Podczas pleneru malarskiego studenci pierwszego roku Wydziału Architektury spotkali się pierwszy raz na żywo, po roku nauczania zdalnego. Mieli okazję poznać zarówno swoich rówieśników jak i dydaktyków. Pojawił się bardzo istotny w procesie nauczania aspekt bezpośredniej rozmowy, kontaktu między ludźmi. Plener malarski jest częścią większego programu wydziałowego. Malarstwo jest jednym ze środków komunikacji wizualnej, przede wszystkim staramynauczyć studentów patrzenia na przestrzeń, zauważenia układów wnętrz urbanistycznych i krajobrazowych, a później wyrażenia tych spostrzeżeń w różnych formach ekspresji malarskiej- tłumaczy dr hab. Szt. Inż. arch prof. Marcin Barański, prof. PK, prowadzący plener. Plenery były miejscem dla studentów na eksperymenty, poznanie czegoś nowego, własny wybór preferowanych technik w rysunku i malarstwie, dostosowany do ich indywidualnych predyspozycji. Przechowywane w pamięci studentów rysowane i malowane formy posłużą w ich przyszłej kreatywnej pracy. Uwrażliwienie na zagadnienia koloru podczas pracy w plenerze stanie się praktyczną umiejętnością przydatną w projektowaniu.Praca w plenerze przez wnikliwą i uważną obserwację pozwalała studentom dostrzegać walory wnętrz urbanistycznych i krajobrazowych. Tworząc w przestrzeni realnej poza pomieszczeniami szkolnymi (a także poza domami w których byliśmy „zamknięci” w czasie pandemii) studenci mieli możliwość dokonania wyboru z większej złożoności tego, co było dla nich szczególnie ważne. Zagłębienie się w obserwowaną rzeczywistość pozwalało na nadanie jej własnego znaczenie. Malowanie w plenerze uaktywniało głębsze poziomy percepcji, nie tylko spostrzeżenia wzrokowe. Takiemu doświadczeniu często towarzyszyły pozytywne emocje wynikające z pracy w grupie innych ludzi (czego brak odczuwali w czasie pandemii studiując samotnie). Wnikliwa obserwacja krajobrazu i przestrzeni miejskiej, w której studenci malowali i rysowali uwrażliwiała ich na wartości miejsca. Pozwalała na zapamiętywanie obrazów i głębszą refleksję – wyjaśnia dr hab. inż. arch. Beata Makowska, prof. PK, prowadząca plener studentów architektury.
W ramach praktyk studenckich na I roku Wydziału Architektury Politechniki Krakowskiej został zorganizowany plener malarski. Zajęcia odbywały się od 12 do 16 lipca w Krakowie, m.in. w Muzeum Inżynierii Miejskiej, Kopcu Kościuszki, Muzeum Lotnictwa Polskiego i Parku Krakowskim. W każdym z pięciu dni studenci mieli za zadanie przygotować: jeden szkic kolorystyczny na kartce o formacie A4 (210x297 mm) oraz malunek studialny na formacie B2. Zarówno szkice, jak i duże malunki należało wykonywać farbami akrylowymi lub temperowymi.
Program i założenia praktyki – plener malarski.Program praktyki malarskiej obejmuje malowanie zarówno obiektów architektonicznych w przestrzeni otwartej, jak i zamkniętych wnętrz. Zadaniem jest zwrócenie uwagi na zagadnienia koloru w architekturze: na barwy własne materiałów stosowanych w budownictwie, barwy nałożone na konkretne elementy budynków, a także o analizę zmian tych barw w zależności od pory dnia, rodzaju oświetlenia i oddziaływaniu braw obecnych w sąsiedztwie danego obiektu. Znaczenie ma poznanie malarstwa architektonicznego. Cechą definiującą malarstwo architektoniczne jest spostrzeżenie, zrozumienie i pokazanie konstrukcji struktury i faktury przedstawianego obiektu przy pomocy środków malarskich. Tak jak rysunek architektoniczny może przedstawiać rzeczywistość nie istniejącą w danym momencie, bądź też pokazywać ją z innego miejsca, nie będącego punktem obserwacji obiektu w chwili malowania. Wyróżnikiem może też być ruch – w tym przypadku obserwatora, a nie obiektu obserwowanego.
i
Specjalny NEWSLETTER STUDENCKI „Architektury-murator”co miesiąc nowa porcja architektonicznych newsów z Polski i ze świata!
