Założony w 1945 roku Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu odegrał istotną rolę w powojennym rozwoju miasta. Aż do 1970 roku, kiedy to powołano Uniwersytet Gdański, pozostawał jedyną uczelnią tego typu na obszarze całej Polski północnej. Na początku lat 60. rozpoczęto przygotowania do budowy kampusu na rozległym terenie znajdującym się wówczas na północno-zachodnich obrzeżach miasta. Na temat projektu uniwersytet prowadził rozmowy z kilkoma dużymi biurami, jednak żadne nie chciało się podjąć tak pionierskiego zadania. Ostatecznie zlecenie przyjął dopiero Ryszard Karłowicz, który współpracował z uczelnią od 1962 roku, starając się wyznaczyć dla założenia najlepszą lokalizację. Do przygotowania koncepcji miasteczka na Wydziale Architektury Politechniki Warszawskiej powołano specjalistyczną pracownię S-77. Tego typu studia projektowe, dysponujące wielobranżowymi zespołami, funkcjonowały wówczas przy większości uczelni technicznych jako tzw. gospodarstwa pomocnicze. Sam Karłowicz miał już za sobą doświadczenie pracy w Biurze Odbudowy Stolicy. Zasiadał też w Radzie Odbudowy Warszawy i kierował Zakładem Osiedli Robotniczych. Nie realizował dotąd tak znaczących projektów, był za to autorem opracowań planistycznych. W skład zespołu S-77 weszli ponadto m.in. Witold Benedek, współprojektant Akademii Muzycznej w Warszawie, oraz młodzi architekci Lech Kłosiewicz i Konrad Kucza-Kuczyński (...)Prezentacja kampusu Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu ukazała się w miesięczniku "Architektura-murator" nr 8/2013 w cyklu Pierwsze w Polsce
i
