| Nazwa obiektu | Modernizacja Muzeum Warszawy wraz z nową wystawą główną (I etap – 8 gabinetów oraz wystawy Dane warszawskie i Dzieje kamienic) |
| Adres obiektu | Warszawa, Rynek Starego Miasta 28-42, ul. Nowomiejska 4, 6, 8 |
| Konstrukcja | Stanisław Karczmarczyk, Wiesław Bereza |
| Inwestor | Muzeum Warszawy |
| Powierzchnia terenu | 2295.0 m² |
| Powierzchnia zabudowy | 1956.0 m² |
| Powierzchnia całkowita | 9473.0 m² |
| Kubatura | 39898.0 m³ |
| Projekt | 2014 (zamienny), 2015-2016 (wystawa) |
| Data realizacji (początek) | 2015 |
| Data realizacji (koniec) | 2017 |
| Koszt inwestycji | 64 611 992 PLN, w tym prace budowlane i konserwatorskie kondygnacji naziemnych: ok. 45 700 000 PLN; |
Trudno mówić o najtrudniejszych czy najciekawszych rozwiązaniach. Wystawa jest pod wieloma względami wyjątkowa – dla przykładu nie ma tu scenariusza kuratorskiego czy ścieżek zwiedzania. Odwiedzający kierowany jest dyskretnie, może się nawet na moment zgubić. Zależało nam, aby dyskretnie podkreślić, wydobyć każdy obiekt, przy jednoczesnym uszanowaniu przestrzeni kamienic. Nie chcieliśmy, by wystawa powstawała poprzez scenografię. Nie chcieliśmy także projektować multimedialnych nośników informacji. Istotne było, aby zaprezentować przedmioty w wyjątkowy, prosty, ale niebanalny sposób. W salach ekspozycyjnych pojawiają się tylko trzy rodzaje materiałów: stal malowana proszkowo w kolorze głęboko matowej czerni i bieli, drewno oraz tkanina, którą wykorzystaliśmy na zasłony okienne.
Na wystawie znajdują się obiekty rożnej rangi – czasem bardzo proste, skromne, posiadające głownie wartości sentymentalne, czasem kosztowne, bogato zdobione. Każdy z gabinetów ma swojego kuratora lub kuratorów, a każdy z nich ma swoją wizję i ukochane przedmioty. Trudnym zadaniem było zebranie tych wszystkich historii w jedną spójną całość. Projekt powstawał w trakcie wielu spotkań z kuratorami, podczas rozmów i oglądania eksponatów. Czasem zmienialiśmy koncepcję ze względu na jeden szczególny obiekt. Niewątpliwie wyzwaniem okazało się zderzenie rozwiązań projektowych zawartych w naszej koncepcji z bardzo rygorystycznymi wytycznymi konserwatorskimi. Szczęśliwie nasza wrażliwość i sposób myślenia o ekspozycji zbiegła się z wizją Muzeum Warszawy i mogliśmy niemalże od początku do końca zrealizować nasz pomysł, a to rzadka sytuacja w zawodzie architekta.
