Autor jest architektem, ale także niestrudzonym badaczem, poszukującym od wielu lat spójnej odpowiedzi na pytania dotyczące złożoności zachowań człowieka i jego osadzenia w przestrzeni. Stanisław Lose próbuje określić ludzką percepcję, analizując zmysły pozwalające na odbiór bodźców z otoczenia. Podejmuje także kwestię innych ważnych uwarunkowań, w tym kulturowych, ekonomicznych czy wreszcie religijnych, mających istotny wpływ na działania społeczne w przestrzeni. Budowanie teorii współgrania przestrzeni i człowieka – urbanologii – zaczyna od kluczowego spostrzeżenia, iż we wszystkich od tysiąclecia kształtowanych siedliskach ludzkich mimo odmiennych wektorów środowiskowych, człowiek zachowuje się podobnie. Głębokie przemyślenia dotyczące zachowań, wiary, przekonań indywidualnych i społecznych, czynników ekonomicznych i zmienności rozwoju stanowią wątki rozważań nad ludzką kondycją w bardzo filozoficznym ujęciu. Autor bada nasze odczucia i reakcje, aby dogłębnie zrozumieć fenomen świadomości przy podejmowaniu decyzji. Jest bowiem architektem i myśli także o przydatności swoich dociekań dla innych projektantów. Temat angażowania wszystkich zmysłów w celu poznania możliwości kształtowania otaczającej przestrzeni, a przede wszystkim własnej świadomości, jest niezwykle ważną częścią pracy, istotną także dla samego autora, który próbuje uporządkować znaczenia w coraz bardziej rozedrganym i chaotycznym świecie.
i
Ku urbanologii
2017-06-30
11:59
W książce tej Stanisław Lose próbuje określić ludzką percepcję, analizując zmysły pozwalające na odbiór bodźców z otoczenia. Podejmuje także kwestię innych ważnych uwarunkowań, w tym kulturowych, ekonomicznych czy wreszcie religijnych, mających istotny wpływ na działania społeczne w przestrzeni – recenzja Macieja Hawrylaka.
