Casa Luz

i

Autor: Archiwum Architektury Widok na patio od strony wejścia do domu. Fot. © José Hevia

Casa Luz projektu Arquitectura-G

2015-05-12 14:32

Członkowie hiszpańskiej pracowni Arquitectura-G uzyskali tytuł najlepiej zapowiadających się architektów w tegorocznej edycji Nagrody Unii Europejskiej im. Miesa van der Rohe dla współczesnej architektury. Prezentujemy realizację, która przysporzyła im zwycięstwo - Casa Luz w hiszpańskiej wiosce Cilleros.

Nazwa obiektuCasa Luz
AutorzyARQUITECTURA-G Jonathan Arnabat, Jordi Ayala, Aitor Fuentes, Igor Urdampilleta
InwestorLuz Almeida
Data realizacji (początek)2012
Data realizacji (koniec)2013
Koszt inwestycji490 € za m2

8 maja 2015 odbyło się rozstrzygnięcie kolejnej edycji Nagrody Unii Europejskiej im. Miesa van der Rohe dla współczesnej architektury. Oprócz nagrody głównej, którą przyznano Filharmonii im. Mieczysława Karłowicza w Szczecinie projektu Estudio Barozzi Veiga, przyznano także nagrodę dla najlepiej zapowiadających się młodych architektów. W tegorocznej edycji otrzymała ją hiszpańska pracownia Arquitectura - G za realizację Casa Luz, przebudowę domu w Cilleros na zachodzie Hiszpanii.

W uzasadnieniu jury czytamy, że projektanci dobrze zrozumieli i błyskotliwie rozwiązali konstrukcyjne i ekonomiczne ograniczenia projektu, umieszczając nową strukturę pomiędzy ścianami istniejącego domu. Dialog z inwestorką oraz przejrzysta strategia organizacji programu wokół nowego dziedzińca pozwoliła na stworzenie prostej i efektownej konstrukcji. Jury doceniło również prostotę i przejrzystość rozwiązań przestrzennych, wysoką jakość środowiska zamieszkania oraz paletę kolorystyczną wynikającą z zastosowania surowych płytek terakotowych, pokazując, że dobra architektura nie musi być droga i spektakularna.

Casa Luz

i

Autor: Archiwum Architektury Widok na kuchnię z pasażu, pierwsze piętro. Fot. © José Hevia

Cailleros to niewielka wioska przy granicy z Portugalią, około 900 km od Barcelony, gdzie swoją siedzibę ma pracownia Arquitectura-G. Od lat 50-tych liczba mieszkańców zmalała dwukrotnie, czego wyrazem są opuszczone i podupadłe domy, wzniesione z wykorzystaniem typowych dla regionu technik i materiałów. Obecnie są one sprzedawane za niewielkie sumy, pod warunkiem, że przyszły właściciel zobowiąże się do przeprowadzenia renowacji. Dwa sąsiadujące ze sobą budynki kupiła Luz Almeida, której imieniem nazwano nową realizację. Podobnie stało się w przypadku drugiego domu, który od imienia córki Luz nazwano Casa Gabriela.

Budynek zastany przez architektów został wzniesiony w sposób typowy dla tego regionu Hiszpanii, pomiędzy dwiema ścianami z cegły wypalanej na słońcu, na wydłużonym planie, z wąskim korytarzem. Tylna ściana otwierała się na ogród z drzewem figowym, a wejście do domu znajdowało się od frontu, od ulicy Calle de la Iglesia. Ze względu na geometrię działki, centralna część domu pozbawiona była wentylacji i dostępu do światła. Ponadto architekci zastali dom w bardzo złym stanie.

Casa Luz

i

Autor: Archiwum Architektury Makieta, przekrój

Inwestorka oczekiwała dobrze doświetlonego domu, który zapewni dostęp do świeżego powietrza. Jej oczekiwania, niski budżet oraz zastane warunki, skłoniły architektów do zastosowania prostego rozwiązania – „wydrążenia” całego wnętrza budynku i zachowania jedynie kamiennych fasad oraz ceglanych ścian stanowiących granicę z sąsiednimi domami.

Nowe wnętrza zaplanowano wokół dziedzińca tak by zapewnić przewiew i doświetlenie wszystkich pomieszczeń. Dziedziniec otoczono pasażem wykonanym z krat pomostowych. Na środku dziedzińca zasadzono drzewo, które chroni szklane fasady przed przegrzaniem, a zimą absorbuje światło słoneczne i ciepło do domu. Wysoka brzoza jest też elementem budującym przyjazną atmosferę we wnętrzach zdominowanych teraz przez szkło, ceramikę i kamień. Wprowadzenie zieleni do wnętrz na początku nie spotkało się z przyjazną reakcją mieszkańców wioski, z czasem jednak ich zdystansowany stosunek do nietypowego rozwiązania uległ zmianie, a dom zaczął się cieszyć dużą popularnością wśród sąsiadów. Kamień i cegłę we wnętrzach pobielono, pozostawiając ich nieregularną, surową powierzchnię. O charakterze wykończenia decyduje również zastosowanie ceramiki w łazience i na parterze.

Pracownię Arquitectura-G założli w 2007 roku Jonathan Arnabat, Jordi Ayala, Aitor Fuentes oraz Igor Urdampilleta. Jak sami twierdzą nie poszukują charakterystycznego stylu, a powiązania pomiędzy poszczególnymi projektami pojawiają się samoistnie. Fundamentalnym aspektem każdej realizacji jest dla nich materialność architektury.