To najlepszy polski przykład krzykliwego, hedonistycznego nurtu postmodernizmu zapoczątkowanego w latach 80. przez amerykańskiego architekta Michaela Gravesa. Ten pełen ironii i zabawy formą budynek nawiązuje zarówno do gotyckiego kościoła św. Doroty, jak i neobarokowego hotelu Monopol.
Makieta domu towarowego SOLPOL we Wrocławiu
Fot.:
Marcin Czechowicz
Dom towarowy SOLPOLWrocław, ul. Świdnicka 21/23
Autorzyarchitekci Wojciech Jarząbek, Paweł Jaszczuk, Jan Matkowski, Jacek Sroczyński
Współpraca autorskaarchitekci Paweł Spychała i Leopold Chyczewski (współautorzy koncepcji przetargowej)
Architektura wnętrzarchitekci Elżbieta Chyczewska i Leopold Chyczewski
InwestorZygmunt Solorz-Żak
Powierzchnia użytkowa3738.0 m²
Kubatura21654.0 m³
Projekt (data)1992
Data realizacji (początek)1992
Data realizacji (koniec)1993
Aby przeczytać cały artykuł, zarejestruj się lub zaloguj do naszego serwisu. Rejestracja i korzystanie ze strony jest bezpłatne.
To on wyznaczył wyznaczył symboliczną datę śmierci architektury modernistycznej. Napisał kilkadziesiąt książek z teorii architektury, w tym kultową „Architekturę postmodernistyczną” czy najpopularniejszą w Polsce publikację o Le Corbusierze: „Le Corbusier – tragizm współczesnej architektury”. Jencks zmarł 13 października w swoim domu w Londynie. Miał 80 lat.
Postmodernistyczna architektura Europy Środkowo-Wschodniej budzi na świecie coraz większe zainteresowanie. O tym fenomenie i specyficznym języku postmodernistycznej architektury krajów bloków wschodniego dyskutować będą uczestnicy międzynarodowej konferencji w Niemieckim Instytucie Historycznym w Warszawie.
W uchwalonym przez wrocławskich radnych Studium Wrocławia zaprojektowany przez Wojciecha Jarząbka dom towarowy wraz z 34 innymi obiektami został uznany za dobro kultury współczesnej. Na liście znalazł się także "Trzonolinowiec" przy Kościuszki oraz dwie realizacje Jadwigi Grabowskiej-Hawrylak.
Architektura budynku TVP jest jednocześnie rozrywkowa (tańcząca wieża z przodu, łukowy mostek z tyłu), publicystyczna (dialog z architekturą Gehry’ego poprzez przaśne naśladownictwo) i fabularna (opowieść o tym, jak z pozornie jednorodnej, walcowatej bryły wypryskuje bogactwo przeróżnych kształtów, atakujących podchodzących ludzi).
Uznana turecka pracownia Uygur Architects zaprojektowała siedzibę władz miasta Diyarbakir. Architekci odwołali się do brutalizmu, postmodernizmu i lokalnych tradycji budowlanych sięgających starożytności.
