W niedzielę, 15 grudnia 2024 roku, w Teatrze Komuna Warszawa odbyła się premierowa prezentacja gry komputerowej, której scenerią jest budynek dawnej szkoły podstawowej przy ul. Emilii Plater 31. Wybudowany w 1962 roku budynek należy do najciekawszych architektonicznych koncepcji powojennej architektury edukacyjnej, a od 2020 roku pełni funkcję siedziby Teatru Komuna Warszawa.
Losy terenu, na którym stoi – w ścisłym centrum Warszawy, na tyłach byłego hotelu Marriott – nie są jeszcze przesądzone. Dyrekcja teatru stara się ocalić to miejsce dla mieszkańców.
i
Gra komputerowa, narysowana w hyperpopowej estetyce japońskich gier, wykorzystuje wizualizacje budynku po remoncie i przebudowie według projektu architekta Macieja Siudy. Gra jest jednocześnie próbą zwrócenia uwagi na to miejsce, w którym mieści się Teatr Komuna. Projekt zatytułowano „Scena przyszłości. Teatr jako wehikuł społeczno-ekologicznej transformacji”.
i
i
Oprócz Macieja Siudy nad „Sceną przyszłości” pracowali artysta wizualny Rafał Dominik, reżyserka teatralna Gosia Wdowik oraz z Teatru Komuna Warszawa – Bartek Rączkowski będący odpowiedzialnym za opracowanie muzyczne i Grzegorz Laszuk, odpowidzialny za koncepcje.
i
i
Po premierze odbyło się spotkanie, w którym udział wzięli architekt i urbanista Maciej Czeredys, reżyserka Gosia Wdowik, architekt Maciej Siuda, Grzegorz Laszuk reprezentujacy Komunę, oraz redaktor naczelny miesięcznika Architektura-Murator Artur Celiński. Spotkanie prowadziła Bogna Świątkowska. Rozmowa dotyczyła możliwych scenariuszy dla tego miejsca w najbliższej przyszłości.
i
W dyskusji podjęto próbę odpowiedzi na pytanie, jak powinna wyglądać „scena przyszłości” w trzecim dziesięcioleciu XXI wieku. Zastanawiano się, w jaki sposób architektura teatralna może sprostać wyzwaniom związanym z katastrofą klimatyczną, rosnącymi falami migracji oraz nadziejami i obawami dotyczącymi nowych technologii i sztucznej inteligencji. Tak o samej grze wypowiadała się Gosia Wdowik:
Konwencja gry pozwoliła nam puścić wodze fantazji i wyobrazić sobie idealną sytuację, w której nasza scena przyszłości nie jest uzależniona od gąszczu prawno-politycznych decyzji, które realnie wpływają na kształt miasta. Projektując tę konkretną scenę, staraliśmy się wpisać ją w ekosystem miasta – taki, który obejmuje sztukę, ale również przyrodę i mieszkańców.
i
Ta „architektoniczna visual novel” prezentuje projekt przebudowy obecnej siedziby Teatru Komuna Warszawa, soc-modernistycznej szkoły „tysiąclatki” w tętniące życiem ekologiczne centrum progresywnej sztuki, tańca, muzyki i aktywistycznego miejskiego sąsiedztwa. Narracją dramaturgiczną projektu są zwariowane perypetie budowania artystycznej kariery przez wschodzącą gwiazdę polskiej sztuki performatywnej.
Oprócz swoich walorów estetycznych, gra okazała się bardzo dobrym pretekstem do poruszenia kwestii około politycznych. Warto przywołać słowa Macieja Czeredysa, które padły w dyskusji:
Żeby coś zbudować, potrzeba trzech rzeczy: działki, pozwolenia na budowę i pieniędzy. Rozumiem, że w przypadku siedziby Komuny Warszawa pieniądze by się znalazły. Działka jest. Problem byłby z pozwoleniem na budowę, bo trzeba mieć jakiś tytuł nieruchomości, prawda? I to wieloletni. O to jest walka.
Wszyscy uczestniczymy w grze o miasto. Proponuję zaprosić do tej gry, także komputerowej, o „scenie przyszłości” osoby ze strony władz, aby rozproszyć ich obawy.
i
Projekt został sfinansowany przez Unię Europejską NextGenerationEU. Wydarzenie było dofinansowane przez Urząd Miasta Stołecznego Warszawy w ramach projektu Teatr Komuna Warszawa – Społeczna Instytucja Kultury.
i
--------------
Dziękujemy, że tu jesteś. Zobacz, co jeszcze dla Ciebie mamy:
