Architekturę akademików często przysłaniają udogodnienia. Darmowe słodycze i klucze z automatu nie opowiedzą całości historii

Spis treści

1. Nowy akademik w Krakowie zaoferuje studentom 249 pokoi
2. Wyścig na słowa. Czy "Chill & Thrill" rzeczywiście potrzebowało nazwy?
3. Cohousing w Polsce nie cieszy się najlepszą reputacją
4. Forma akademika też może być polem do popisu. Akademik na Służewie 

Nowy akademik w Krakowie zaoferuje studentom 249 pokoi

Akademik ZEITRAUM – Racławicka znajduje się przy ul. Racławickiej 58 w krakowskiej dzielnicy Krowodrza, w pobliżu stacji kolejowej „Łobzów”, z której w 4 minuty można dojechać do dworca Kraków Główny. Obiekt powstał we współpracy z Activ Investment, Reesco Hospitality i B2 Studio. Akademik oferuje 249 pokoi i 289 łóżek, zlokalizowanych w lewym skrzydle budynku. Prawe skrzydło przeznaczone jest na mieszkania serwisowane. Większość pokoi to pokoje jednoosobowe z prywatną łazienką i kuchnią. Pokoje są w pełni umeblowane – znajdują się w nich m.in. łóżko, biurko, szafa, lustro, lampki oraz autorskie grafiki na ścianach. 

Czytaj także: Zapowiadali akademik, będą lokale na krótki wynajem. Gigantyczny kompleks na krakowskim Zabłociu oferuje blisko 900 mieszkań

Cena za pokój jednoosobowy wynosi około 1800 zł miesięcznie. Dla pierwszych najemców przewidziano darmowy garaż. Rezerwacje są już dostępne na stronie internetowej obiektu a zameldowanie możliwe jest o dowolnej porze dzięki systemowi odbioru kluczy z automatu. Można rezerwować pobyt na miesiąc, semestr lub rok. W budynku znajdują się cztery w pełni wyposażone kuchnie, pralnia w części podziemnej oraz lobby z dostępem do wody, owoców i słodyczy. Obiekt działa w trybie całodobowym – w dzień dostępna jest recepcja, w nocy ochrona. Kontakt z personelem możliwy jest również przez komunikatory, takie jak WhatsApp czy Messenger.

Wyścig na słowa. Czy "Chill & Thrill" rzeczywiście potrzebowało nazwy?

Utrzymanie się na powierzchni akademików, podobnie jak wielu innych typów budynków, opiera się w dużej mierze na sile przekazu marketingowego. W systemie rynkowym trudno się temu dziwić – reklama ma za zadanie przyciągnąć potencjalnych najemców, podkreślając standard i jakość oferowanej przestrzeni. Problem pojawia się jednak wtedy, gdy komunikaty promocyjne zaczynają koloryzować to, co powinno być oczywistym standardem.

Czytaj także: Osiedle dla millenialsów. W ofercie lot helikopterem nad terenem inwestycji

W materiałach informacyjnych dotyczących akademika ZEITRAUM przy ul. Racławickiej w Krakowie wiele elementów przedstawionych jest jako wyjątkowe udogodnienia, mimo że stanowią one raczej bazowe wyposażenie nowoczesnego domu studenckiego. Przykładem może być opis przestrzeni wspólnych. Jak czytamy:

Pomieszczenia wspólne przygotowano zgodnie z koncepcją ''Chill & Thrill'. Wedle niej każdy mieszkaniec Racławickiej ma swobodę wyboru, czy woli relaks i integrację w łagodnym, cichym otoczeniu, czy też potrzebuje bardziej żywiołowych interakcji.

Albo fragment poświęcony estetyce:

Szczególną uwagę, z porównaniu z innymi domami studenckimi, przyciąga elegancki, stonowany design. (...) W pomieszczeniach wspólnych dominują beże, biel, brąz i ciepłe tkaniny, które budują przytulną, domową atmosferę.

Tego rodzaju komunikaty sugerują, że podstawowe cechy obiektu powinny być traktowane jak coś wyjątkowego. Dodatkowo, opis rzuca światło na te elementy inwestycji, które (mimo tego, że przykuwają uwagę) nie przekładają się na standard życia w obiekcie. Czy rzeczywiście potencjalnych nabywców bardziej zachęcają "zawsze dostępne słodycze" i "tablica przygód" w lobby, niż np. dodatkowe, wspólne przestrzenie zielone? 

