Historie ocalałe z morza ognia
Budowę muru otaczającego „dzielnicę żydowską” w Warszawie rozpoczęto 1 kwietnia 1940 roku, a zakończono na początku czerwca. Tak powstało największe getto w okupowanej Europie, obejmujące powierzchnię 307 ha. Dzielnica funkcjonowała do 16 maja 1943 roku, a liczbę jej ofiar szacuje się na 400 tys. osób. Historię getta i jego mieszkańców przypomina nowa instalacja u zbiegu ulic Grzybowskiej i Żelaznej.
Projekt pod nazwą „Dwie strony muru” został przygotowany przez Muzeum POLIN we współpracy z agencją kreatywną Saatchi & Saatchi z okazji przypadającej w tym roku 80. rocznicy wybuchu powstania w getcie warszawskim. To symboliczna ściana z cegieł, w którą z jednej strony wmontowano lustro weneckie pozwalające obserwować, co dzieje się za murem, z drugiej lustrzaną powierzchnię odbijającą przechodniów.
Tacy sami jak ci, którzy żyli i ginęli w getcie. Czas poznać ich historie. Historie ocalałe z morza ognia – głosi napis skierowany do współczesnych mieszkańców miasta. To jeden tych z projektów, który naprawdę porusza. Zastanawialiśmy się, w jaki sposób zwrócić uwagę zabieganych przechodniów na tematykę wystawy „Wokół nas morze ognia”. Pomysł zbudowania symbolicznego muru, który pozwala swobodnie spoglądać na otoczenie tylko z jednej strony, wydał się nam niezwykle przejmujący – mówi Małgorzata Wajdziak z agencji Saatchi&Saatchi.
Głos mają świadkowie
Odsłonięciu instalacji „Dwie strony mury” towarzyszy premiera podcastu „Jakby nas ziemia pochłonęła” autorstwa pisarki i dziennikarki Katarzyny Kobylarczyk. Został on opracowany na podstawie pamiętników osób ukrywających się w trakcie powstania w getcie warszawskim. Podcastu można wysłuchać na stronie polin.pl, muzealnym kanale YouTube oraz na platformach takich jak Spotify czy Apple Podcast. Link do podcastu w postaci QR kodu jest również dostępny przy samej instalacji.
