Architektura MuratorRealizacjeOtwarta struktura – o projekcie Muzeum nad Wisłą Szymon Kalata

Otwarta struktura – o projekcie Muzeum nad Wisłą Szymon Kalata

Nasza koncepcja uwzględniała między innymi zagospodarowanie terenu wokół budynku, które miało odnosić się do otwartego charakteru warszawskiego Muzeum Sztuki Nowoczesnej. W otoczeniu pawilonu powstała więc otwarta struktura złożona z drewnianych podestów, które można wykorzystywać w zależności od zmieniających się potrzeb – pisze współautor obiektu Szymon Kalata.

Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie
W otoczeniu pawilonu architekci zaprojektowali otwartą strukturę z drewnianych podestów, które można wykorzystywać w zależności od zmieniających się potrzeb. Fot. Marcin Czechowicz

Naszym zadaniem było odtworzenie z gotowych elementów oryginalnego pawilonu zrealizowanego w Berlinie w 2008 roku według projektu wiedeńskiego architekta Adolfa Krischanitza przy jednoczesnym uwzględnieniu polskich norm oraz wymagań nowego użytkownika obiektu – Muzeum Sztuki Nowoczesnej. Wprowadziliśmy m.in. zupełnie nowe instalacje, a przestrzeń zaplecza i sanitariatów dostosowaliśmy do rodzimych przepisów. Zgodnie z sugestią inwestora, pomieszczenie kawiarni zostało tak zaaranżowane, by mogło pełnić też funkcję audytorium, natomiast księgarnia połączona została z foyer.

Nasza koncepcja uwzględniała ponadto zagospodarowanie terenu wokół budynku, które miało odnosić się do otwartego charakteru warszawskiego Muzeum Sztuki Nowoczesnej. W otoczeniu pawilonu powstała więc otwarta struktura złożona z drewnianych podestów, które można wykorzystywać w zależności od zmieniających się potrzeb. Część zainstalowana jest na stałe, tworząc trzy obszary funkcjonalne. W poszczególnych strefach zaprojektowano modularną siatkę fundamentów w rozstawie 1,25 x 1,25 metra, umożliwiającą montaż dodatkowych podestów, paneli ekspozycyjnych czy instalacji artystycznych, jak również widowni kina letniego. Konstrukcja ta ma się stać tętniącym życiem miejscem spotkań i nieformalnych wydarzeń, zachowując jednocześnie powiązania widokowe oraz funkcjonalny i bezpośredni dostęp do pawilonu od strony sąsiadujących z nim terenów. Szata roślinna wokół obiektu została zaprojektowana z myślą o wpisaniu się w nadwiślański krajobraz, ale zarazem stanowić ma naturalny bufor, osłaniający pawilon przed bezpośrednim wpływem negatywnych czynników generowanych przez przebiegającą w pobliżu trasę szybkiego ruchu. W części południowej zaproponowaliśmy mozaikowy układ zieleni, składający się z występujących naprzemiennie pól niskich traw ozdobnych i drewnianych siedzisk, a w części północnej rośliny o piętrowym charakterze, które tworzyć będą kameralne wnętrze krajobrazowe wokół tarasu restauracji.

Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie W czerwcu rozpoczęły się prace budowlane przed Pałacem Kultury i Nauki. Powstaje planowana od kilkunastu lat siedziba Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie, która na stałe zmieni kształt centralnej części miasta. W tym numerze wypowiedzi osób odpowiedzialnych za realizację obiektu: architekta Thomasa Phifera, dyrektor instytucji Joanny Mytkowskiej, a także Mikołaja Mundzika, zastępcy dyrektor ds. inwestycji, kuratora Tomasza Fudali, Marleny Happach, dyrektor BAiPP m.st. Warszawy i Zygmunta Borawskiego, współautora koncepcji zagospodarowania placu Centralnego.
Muzeum Sztuki Nowoczesnej z pozwoleniem na budowę Pierwsza duża inwestycja na Placu Defilad staje się rzeczywistością. Miasto Warszawa ogłosiło dzisiaj przetarg na budowę nowego budynku MSN-u.
Oskar i Zofia Hansenowie w Muzeum nad Wisłą Po Barcelonie, Porto i New Haven przyszedł czas na Warszawę - zwieńczeniem międzynarodowego tournée wystawy prezentującej twórczość Oskara i Zofii Hansenów będzie ekspozycja w stołecznym Muzeum Sztuki Nowoczesnej. Pokazane zostaną różne aspekty teorii Formy Otwartej, która była osią działalności architektonicznej, artystycznej i pedagogicznej pary projektantów.
Przestrzeń jak w przyszłej siedzibie – o projekcie Muzeum nad Wisłą Marcin Kwietowicz Zaprojektowany przez Adolfa Krischanitza pawilon to z jednej strony manifest pragmatyzmu, z drugiej, budynek nie jest pozbawiony wyrafinowania – plan przypomina geometryczną łamigłówkę, gdzie połowę powierzchni zajmuje sala ekspozycyjna, połowę rozlokowane symetrycznie funkcje pomocnicze. W tak przemyślanej strukturze projektant wnętrz ma niewiele do roboty, jeśli tylko potrafi poskromić własne ego. Można powiedzieć, że udało się to połowicznie – pisze autor projektu wnętrz Marcin Kwietowicz.
Radykalizm architektonicznego recyklingu – o Muzeum nad Wisłą Grzegorz Stiasny Obiekt był pierwotnie usytuowany w Berlinie. Działał przez dwa lata, po czym został rozmontowany i zmagazynowany. W Warszawie mamy więc dzieło architektonicznego recyklingu. Niech ten fakt nie przesłania nam jednak radykalizmu i intelektualnego konceptu tej architektury. Ustawiona nad Wisłą minimalistyczna skrzynia stoi w artystycznej i estetycznej opozycji do otaczających ją wyszukanych dzieł polskiej architektury współczesnej: Biblioteki Uniwersyteckiej, Centrum Nauki Kopernik i eleganckich apartamentowców – pisze Grzegorz Stiasny.
Skromny monumentalizm – o Muzeum nad Wisłą Joanna Mytkowska Pomysł Adolfa Krischanitza na budynek tymczasowej galerii był doskonale prosty: umieścić monumentalną salę ekspozycyjną pomiędzy dwiema buforowymi strefami – z jednej strony kawiarni, z drugiej księgarni, by ośmielać i zachęcać do wejścia głębiej zwykłych przechodniów, ludzi spacerujących nabrzeżem rzeki. Oryginalnie była to Szprewa, bo oczywiście budynek najpierw stał w Berlinie, ale idealnie wpisuje się w kontekst nowego życia bulwarów wiślanych w Warszawie – pisze dyrektor Muzeum Joanna Mytkowska.