Spis treści
- Konkurs na projekt Centrum Przestrzeni Innowacyjnej SGH
- Synteza i przemieszanie części: dydaktycznej i otwartej
- Współpraca z wykonawcą, kryzys na rynku budowlanym
- Szczeliny w stropie, wpuszczające światło dzienne
- Elewacja z barwionego betonu architektonicznego
- Efekt ciężaru i materialności pomimo prefabrykatów
- Dobór kolorystyki, dopasowanej istniejących budynków SGH
- Metryczka
Konkurs na projekt Centrum Przestrzeni Innowacyjnej SGH
Po wygraniu konkursu architektonicznego na Centrum Przestrzeni Innowacyjnej SGH, który uczelnia zorganizowała pod patronatem SARP w 2017 roku, nasze biuro architektoniczne Stelmach i Partnerzy podpisało umowę ze Szkołą Główną Handlową w Warszawie na wykonanie projektów budowlanych i wykonawczych, które pozwoliłyby na wybór wykonawcy w przetargu, zgodnie z ustawą o zamówieniach publicznych.
3 grudnia 2024 r. gotowy budynek został oficjalnie otwarty. Studenci zyskali ponad 9 tys. m² nowoczesnej, wielofunkcyjnej przestrzeni.
i
Synteza i przemieszanie części: dydaktycznej i otwartej
Zwycięska koncepcja przewidywała, że obiekt zlokalizowany w Warszawie na ul. Batorego 8 obok kampusu SGH przy al. Niepodległości będzie syntezą kultury i natury (jak chce tego Romano Guardini – niemiecki teolog i filozof podejmujący tematykę miejsca ludzkości w kulturze coraz bardziej zdominowanej przez maszyny oraz nowoczesnego sposobu budowania i stylu życia, które zagrażają – jego zdaniem – współistnieniu człowieka z naturą). Budynek dydaktyczny CPI różnił się zasadniczo od podobnych, realizowanych do tej pory. W programie pracy konkursowej zaproponowaliśmy, żeby był połączeniem przestrzeni dydaktycznych z coworkingowymi, ale i rekreacyjnymi. Stąd cały parter i centralne hole w środkowej jego części to miejsca ogólnodostępne:
- restauracje,
- kawiarnie,
- strefy ekspozycyjne,
- warsztatowe
- i coworkingowe.
Przestrzenie stanowią wewnętrzne continuum – wielopoziomowy, wielowątkowy trzon funkcjonalny domu, zawierający piony komunikacyjne i instalacyjne. Łączy je charakterystyczny element – zielona ściana żywych roślin, symbolicznie prowadząca nas na dach zaprojektowany jako łąka, która porosłaby nawianymi przez wiatr nasionami, gdybyśmy w tym miejscu nie zbudowali tego obiektu. Łąka jest oczywiście przeznaczona dla studentów. Wszystkie proekologiczne urządzenia systemów instalacyjnych zostały umieszczone pod tym dachem.
Obiekt będzie mieć cztery kondygnacje nadziemne i dwie podziemne, a jego powierzchnia użytkowa wyniesie nieco ponad 6 tys. m². Zaprojektowano 24 nowoczesne sale dydaktyczne, w tym jedną aulę na blisko 140 miejsc, oraz wiele mniejszych przestrzeni umożliwiających realizację aktywnych warsztatów i seminariów" - pisaliśmy na łamach „A-m".
i
Zobacz także zdjęcia z wcześniejszych etapów budowy i rysunki projektowe:
Współpraca z wykonawcą, kryzys na rynku budowlanym
Budowa tak skomplikowanego i nasyconego instalacjami obiektu w centrum Warszawy to zawsze jest duże wyzwanie dla architektów, wykonawcy i inwestora. Na szczęście dla nas wszystkich generalny wykonawca firma Erbud zdawał sobie z tego sprawę. Wziął ten kontrakt z piątego miejsca podczas przetargu, a więc jego oferta nie była najtańsza, ale ze względu na COVID-19 i wybuch wojny w Ukrainie, a co za tym idzie – trudne do oszacowania uwarunkowania rynku budowlanego w latach 2021-2022, w oczywisty sposób oferty nie doszacował. Głównym problemem na budowie był więc brak pieniędzy. Wykonawca musiał liczyć każdą złotówkę, co odbijało się na procedurach wyboru podwykonawców i dostawców. Projekty zaakceptowane przez inwestora trzeba było modyfikować, tak aby zmieścić się w budżecie inwestycji, bez pogarszania jakości przestrzeni budynku, czy jej funkcjonalności.
