IDEA „ (…) reopen the discussion about architecture and its role in civilization. This discipline must be in a position to accept the challenge of organizing the space of our lives. In this sense, it must address one of the highest problems: the contemporary realization of the res publica” Prezydent Biennale Paolo Baratta
Architektura jako relacja przestrzenna może wyrażać relacje między ludźmi. Projektowany okrągły stół jest symbolem dialogu, wzajemnego szacunku i równości. Do stołu, przy którym wszyscy zajmują te same pozycje – bez rozróżnienia na mocniejszych i słabszych, ważniejszych i mniej ważnych – zasiadają ludzie, którzy chcą się poznać, pojednać, podjąć trud dyskusji. Okragły stół to również odniesienie do ważnego momentu w historii Polski kiedy w 1989 roku przy jednym stole zasiedli przedstawiciele systemu komunistycznego i Solidarności co zaowocowało zmianą ustroju w Polsce. Stół w pawilonie polskim ma mieć charakter użytkowy. Do wspólnej dyskusji w pawilonie mozna zaprosić przedstawicieli grup społecznych o odmiennych poglądach na sztukę, kulturę czy architekturę. Napis na ścianie naprzeciw wejścia głównego do pawilonu sugerowałby, że każde spotkanie przy tym stole przyniesie jakiś efekt, być może nawet tak ważny jak zmiana systemu. Krzesła wokół stołu pełnią rolę drugorzędną, jednak fakt, że każde krzesło miałoby inną formę i stylistykę niejako symbolizowałby indywidualność każdego uczestnika dyskusji, pluralizm poglądów.
FORMA Głównym elementem instalacji jest owalny stół zlokalizowany na środku pomieszczenia, wypełniający całą centralną przestrzeń. Kształt stołu ma być zbliżony do okręgu, ze względu na proporcje pomieszczenia przyjęto kształt eliptyczny o wymiarach 8x6 m, szerokości 60 – 130 cm. Stół zaprojektowano jako drewniany na ukrytej w grubości blatu konstrukcji stalowej i dyskretnych stalowych nogach, wszystko pomalowane na jeden kolor np. biały. W blacie ukryte byłyby również instalacje mikrofonów. W pomieszczeniu przewidziano także możliwość skorzystania z Internetu za pomocą wi-fi (dla osób, które chciałyby usiąść przy stole do pracy na laptopie). Wokół stołu przewidziano około 30 krzeseł, każde o innej formie i przeznaczeniu np. taborety, sklejkowe krzesła szkolne, eleganckie krzesła tapicerowane. Wydaje się bardzo odpowiednie wstawienie do pawilonu polskich produktów meblarskich jako prezentacja polskiego wzornictwa – nie tylko tego najnowszego, ale również najciekawszych lub najpopularniejszych projektów z lat powojennych. Krzesła nie są w tej instalacji najwaŜniejsze, ale indywidualny, przemyślany dobór eksponatów gwarantuje wysoką jakość estetyczną instalacji. Na ścianie na wprost wejścia do pawilonu przewidziano napis o starannie zakomponowanej typografii odnoszący się do instalacji np. „would you believe that a meeting at this table can cause a system transformation / change your world perception? ” oraz bardzo krótką notkę o historii 1989 roku w Polsce wraz z przesłaniem instalacji i informacją na temat projektantów krzeseł.
ARTYSCI Projekt stołu zostałby opracowany przez architektów w porozumieniu ze stolarzem lub zlecony dizajnerowi. Prezentację innych artystów pomyślano jako ekspozycję krzeseł ich projektu: młodzi projektanci np. Beza Projekt, Kompott Studio, LaPolka, Oskar Zięta, Jan Wertel, projekty historyczne np. Spółdzielnia Artystów Ład, Czesław Knothe, Maria Chomentowska, Teresa Kruszewska. Dobór krzeseł jest bardzo istotny, ponieważ forma nie może dominować w całej instalacji. Projekt grafiki na ścianie np. GOGO, Subgrafik.
WYDARZENIA W czasie trwania wystawy przewiduje się zorganizowanie kilku spotkań, paneli dyskusyjnych z artystami i architektami a także poczęstunku przy stole.
i
