Współczesna architektura w Białymstoku: aula uniwersytecka z miedzianą elewacją
Aula Dydaktyczno-Widowiskowa Wydziału Pedagogiki i Psychologii Uniwersytetu w Białymstoku zaprojektowana przez pracownie architektoniczne Arkon Jan Kabac i Meteor Architects
Znaczące ożywienie w dziedzinie uczelnianych inwestycji zauważalne jest w Białymstoku od dobrej dekady. Na terenie rozległego kampusu tamtejszej politechniki, założonego w latach 70. XX wieku w obrębie ulic Zwierzynieckiej, Wiejskiej i Świerkowej na południu miasta (proj. Waldemar Hinc i Ryszard Trzaska), powstały w ostatnich latach m.in. nowa siedziba Wydziału Elektrycznego (proj. Jan Kabac, Grażyna Dąbrowska-Milewska, Andrzej Chwalibóg, 2004), Akademickie Centrum Sportu (Jan Kabac, Grażyna Dąbrowska-Milewska, Halina Łapińska, 2006) czy Centrum Nowoczesnego Kształcenia (proj. aa_studio/group-arch, 2012, „Architektura-murator” 3/13).
O nowe obiekty wzbogacił się też Uniwersytet w Białymstoku. Na południe od zabudowań politechniki, tuż przy granicy z Lasem Zwierzynieckim, dziś ponad 30-hektarowym rezerwatem przyrody, w 2007 roku zrealizowano halę sportową (proj. Jan Kabac, Grażyna Dąbrowska-Milewska, Maciej Kłopotowski, Marek Demianiuk, Anna Dec), a w październiku 2013 roku oddano do użytku aulę dydaktyczno-widowiskową Wydziału Pedagogiki i Psychologii. Listę znaczących inwestycji uniwersytetu zamyka nowy kompleks budowany właśnie w rejonie ul. Ciołkowskiego według konkursowej koncepcji Marka Budzyńskiego z 2008 roku (mają się tam znaleźć wydziały Matematyki, Fizyki, Biologii i Chemii).
Budynek auli stanął przy ulicy Świerkowej, obok głównej siedziby Wydziału Pedagogiki i Psychologii z lat 70. XX wieku. Konkurs na projekt nowego obiektu ogłoszono w 2006 roku. Wygrało wówczas biuro Sołtyk & Sołtyk, ale ostatecznie do realizacji przeznaczono pracę młodego, białostockiego studia Meteor Architects i Jana Kabaca, którzy zdobyli II miejsce. Ten ostatni, oprócz wspomnianych już budynków dydaktycznych i sportowych, jest też autorem wielu innych znaczących obiektów w regionie, w tym cerkwi św. Ducha w Białymstoku, cerkwi w Hajnówce czy Urzędu Skarbowego w Bielsku Podlaskim.
O wyrazistym charakterze ekspresyjnie ukształtowanego narożnika u zbiegu ulic Świerkowej i Prostej decydują przesunięte i nadwieszone względem siebie kondygnacje. Te zestawione w dynamicznej kompozycji trzy miedziane, łagodnie wijące się wstęgi, przywodzą na myśl kurtynę kryjącą przestrzeń rozgrywającego się na wielu poziomach spektaklu. Jednak autorzy przywołują inspiracje bliższe naturze – pobliski Las Zwierzyniecki. Za sprawą subtelnego rytmu podziałów elewację frontową można też odczytać więc jako architektoniczną interpretację ściany lasu. Miedź pozostaje wiodącym motywem również we wnętrzu. W salach audytoryjnych panele sufitowe zostały wykonane z miedzianej siatki cięto-ciągnionej oraz miedzianej blachy o różnym stopniu intensywności perforacji (...).
Prezentacja Auli Dydaktyczno-Widowiskowej Wydziału Pedagogiki i Psychologii Uniwersytetu w Białymstoku ukazała się w miesięczniku „Architektura-murator” nr 4/ 2014
Tekst: Magdalena Wrzesień Zdjęcia: Jakub Certowicz
