Nowy Świat 2.0

i

Autor: Archiwum Architektury Zagęszczenie detali na elewacji, zwłaszcza w górnych partiach nowego budynku, koresponduje z sąsiadującymi historycznymi podziałami zabytkowych obiektów i ich eklektyczną dekoracją. Fot. Piotr Krajewski

Dobra zmiana w Śródmieściu – o biurowcu Nowy Świat Krzysztof Domaradzki

2016-04-29 11:46

Budynek dobrze wykorzystuje potencjał miejsca – stwarza pierzeję nowego pasażu łączącego Nowy Świat ze skarpą i parkiem na tyłach Muzeum Narodowego. Daje szansę na zaktywizowanie mało znanej uliczki – alei Stanisława Lorentza między gmachem KC a Muzeum. Wykorzystuje także potencjał ukryty w dawnym Domu Partii, uzupełniając sekwencję trzech wnętrz urbanistycznych – pisze urbanista Krzysztof Domaradzki.

Budowanie przy Trakcie Królewskim to duże wyzwanie dla architekta. A lokalizacja budynku Nowy Świat 2.0 była wyzwaniem szczególnym ze względu na trudny i niejednoznaczny kontekst urbanistyczny. Przed wojną ciągła pierzeja Nowego Światu istniała od placu Trzech Krzyży aż do Alej Jerozolimskich. Na Bierutowskim planie z 1949 roku gmach Komitetu Centralnego Partii stoi w pustej przestrzeni ciągnącej się od ulicy Smolnej aż do ulicy Marii Konopnickiej. Na szczęście nie dokonano zakładanych wyburzeń, ale przez wiele lat ślepa ściana kamienicy Nowy Świat 4 tworzyła nieprzyjazny, odludny zaułek na tyłach dawnego KC. Dopiero zrealizowane po 1989 roku Centrum Giełdowe stało się początkiem zmian tego fragmentu miasta.

W tak skomplikowanym otoczeniu szczególnego znaczenia nabierają walory urbanistyczne nowego budynku, który musiał zmieścić się na ciasnej działce pomiędzy istniejącą zabudową, a także wykreować warunki do uzupełnienia i lepszego urządzenia przestrzeni publicznej w najbliższym sąsiedztwie. Zaprojektowany budynek dobrze wykorzystuje potencjał miejsca – stwarza pierzeję nowego pasażu łączącego Nowy Świat ze skarpą i parkiem na tyłach Muzeum Narodowego.

Nowy Świat 2.0

i

Autor: Archiwum Architektury Nowy Świat 2.0 jest architektonicznym zwornikiem pomiędzy budynkami z różnych epok – gmachem Giełdy (autorzy: Andrzej M. Chołdzyński, Stanisław Fiszer) z 2000 roku i starszym o 51 lat Domem Partii (obecnie Centrum Bankowo- Finansowe). Wszystkie trzy budynki o analogicznych rytmach elewacji widoczne są z Parku na Książęcem. Fot. Piotr Krajewski

Daje również szansę na zaktywizowanie mało znanej uliczki – alei Stanisława Lorentza między gmachem KC a Muzeum. Wykorzystuje także potencjał ukryty w dawnym Domu Partii, uzupełniając sekwencję trzech wnętrz urbanistycznych (placu od strony Alej Jerozolimskich, dziedzińca KC oraz projektowanego pasażu). Przestrzeń pomiędzy dawnym Domem Partii a nowym budynkiem jest kształtowana przez jego elewację tworzącą wklęsły łuk dynamizujący przestrzeń i akcentujący osiowość całego założenia. W narożniku od strony Nowego Światu umieszczono program handlowy, a od strony parku zaprojektowano obniżenie poziomu parteru wykorzystujące topografię terenu dla restauracji z antresolą oraz widokiem na pasaż i park. Elewacja budynku, stanowiąca uzupełnienie pierzei Nowego Światu, wyróżnia się swoją architekturą, lecz jednocześnie koresponduje z otoczeniem poprzez właściwą skalę i nawiązanie do podziałów poziomych sąsiednich kamienic i gmachu KC.

Nowy Świat 2.0

i

Autor: Archiwum Architektury Przestrzeń jednego z pięciu pięter biurowych budynku. Fot. Piotr Krajewski

Zastosowanie uskoku przy połączeniu z kamienicą Nowy Świat 4 akcentuje architektoniczną odrębność nowego obiektu przy zachowaniu poczucia ciągłości pierzei ulicznej. Mimo wyróżniającej się formy, budynek dobrze „siedzi” w widokach zarówno od strony placu Trzech Krzyży i Nowego Światu, jak i od strony parku. Zastosowanie zaokrąglonych narożników nie tylko wyróżnia go z otoczenia, ale też nawiązuje do charakterystycznej architektury takich obiektów jak Smyk czy dom handlowy Vitkac w niedalekim sąsiedztwie. Tak więc warto odnotować, że przy Trakcie Królewskim powstał budynek o współczesnej architekturze, dobrze wpisany w kontekst miejski, wzbogacający przestrzeń publiczną i atrakcyjność miasta.