Pracownia Thomas Phifer and Partners ma na swoim koncie kilka obiektów kulturalnych, m.in. Corning Museum of Glass, North Carolina Museum od Art czy muzeum Glenstone. Wypracowane podczas tworzenia tych projektów doświadczenia, widać również w zaprezentowanej dziś koncepcji nowych siedzib Muzeum Sztuki Nowoczesnej oraz Teatru Rozmaitości. Przede wszystkim w powściągliwości architektury, starannym doborze materiałów, przejrzystości elewacji i wreszcie szczególnej roli, jaką we wnętrzach odgrywa światło dzienne.
Muzeum powstanie na planie prostokąta, którego dłuższy bok przylegać będzie do ulicy Marszałkowskiej. Jego jasna elewacja zostanie wykonana z częściowo przejrzystego materiału. Teatr na planie kwadratu stanie bliżej Pałacu Kultury. Jest ciemniejszy, z zewnątrz pokryty odlewanym metalem. Oba budynki wypełnią narożnik placu i choć nie wejdą ze sobą w bezpośredni kontakt, można porównać je do dnia i nocy - odrębnych, ale uzupełniających się wzajemnie części większej całości.
Zaprezentowany dziś projekt obejmuje nie tylko budynki, lecz także całościową wizję planu zagospodarowania przestrzennego z nową infrastrukturą i ponad setką nowych drzew. Tutaj również dużo uwagi poświęcono materiałom wykończeniowym - wybrano te o ciepłym charakterze i wyraźnej fakturze. Budynki zostały zaprojektowane tak by zachęcać do przekroczenia granicy pomiędzy nimi a otaczającą przestrzenią. Tworzą forum, które ma stać się miejscem działań kulturalnych i spotkań w otwartej przestrzeni. Ich wysokość dostosowano do znajdujących się po przeciwnej stronie ul. Marszałkowskiej Domów Towarowych Centrum.
Dyrektor Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie Joanna Mytkowska podkreśliła podczas dzisiejszej konferencji prasowej, że projekt jest wynikiem bardzo ścisłej współpracy pomiędzy instytucjami a pracownią, a wynikająca z niej koncepcja jest bardzo precyzyjną odpowiedzią na potrzeby obu instytucji. I rzeczywiście, praktyka wystawiennicza muzeum oraz sceniczne doświadczenia teatru zostały ujęte w zaprezentowanym projekcie.
Podobnie jak w Emilii, sercem nowej siedziby muzeum ma być audytorium. Z poziomu ulicy zapewniono wgląd do wnętrza budynku. Również teatr otwiera się na otaczającą przestrzeń, ale inaczej, bo poprzez monumentalne wejście. Układ funkcjonalny obu budynków wynika z dobrze rozpoznanych przez instytucje potrzeb. Na parterze muzeum znajdują się: widoczne z zewnątrz, otwarte audytorium i przestrzenie edukacyjne oraz tzw. galerie szybkiego reagowania, a także kawiarnia, księgarnia i klatka schodowa, łącząca ten poziom z położonymi wyżej przestrzeniami wystawienniczymi. Przestrzenie wystaw na pierwszym piętrze mieszczą ciąg warsztatowych, eksperymentalnych sal oraz bibliotekę z czytelnią, archiwa i galerię archiwów. Na pierwszym piętrze są także przestrzenie wystaw badawczych i dwie instalacje stałe. Drugie piętro, oświetlone dziennym światłem ze świetlików, mieści dwa ciągi galerii przeznaczone do wystawiania obiektów wielkoformatowych. Ta elastyczna przestrzeń pozwala na stworzenie dwóch odrębnych, rozbudowanych narracji: „monumentalnej”, składającej się z czterech sal, z których jedna ma powierzchnię aż 500 m2, oraz „klasycznej”, z czterema salami, każda o powierzchni 200 m2. Ciągi sal wystawowych są przetykane przestrzeniami nazywanymi przez architekta „pokojami miejskimi” (city rooms), czyli miejscami z widokiem na miasto, gdzie zwiedzający mogą odpocząć.
Budynek teatru mieści dwie przestrzenie na spektakle, wydarzenia muzyczne i widowiska: Salę Wielką na 175–525 osób oraz znajdującą się na pierwszym piętrze Salę Małą, ze 150 miejscami siedzącymi. W obu salach istnieje możliwość dowolnej konfiguracji przestrzeni scenicznej i widowni, w zależności od formatu i charakteru widowisk.
Podczas gdy do czasu realizacji nowych budynków, Teatr Rozmaitości pozostanie w dotychczasowej siedzibie, muzeum już w maju 2016 roku musi opuścić dawny salon meblowy Emilia. Pawilon ma zostać zburzony, a w jego miejscu powstanie prawie 200 metrowy wieżowiec. W przyszłym roku instytucje będą starać się o pozwolenie na budowę, która może rozpocząć się w 2017 roku. Planowany termin zakończenia realizacji to 2019-2020 rok. Partnerami amerykańskiej pracowni przy realizacji projektu będą APA Wojciechowski i Buro Happold Engineering.
Tymczasem na Placu Defilad można oglądać "ducha" przyszłych budynków - na posadzce namalowano ich rzuty z wyszczególnieniem wszystkich pomieszczeń na parterze. W najbliższą sobotę w godzinach 13:00-18:30 Warszawiacy będą mogli wziąć udział w oprowadzaniach po przyszłych budynkach muzeum i teatru. Ci, którzy zdecydują się na udział w wydarzeniu, otrzymają bilety na wystawy i spektakle, które odbędą się w nowych siedzibach obu instytucji.
