Głównym wyzwaniem dla architektów było zmieszczenie dużej powierzchni użytkowej (ze względu na dużą liczbę domowników) w zwartej bryle, która jednocześnie wpasowywałaby się w nieregularny kształt działki. Cel osiągnięto zbliżając się na minimalną dozwoloną odległośc 3 metrów do jej granic. W związku z tym, aby skutecznie doświetlić pomieszczenia mieszkalne, zastosowano głębokie na metr wnęki okienne, w których stworzono loggie i tarasy.
Kolejnym wymogiem projektowym było dostosowanie się do wymogów planu zagospodarowania przestrzennego, który zakładał zastosowania dachu spadowego - inwestor zaś wolał dach płaski lub o niewielkim nachyleniu. Rozwiązanie, na które postawili projektanci, to trzy równoległe dachy dwuspadowe, zakryte attyką.
Architekci chcieli zaprojektować budynek wysokiej jakości przy użyciu powszechnie dostępnych materiałów. W związku z tym na elewacji wykorzystano betonową cegłę, która ze względu na niską cenę i wytrzymałość zwykle używana jest do budowania ogrodzeń. Charakter elewacji tworzy współgranie szarego, chłodnego betonu z ciepłem drewnianej stolarki okiennej. Drewno wykorzystano także do obudowania głębokich wnęk okiennych.
