Poradnik, stanowiąc kontynuację polskich badań m.in. Ewy Kuryłowicz, wypełnia znaczącą lukę – w Polsce nadal brakuje bowiem uregulowań prawnych i wytycznych dotyczących projektowania przestrzeni uniwersalnej. Jedynie prawodawstwo związane z budownictwem kolejowym, dzięki wdrożeniu do prawa budowlanego Decyzji Komisji Europejskiej TSI PRM, obecnie zobowiązuje projektantów do dostosowania przestrzeni na dworcach i przystankach do potrzeb wszystkich użytkowników. Sztuka bliżej miasta Książka jest albumem prezentującym działania artystyczne w miejskiej przestrzeni publicznej z pogranicza współczesnej rzeźby, malarstwa, street artu, performance’u, instalacji i nieformalnych przedsięwzięć aktywistów miejskich.
W znaczący sposób ubarwiają one nasze miasta, pozwalają na odrobinę żartu, refleksji, czasem zmuszają do buntu i zbiorowej kontestacji. Przybliżają współczesną sztukę szerokiej publiczności, wyciągając ją z zatęchłych muzeów i galerii na światło dzienne. Sprowadzają Autor w sposób czytelny pokazuje szczegółowe rozwiązania, które pomagają minimalizować bariery architektoniczne, w tym systemowe znakowanie ciągów pieszych dla osób niewidomych i niedowidzących, projektowanie pochwytów, schodów, pochylni.
Podaje minimalne parametry ciągów dla osób o kulach, na wózkach inwalidzkich, z psami przewodnikami, z wózkami dla dzieci, itp. W ostatnim rozdziale opisuje polskie dobre praktyki. Z analizy danych demograficznych wynika, iż odsetek osób starszych i niepełnosprawnych będzie w Polsce rósł, zatem edukacja projektantów w sferze dostosowania architektury do ich potrzeb, staje się zagadnieniem coraz bardziej palącym.
