Spis treści
Odszedł architekt Antoni Mazur
7 kwietnia zmarł architekt Antoni Mazur (1922-2025). Miał 103 lata. Ukończył Wydział Architektury na krakowskiej AGH. Projektował przede wszystkim na terenie Krakowa. Jest autorem charakterystycznych kościołów o dynamicznych, ekspresyjnych bryłach. Najbardziej rozpoznawalnym jest jednak ten, który zaprojektował w Częstochowie - kościół św. Wojciecha Biskupa i Męczennika przy ul. Brzeźnickiej. Na temat swoich projektów sakralnych napisał książkę, Moje kościoły.
Antoni Mazur projektował też obiekty o innych funkcjach. Każdy uważny mieszkaniec Krakowa zna ten przy ul. Grottgera 3, z charakterystycznym detalem przy balkonach. Ostatnio społecznicy i historycy architektury walczyli o ochronę jego realizacji przed wyburzeniem - biurowca Energoprojektu przy Mazowieckiej 21 w Krakowie. Wnioskowano o wpis budynku do rejestru zabytków, niestety do wniosku nie przyczyniła się konserwator wojewódzka. Rozbiórka budynku pod apartamentowce jest już na ukończeniu.
Zobacz także: Kościół w Kaliszu w betonowej łupinie cieniutkiej jak tkanina. Zaprojektowali go młodzi architekci
O dorobku architekta Antoniego Mazura będzie jednak przypominać wiele innych jego projektów.
Rodzina architekta poinformowała za pośrednictwem SARP, że msza żałobna odbędzie się w środę 16 kwietnia 2025 roku o godz. 16 w kaplicy na Cmentarzu na Salwatorze (ul. Waszyngtona).
Projekty Antoniego Mazura
Antoni Mazur zaprojektował m.in.:
Firma budowlana - gdzie szukać?
Poniżej przedstawiamy ranking serwisu Oferteo.pl dotyczący 235 303 Firm Budowlanych, najlepszych w 2025 roku:
- budynek mieszkalny, ul. Grottgera 3, Kraków (1957-63);
- kościół św. Antoniego Padewskiego, ul. Pod Strzechą 18A, Kraków (1963-83);
- budynek biurowy Energoprojekt, ul. Mazowiecka 21, Kraków (1969-74) - zburzony w 2025 r.;
- kościół Najświętszego Serca Pana Jezusa, ul. Milana 13, Kraków (1972-78);
- kościół Stygmatów św. Franciszka z Asyżu, ul. Ojcowska 1, Kraków (1975-81);
- kościół św. Wojciecha Biskupa i Męczennika, ul. Brzeźnicka 59, Częstochowa (1976).
Źródło: SARP Kraków
