męskiego modulora. To głęboko humanistyczna i inkluzywna idea projektowania, w której wyraża się troska o to, kim są nasi użytkownicy oraz jakie i jak różne mogą mieć potrzeby względem projektowanej przestrzeni. Bal architektek to miejsce, w którym będą pojawiać się biogramy, projekty i realizacje projektantek. W jednym miejscu znajdą się informacje o wybitnych twórczyniach polskich i zagranicznych. Do współtworzenia treści zapraszamy architektki i architektów, historyczki i historyków sztuki – zachęcają Barbara Nawrocka, Dominika Wilczyńska i Dominika Janicka. Poniżej publikujemy ich apel do archidziadersów.
i
Do archidziadersów z całego świata!
Projektującym od zawsze przyświecają te same idee. Chcemy, żeby życie społeczeństwa było lepsze, bezpieczniejsze, żeby przestrzeń integrowała, a nie dzieliła, żeby nasza praca była ramą dla rozwoju ludzkości, a nie jej regresu.Jednak przez znaczną część historii, wy, archidziadersi, nie uwzględnialiście potrzeb osób stanowiących ponad połowę świata – kobiet. Przez długi czas nie dopuszczaliście nas do edukacji architektonicznej. Gdy łaskawie pozwoliliście nam studiować, to wciąż nie na równych zasadach. Do tej pory podcinacie skrzydła młodym adeptkom dyscypliny, mówiąc na wykładach, że miejsce kobiet jest – co najwyżej – przy projektowaniu wnętrz. Pokolenie powojennych architektek było dopuszczane do zleceń uważanych za mniej prestiżowe, jak bloki mieszkalne i przedszkola. No bo przecież kobieta nie zaprojektuje teatru czy ważnego rządowego gmachu!Ignorujecie nasz głos w procesach projektowych i pomijacie nas przy przyznawaniu nagród. Umniejszacie tym samym nasze osiągnięcia. Sami chyba przyznacie, że Denise Scott Brown zasłużyła na tego Pritzkera w 1991 roku na równi z Venturim. A gdy już jedna z nas otrzymała w końcu tę nagrodę, skupiliście się na wyśmiewaniu jej wyglądu i charyzmy. Samo słowo „architektka” zdaje się parzyć Wasz język i nie może Wam przejść przez gardło. MÓWIMY BASTA i przejmujemy „bal architekta” przeciwko patriarchatowi w zawodzie i planowaniu. Nadchodzi nowa fala architektek! Przy wsparciu starszych generacji zmieniamy zasady gry. Drżyjcie przy swoich autocadach!architektki: Dominika JanickaBarbara NawrockaDominika Wilczyńska
Dominika Janicka ukończyła architekturę na Politechnice Gdańskiej, łączy pracę akademicką oraz badawczą z praktyką projektową. Jest autorką idei Fair Building, która reprezentowała Polskę na 15. Biennale Architektury w Wenecji w 2016 roku. Jej prace były pokazywane m.in. na Milan Design Week czy Biennale Designu w Lubljanie oraz pojawiły się m.in. w „New York Times” i „Guardian”. Od 2012 roku prowadzi własną praktykę projektową. W 2014 roku dołączyła do zespołu Instytutu Dizajnu w Kielcach, gdzie od tego roku jest dyrektorką artystyczną. Wykładowczyni na kierunku wzornictwa Uniwersytetu Jana Kochanowskiego w Kielcach.Barbara Nawrocka i Dominika Wilczyńska prowadzą w Krakowie biuro miastopracownia. Projektują przestrzenie spotkań, najchętniej domy kultury i centra lokalne. W swojej pracy skupiają się na społecznym wymiarze projektowania. Wielokrotnie brały udział w działaniach partycypacyjnych. W procesy projektowe włączają ekspertów nauk humanistycznych i społecznych. Nagrodzone m.in. główną nagrodą Biennale Designu w Lublanie BIO50 za projekt Nanotourism (Lublana, Słowenia 2014), główną nagrodą jury i publiczności w konkursie Futuwawa Patrz na plac (Warszawa, 2016). Współpracowały m.in. z Fundacją Instytut Architektury, Muzeum Narodowym w Krakowie, Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie, Galerią Bunkier Sztuki w Krakowie, Centrum Spotkania Kultur w Lublinie i wieloma lokalnymi domami kultury.
Newsletter „Architektury-murator”co tydzień nowa porcja najświeższych architektonicznych newsów z Polski i ze świata!
i
Polecany artykuł:
