To najlepszy polski przykład krzykliwego, hedonistycznego nurtu postmodernizmu zapoczątkowanego w latach 80. przez amerykańskiego architekta Michaela Gravesa. Ten pełen ironii i zabawy formą budynek nawiązuje zarówno do gotyckiego kościoła św. Doroty, jak i neobarokowego hotelu Monopol.
Makieta domu towarowego SOLPOL we Wrocławiu
Fot.:
Marcin Czechowicz
Dom towarowy SOLPOLWrocław, ul. Świdnicka 21/23
Autorzyarchitekci Wojciech Jarząbek, Paweł Jaszczuk, Jan Matkowski, Jacek Sroczyński
Współpraca autorskaarchitekci Paweł Spychała i Leopold Chyczewski (współautorzy koncepcji przetargowej)
Architektura wnętrzarchitekci Elżbieta Chyczewska i Leopold Chyczewski
InwestorZygmunt Solorz-Żak
Powierzchnia użytkowa3738.0 m²
Kubatura21654.0 m³
Projekt (data)1992
Data realizacji (początek)1992
Data realizacji (koniec)1993
Solpol w momencie otwarcia w 1993 roku był najnowocześniejszym domem towarowym we Wrocławiu. Powstał przy ul. Świdnickiej w najstarszej części miasta, stając się tym samym ważnym głosem toczącej się wówczas dyskusji między zwolennikami bezpośredniego nawiązywania do kontekstu a tymi, którzy uważali, że należy projektować zgodnie z duchem czasów. Architekt wybrał co prawda to drugie podejście, jednak w budynku zawarł wiele odniesień do okolicznych zabytków: przeszklona wieża inspirowana była absydą kościoła św. Doroty, stalowe trójkątne elementy – gotyckimi rzygaczami, a usytuowane w narożu wejście nawiązuje do podobnego rozwiązania w neobarokowym hotelu Monopol. Już w trakcie realizacji obiekt stał się celem pielgrzymek architektów, podpatrujących niestandardowe rozwiązania i zastosowanie rzadko spotykanych dotąd materiałów. Kolorowe ościeża okien w nietypowych kształtach, barwne, ceramiczne okładziny na elewacjach zawieszone na aluminiowym ruszcie czy szklane nadbudówki na stalowych konstrukcjach to elementy, które dzięki Solpolowi na dłuższy czas zadomowiły się w polskiej architekturze. Według zapowiedzi właściciela budynek ma zostać wkrótce wyburzony, bo nie spełnia współczesnych wymagań najemców.
Hiszpańskie arcydzieło Muralla Roja przed swoimi pięćdziesiątymi urodzinami przeżywa drugą młodość. Jak w przestrzeni układają się blanki i miedze tej mieszkalnej twierdzy przypomniał niedawno fotograf Andres Gallardo. Żywy koral ścian z jego zdjęć, jako kolor roku powrócił w palecie znanej firmy kreującej kolorystyczne trendy.
W najnowszym numerze naszego specjalnego dodatku „Architektura od wnętrza” przypominamy m.in. twórczość architekta Ricardo Bofilla, jednego z głównych przedstawicieli postmodernizmu, podsumowujemy Łódź Design Festival 2019 i targi IFA w Berlinie oraz prezentujemy pięć współczesnych willi z niezwykłymi basenami.
To on wyznaczył wyznaczył symboliczną datę śmierci architektury modernistycznej. Napisał kilkadziesiąt książek z teorii architektury, w tym kultową „Architekturę postmodernistyczną” czy najpopularniejszą w Polsce publikację o Le Corbusierze: „Le Corbusier – tragizm współczesnej architektury”. Jencks zmarł 13 października w swoim domu w Londynie. Miał 80 lat.
Postmodernistyczna architektura Europy Środkowo-Wschodniej budzi na świecie coraz większe zainteresowanie. O tym fenomenie i specyficznym języku postmodernistycznej architektury krajów bloków wschodniego dyskutować będą uczestnicy międzynarodowej konferencji w Niemieckim Instytucie Historycznym w Warszawie.
W uchwalonym przez wrocławskich radnych Studium Wrocławia zaprojektowany przez Wojciecha Jarząbka dom towarowy wraz z 34 innymi obiektami został uznany za dobro kultury współczesnej. Na liście znalazł się także "Trzonolinowiec" przy Kościuszki oraz dwie realizacje Jadwigi Grabowskiej-Hawrylak.
