i
Polski pawilon na Biennale w Wenecji 2014W Pawilonie Polskim eksponowana będzie wystawa Figury niemożliwie. Projekt wystawy przygotowali: zespół kuratorski: Dorota Jędruch, Marta Karpińska, Dorota Leśniak-Rychlak, Michał Wiśniewski;współpraca: Kacper Kępiński, Iza Wałek, Agata Wiśniewska;projekt artystyczny: Jakub Woynarowski (http://phantascope.blogspot.com/) Oto fragmenty opisu zwycięskiej koncepcji:"Hasło przyszłorocznej Międzynarodowej Wystawy Architektury w Wenecji brzmi Fundamenty. Absorbowanie nowoczesności 1914-2014. Kurator weneckiej ekspozycji, Rem Koolhaas, zaproponował refleksję na temat przyswajania modernizmu w stulecie początku pierwszej wojny światowej. Wspominając o lokalnych tożsamościach i globalnych interpretacjach modernizmu, jednocześnie przywołał jego polityczny mit założycielski.Koncepcja wystawy Figury niemożliwe dotyczy właśnie skomplikowanej relacji modernizmu i polityki w warunkach odradzającego się po 1918 roku polskiego państwa. Nowoczesność jako obiekt narodowej ambicji i element międzynarodowej aspiracji, sąsiadująca z odwołaniem do tradycji – misternie budowanych historycznych mitów, figurą zmartwychwstania i zwycięskiej klęski. Oficjalne obrzędy pogrzebowe, kult relikwii narodowych świętych – wodzów i poetów, mit istniejącego i nieistniejącego państwa – służą Polakom za fundament ich chybotliwej tożsamości. Stosunek Polaków do nowoczesności jest tak złożony, jak wieloznaczne jest samo pojęcie modernizmu. Czy wpisujemy się w zainicjowany po 1918 wyścig krajów Europy w stronę wieloaspektowo rozumianej modernizacji? Na ile sytuacja polska jest typowa, a na ile wyłączna dla porozbiorowego (postkolonialnego) państwa będącego najpierw teoretycznym konstruktem? Czy ambiwalentny stosunek do nowoczesności jest dziś kluczem do zrozumienia naszej specyficznej, nie zawsze czytelnej dla ludzi z zewnątrz kultury? To problemy, które chcemy podjąć w odpowiedzi na zaproponowane przez Rema Koolhaasa hasło przyszłorocznego biennale.Za punkt wyjścia wzięliśmy zrealizowany w 1937 roku baldachim nad grobem Marszałka Piłsudskiego na Wawelu (proj. Adolf Szyszko-Bohusz). Ten niewielki obiekt stanowi bardzo wyrazistą wizualną reprezentację relacji pomiędzy modernistyczną architekturą i autorytarną władzą. Fundamentalne znaczenie ma lokalizacja budowli przy murze katedry wawelskiej – królewskiej nekropolii, jednym z filarów narodowej tożsamości, także współcześnie wykorzystywanej jako narzędzie walki politycznej. Baldachim nad grobem Naczelnika Państwa demonstruje elementy oficjalnej propagandy: sakralizację świeckiej władzy, kult silnego przywódcy, neoromantyczne idee odrodzenia po latach niewoli."Opis koncepcji kuratorskiej opublikowany został na stronie Instytutu Architektury. Czytaj więcej: www.instytutarchitektury.org >>Oświadczenie jury konkursu na kuratorski projekt wystawy w Pawilonie Polskim >>