Szczeliny w stropie, wpuszczające światło dzienne
Ponieważ poziom -1 mieści sale wykładowe, przestrzenie wspólne studentów i coworkingu, wymagał on dostępu światła dziennego. Było to możliwe poprzez szczeliny na obwodzie budynku, aby szklany strop wpuszczał światło słoneczne wzdłuż ściany szczelinowej z ręcznie obrobioną powierzchnią tworzącą teksturę "skały", która stała się wewnętrzną ścianą sal wykładowych. Wykonawca przedstawił kilka wariantów tej faktury, a architekt z udziałem inwestora wskazał, który z mock-upów najbardziej im odpowiada. Oczywiście trzeba było poszukać kompromisu pomiędzy najmocniejszą pod względem wyrazu i sensoryczności teksturą a względami użytkowymi. Podobnie wyglądał wybór powierzchni betonu architektonicznego, który zaprojektowaliśmy w przestrzeniach wspólnych na wyższych kondygnacjach.
Elewacja z barwionego betonu architektonicznego
Także strukturalne betonowe elewacje podlegały podobnym procedurom odbioru barwionego betonu architektonicznego. Krawędzie wysuniętych zielonych tarasów, porośniętych łąką, oraz dynamiczne skośne belki były, zgodnie z projektem, zabarwione odcieniem ceglastym, symbolicznie łączącym nowy budynek z całym historycznym zespołem obiektów SGH, których kolor elewacji jest rozpoznawalnym znakiem w krajobrazie Warszawy.
Efekt ciężaru i materialności pomimo prefabrykatów
Podwykonawca Erbudu – firma Warbud Betony – znał nasze wysokie wymagania w tej materii, ponieważ był również dostawcą prefabrykatów do budynku Komisji Sejmowych w Warszawie („A-m” 11/2018). Wywiązał się ze swoich obowiązków znakomicie – zarówno w obiekcie sejmowym, jak i CPI SGH. Po wielu próbach na mock-upach, przywożonych na budowę, ustalono warsztatowe detale gzymsów i odkosów na elewacjach. Największą trudność dla wykonawcy stanowił wymóg architekta, aby prefabrykaty nie miały drykantów, tylko narożniki były pod kątem prostym, a tekstura - jak najbardziej zbliżona do lanego szalunkowego betonu. Chcieliśmy uniknąć dość częstego efektu "plastikowych" prefabrykatów, pozbawionych ciężaru, materialności, a więc wyrazu i doświadczenia materii zbudowanej.
Dobór kolorystyki, dopasowanej istniejących budynków SGH
Dalszym etapem tych starań i pracy architekta z wykonawcami był dobór mieszanki betonowej barwionej w masie (oraz impregnatów, które nie popsują końcowego efektu), tak aby, jak najbardziej przypominała kolorystykę domów SGH projektu przedwojennego mistrza – Jana Koszyca Witkiewicza.
Czytaj też:
Metryczka
Centrum Przestrzeni Innowacyjnej SGH ul. Batorego 8, Warszawa
Autor: Stelmach i Partnerzy Biuro Architektoniczne, architekt Bolesław Stelmach
Zespół autorski: Marek Zarzeczny, Zbigniew Wypych, Rafał Szmigielski, Sławomir Kłos
Generalny wykonawca: ERBUD Inwestor: SGH w Warszawie
Podwykonawca: Warbud Betony
Powierzchnia terenu: 2492,38 m²
Powierzchnia zabudowy: 1659,52 m²
Powierzchnia całkowita: 10 453,41 m²
Projekt: 2019
Zakończenie: 2024
Oprac. Anna Żmijewska