W informacji prasowej pominięto kilka istotnych kwestii architektonicznych, które znacząco wpływają na komfort życia w budynku. Brakuje wzmianki o jakości akustyki – kluczowej w przestrzeniach zbiorowego zamieszkania – oraz o dostępie do naturalnego światła w pokojach i częściach wspólnych. Nie podano też, z jakich materiałów wykończeniowych korzystano, co może mieć znaczenie zarówno dla trwałości obiektu, jak i samopoczucia mieszkańców. Obiekt mógłby bardzo skorzystać, gdyby biuro prasowe ZEITRAUM zdecydowało się rzucić na te kwestie więcej światła.   

Cohousing w Polsce nie cieszy się najlepszą reputacją

Problem nie tyle leży w strategii konkretnego akademika – w tym przypadku krakowskiego ZEITRAUM – ale raczej w naszym sposobie myślenia o idei cohousingu (czyli o formie mieszkania, w której grupa osób, często niespokrewnionych, decyduje się na wspólne zamieszkiwanie), które zmusza marketing to ubarwiania rzeczywistości.

W polskich realiach akademiki pozostają właściwie jedynym powszechnie znanym przykładem cohousingu. Być może dlatego ten model w naszym kraju wciąż kojarzy się bardziej z koniecznością – wynikającą z ograniczonego budżetu czy dalekiego dojazdu – niż ze świadomym wyborem stylu życia. Dodatkowo utrwalone jest przekonanie, że akademik ma pełnić jedynie funkcję noclegową i służyć nauce. W tym kontekście nietrudno zrozumieć, skąd bierze się potrzeba „pokolorowania” rzeczywistości – nadania wspólnym przestrzeniom nazw rodem z amerykańskich kampusów, wprowadzenia darmowych przekąsek czy tablic z „przygodami”. Kiedy wyobrażamy sobie typowy akademik jako smutną, budżetową przestrzeń z powtarzalnym układem pomieszczeń i okien, naturalnym odruchem jest uczynienie tej rzeczywistości bardziej atrakcyjną, w najszybszy i najprostszy sposób.

Nie możemy jednak przy tym zapominać, że dla wielu osób akademik staje się miejscem zamieszkania nie na kilka miesięcy, ale na lata. Dlatego to, co zwykle przekonuje rodziny do wynajmu mieszkania – odpowiednie warunki, komfort, jakość przestrzeni – powinno mieć równie dużą wartość także tutaj.

Forma akademika też może być polem do popisu. Akademik na Służewie 

Ciekawym przykładem architektury, która wchodzi w dialog ze stereotypami dotyczącymi akademików, jest nowy dom studencki na warszawskim Służewie, zaprojektowany przez pracownię Projekt Praga. Budynek ma rzut krzyża z centralnym patio, co umożliwiło efektywne wykorzystanie przestrzeni oraz harmonijną integrację z przyszłą zabudową okolicy.

Zamiast klasycznego układu długich korytarzy, architekci zastosowali model oparty na małych grupach sąsiedzkich, liczących po kilkanaście osób. Wspólne przestrzenie – kuchnie, miejsca do nauki i wypoczynku – rozmieszczono wokół wielopoziomowego atrium, które stanowi serce budynku. Na wyższych kondygnacjach zlokalizowano przestrzenie do nauki oraz duże, dwupoziomowe kuchnie, dostępne z każdego piętra. Jak zaznaczają projektanci, ich wcześniejsze doświadczenia w projektowaniu wnętrz gastronomicznych pomogły w stworzeniu funkcjonalnych i ergonomicznych kuchni, które mają realne znaczenie dla komfortu codziennego życia.

Czytaj także: Wnętrza warszawskiego akademika. W środku przeszklone świetlice i dwupoziomowe kuchnie

Architekci celowo podkreślili znaczenie designu – dominująca czerwień nadaje wnętrzom zdecydowany charakter, a niestandardowe rozwiązania przestrzenne mają za zadanie pobudzać kreatywność i przełamywać utarte schematy myślenia o miejscu do życia.

W tym przypadku odejście od standardu nie polega na dekoracyjnych dodatkach czy marketingowych akcentach, lecz wynika z samej istoty projektu – nietypowego układu funkcjonalnego i przemyślanej architektury, która redefiniuje pojęcie akademika jako przestrzeni nie tylko użytkowej, ale też inspirującej.