Nowy odcinek bulwarów w Warszawie

Nie od dziś wiadomo, że opowiadając trzeba zaciekawić odbiorcę i utrzymać jego zainteresowanie. Najlepiej więc przerywać, opowiadać fragmenty, konstruować mniejsze opowieści, budując oczekiwanie na obraz całości. Telewizyjne seriale mają odcinki, potem sequele i prequele. Powieści kryminalne w kolejnych tomach odsłaniają szczegóły prywatnego życia komisarza i rozwikłania zagadek kolejnych zbrodni. Bolesław Prus publikował (rozgrywającą się zresztą w Warszawie) „Lalkę” w odcinkach, a całość podzielił na tomy. Realizacja bulwarów nad Wisłą w Warszawie to wprowadzenie tej zasady w dziedzinę architektury. Oddano niedawno ich kolejny odcinek przy moście Świętokrzyskim, zaprojektowany przez pracownię RS Architektura Krajobrazu.

Proces przebudowy lewej strony Wisły trwa od 2013 roku. Zaczęto od odcinka między mostem Gdańskim, a Śląsko-Dąbrowskim. Otwarto go w 2015 roku. Kolejny, między mostem Śląsko-Dąbrowskim a Świętokrzyskim oddano do użytku w 2017 roku. Udostępniony w marcu tego roku odcinek, jako kontynuacja sprawdzonego już i nagradzanego wielokrotnie, wcześniejszego etapu zagospodarowania nadwiślańskiej promenady, jest skazana na sukces. Wydaje się też, że napisano i powiedziano o niej już wszystko zanim została zrealizowana. Warto jednak przyjrzeć się jej bliżej by zobaczyć jak rozegrany został kolejny akt.

To miejsce, które zarazem kończy i otwiera nowe warszawskie bulwary. Projektanci świadomie postawili na kompozycję otwartą, która może być rozwijana i uzupełniana. Od strony ulicy Tamka urządzono niewielki, lecz reprezentacyjny placyk z fontannami tworzącymi mgiełkę. Wiatr sprawia, że jej forma jest nieprzewidywalna, jak pogoda nad rzeką. Plac może być też miejscem wydarzeń i spotkań. Wzbogacony o piękne rabaty dobrze służy wypoczynkowi. Prowadzi ku jednemu z najbardziej znanych pomników stolicy. Głównym punktem tej przestrzeni jest bowiem rzeźba warszawskiej Syreny, która - jak w bajkach - wciąż przyciąga ludzi na brzeg rzeki. Dla wielu z nich to pierwszy kontakt z Wisłą. Architekci postanowili nadać jej postaci godną oprawę, przypominając o jej pochodzeniu. Spod postumentu wypływa woda. Rzeźba niemal przylega do wejścia do metra, co ujmuje jej nieco romantyzmu, za to może jeszcze bardziej zbliża do ludzi ten z założenia niemonumentalny pomnik. Możemy wiec w towarzystwie syrenki podziwiać panoramę Wisły, ze Stadionem Narodowym na drugim brzegu. Możemy też ruszyć na spacer nad rzekę.

Spacer w dół rzeki, ku nowym bulwarom zaczynamy od przejścia pod mostem Świętokrzyskim. Takie miejsca pod mostami są bardzo trudne użytkowo ze względów bezpieczeństwa. Tutaj pod mostem urządzono znakomicie plac zabaw, miejsca do ćwiczeń i odpoczynku. Podejrzane i ciemne miejsce stało się atrakcyjne i przyjazne. Jest też świetnym preludium dalszego wiślanego spaceru. Jeśli zaś skierujemy się w górę rzeki to zobaczymy, że tuż za krawędzią nowego odcinka, buzuje knajpiane życie pośród przypadkowych budek, daszków i podestów. Ma to swój urok.

Mimo sporów wokół bulwarów, m.in. o nocne życie, trwają przygotowania do przebudowy kolejnego, południowego odcinka. W 2017 roku rozstrzygnięto konkurs, wygrany przez pracownię WXCA. Po realizacji tego projektu, nowe bulwary połączą się z Portem Czerniakowskim. Być może warto będzie zastanowić się jak pogodzić reprezentacyjne z nieformalnym, bowiem jeśli pozostaniemy w pobliżu Syrenki możemy przyjrzeć się dokładniej i nieco pomarudzić. To miejsce przy całej perfekcji rozwiązań ma charakter nieco „globalny”. Brak tu może trochę rozwiązań specyficznie warszawskich, wiślanych, takich jak rozrzucone przy rzece pocięte polodowcowe granitowe kamienie, służące za siedziska. Całość wyposażona w latarnie, ławki, ozdobiona rabatami mogłaby być zrealizowana nad każdą inną rzeką. Brak też może odrobiny swobody. Tę jednak w dużej dawce oferuje prawy, dziki brzeg.

Cóż to za komfort marudzić sobie, rozdmuchiwać drobne wątpliwości do większych rozmiarów, z braku prawdziwych większych, siedząc bezpiecznie i wygodnie na ławce z widokiem na pięknie oprawione miejskie życie, mewy i wodę. Słuchając i przyglądając się wiślanej opowieści, czekać na jej kolejny odcinek.

Założenia autorskie

Prezentowana realizacja przedstawia trzeci, ostatni etap zagospodarowania lewobrzeżnego bulwaru Wisły, na odcinku od ul. Tamka do ul. Boleść w Warszawie. Tym, co wyróżnia ten odcinek od poprzednich, jest relatywnie duża szerokość w stosunku do pozostałych części bulwaru. Trzeci etap inwestycji składa się z tarasów: górnego i dolnego, przedzielonych trawiastą skarpą na wysokości pomnika Syreny Warszawskiej. Na górnym tarasie zaprojektowano zieleniec, z trawnikiem rekreacyjnym i przestrzenią ekspozycyjną, oraz plac z układem wodnym w rejonie Pomnika Syreny.

Na tarasie dolnym utworzono promenadę spacerową, zieloną strefę wypoczynkową, a pod mostem Świętokrzyskim strefę street workout oraz skatepark. Najbardziej charakterystycznym elementem zrealizowanego odcinka jest założenie wodne na osi pomnika Syreny. Prostopadła do Wisły „rzeka” przyjmuje formę placu wodnego z dyszami zamgławiającymi na tarasie górnym i płytkiej tafli wody na tarasie dolnym. Fontanna nawilża i schładza powietrze w okresie letnim. W końcowym odcinku zbiornik zasilany jest wodą wiślaną, która spływa wodospadem z iluminowanej kaskady i po schodach nabrzeża trafia z powrotem w nurt Wisły. Wodospad stanowi szczególnie atrakcyjny widok z mostu świętokrzyskiego, a także z przystanku tramwaju wodnego. DOROTA RUDAWA, PATRYK ZARĘBA

Odcinek zarazem kończy i otwiera nowe warszawskie bulwary. Projektanci świadomie postawili na kompozycję otwartą, która może być rozwijana i uzupełniana