Jan Szpakowicz, polski architekt od kilkudziesięciu lat mieszkający na południu Francji, pozostaje w kraju postacią niemal zupełnie nieznaną. Tymczasem, jak piszą kuratorzy otwartej w lutym pierwszej monograficznej wystawy dorobku architekta, proponowane przez niego rozwiązania stają się niezwykle uniwersalne – funkcjonują ponad skalą, funkcją i granicami kręgów kulturowych czy tendencji stylowych. Jan Szpakowicz studiował architekturę na WA PW (1954-1964). Od 1966 do 1990 roku pracował w Miastoprojekcie Warszawa, projektując osiedla mieszkaniowe i zespoły handlowo-usługowe. Od 1977 roku wykładał na Wydziale Architektury Wnętrz warszawskiej ASP, gdzie miał okazję zapoznać się bliżej z ideami uczących tam Oskara Hansena, Zbigniewa Ihnatowicza i Jerzego Sołtana. W 1981 roku wyjechał do Algierii, gdzie pracował jako architekt, urbanista oraz doradzał przy opracowywaniu przepisów zagospodarowania przestrzennego. W 1988 roku na krótko wrócił do Polski, by w 1992 roku opuścić kraj na stałe i przenieść się do Francji, gdzie pracuje i mieszka do dziś.
Czytaj też: Dom Jana Szpakowicza w Zalesiu Dolnym |W sobotę 26 czerwca o godz. 17.00 będziemy mieć wyjątkową okazję spotkania z architektem. Dyskusja odbędzie się w siedzibie Muzeum Architektury we Wrocławiu, ale transmitowana będzie też w internecie, na profilu placówki na Facebooku. Poprowadzą ją kuratorzy wystawy „Jan Szpakowicz. Przestrzeń elementarna” Aleksandra Czupkiewicz i Łukasz Wojciechowski oraz Michał Duda, zastępca dyrektora Muzeum Architektury.
Newsletter „Architektury-murator”co tydzień nowa porcja najświeższych architektonicznych newsów z Polski i ze świata!
Polecany artykuł:
