Spis treści
- 16 edycja nietypowego wydarzenia - World Architecture Festival
- Księgarnia w silosach - z poszanowaniem tradycji
- Otwarte nabrzeże w Izmirze. Centrum Innowacji IZQ
- Tereny kolejowe zagospodarowane we współpracy z miastem
16 edycja nietypowego wydarzenia - World Architecture Festival
Odbywający się już po raz szesnasty Światowy Festiwal Architektury (WAF) jest największym na świecie festiwalem i konkursem z wręczaniem nagród na żywo. Festiwal ten poświęcony jest celebrowaniu doskonałej architektury z całego świata. To miejsce, w którym członkowie społeczności architektów spotykają się, aby dzielić się wiedzą i uczyć się od siebie nawzajem. WAF jest jedynym globalnym festiwalem architektury, który łączy w sobie przyznawanie nagród, seminaria i przestrzeń do nawiązywania kontaktów. Interior, siostrzany festiwal WAF, to święto kreatywności, inspiracji i wiedzy, które łączy społeczność projektantów wnętrz. Nagrody na Światowym Festiwalu Architektury są przyznawane w nietypowy sposób, bo publiczność ma możliwość oglądania na żywo tego, jak architekci prezentują swoje projekty a jury o nich rozmawia.
Przeczytaj tekst o polskim projekcie, który będzie prezentowany przed jury Światowego Festiwalu Architektury w tym roku:
Księgarnia w silosach - z poszanowaniem tradycji
Projektanci: SEU-ARCH, Art+Zen Architects
W mieście Tangkou Town powiatu Kaiping w rejonie Jiangmen prowincji Guangdong w Chinach znajdowały się opuszczone spichlerze. Niedaleko, w Kaiping znajdują się wielopiętrowe budynki mieszkalne o charakterze obronnym, Diaolou, wpisane na listę Światowego Dziedzictwa Kulturowego UNESCO. Większość zachowanych do dziś została wybudowana przez chińskich emigrantów z USA, w stylu nawiązującym do zachodniej architektury. Ze względu na wartość historyczną i unikalną formę opuszczonych spichlerzy w Tangkou Town, znajdującym się w okolicy tej atrakcji turystycznej, sieć księgarń Librairie Avant-grade, postanowiła poddać je rewitalizacji i ponownie wykorzystać, tworząc specjalną przestrzeń księgarnianą dla wioski. W trakcie renowacji zachowano specjalne symbole i sceny związane z pamięcią zbiorową miasta a elewacje spichlerzy pomalowano przy użyciu oryginalnych materiałów i technologii. Główne wejście do księgarni znajduje się po stronie zachodniej, obok zachowanego, dużego drzewa, które tam rosło. Wschodnia strona spichlerzy służy jako drugie wejście, skierowane na lokalny plac.
Czytaj też:
Każdy spichlerz ma powierzchnię około 165 metrów kwadratowych, z najniższym punktem wewnątrz na wysokości 6 metrów i najwyższym punktem na kopule na wysokości około 8,4 metra. Dolna część to sekcja regałów, z wysokością poniżej 2,4 metra, co ułatwia czytelnikom dostęp do książek. Górna część wypełniona jest “instalacją przestrzenną”, która nie tylko rozwiązuje problem oświetlenia, ale również ma więcej duchowych atrybutów. Do obiektu dobudowana została kawiarnia. Zaprojektowano szklaną konstrukcję o wysokości niemal 8 metrów, aby zwiększyć otwartość przestrzeni. Kawiarnia jest w całości stalową konstrukcją, z cienkościenną kolumną w kształcie parasola podtrzymującą dach pośrodku. Cztery wysokie kolumny-parasole przypominają gigantyczne drzewa. Stoły i krzesła kawiarni umieszczono wokół kolumn, tworząc strefy odpoczynku i komunikacji pod "drzewami".
Nowo zbudowana "dzwonnica", czyli wieża z zegarem o wysokości około 17 metrów, nawiązuje do regionalnych cech rodzinnego miasta Diaolou. Te opuszczone spichlerze, pierwotnie wypełnione jedzeniem, stały się teraz przestrzenią wypełnioną ideami i opowieściami. Rewitalizacja spichlerzy nie tylko dostarcza nowych przestrzeni publicznych i do czytania dla mieszkańców, ale także przyciąga wielu odwiedzających. Księgarnia stała się publicznym salonem dla mieszkańców, ożywiając plac wioski na wschód od księgarni.
Otwarte nabrzeże w Izmirze. Centrum Innowacji IZQ
Projektanci: Ofisvesaire - Melis Varkal, Gokhan Celikag
Budynek IZTO, zaprojektowany i zbudowany w 1986 roku zgodnie z potrzebami administracyjnymi Izmirskiej Izby Handlowej, zajmuje wyjątkową pozycję w miejskiej pamięci Izmiru wzdłuż wybrzeża. W ramach adaptacyjnego ponownego wykorzystania, budynek został przeprojektowany z myślą o stworzeniu centrum innowacji. W opozycji do ciągłego efektu "ściany" wzdłuż wybrzeża, budynek ma na celu stworzenie otwartej, interaktywnej i elastycznej przestrzeni przyciągającej obywateli i użytkowników.
Z uwzględnieniem lokalizacji i systemu konstrukcyjnego istniejącego budynku w budynku dokonano kreatywnych zmian, aby tchnąć w niego nowe życie. Począwszy od amfiteatru na poziomie parteru, budynek ewoluował w pionową ulicę, która może być opisana jako przedłużenie miasta. Żółty pionowy trzon komunikacyjny ma wzmacniać interakcję użytkowników. W projekcie zachowano i wyeksponowano oryginalny ceramiczny panel ścienny autorstwa Mehmeta Tüzüma Kızılcana, który wznosi się przez budynek. Zastosowania kinetycznej fasady, dachu reagującego na zmieniające się warunki atmosferyczne oraz małego amfiteatru na poziomie parteru z widokiem na morze tworzą poczucie wizualnej i dotykowej świadomości światła słonecznego, morskiego powietrza i zapierających dech w piersiach widoków. Zarówno w nazwie, jak i w koncepcji, innowacja nie odnosi się tylko do wynalazków, ale także definiuje podejście do kreatywnego przeprojektowania i ponownego wykorzystania przestrzeni.
Aby stworzyć poczucie "razem", w budynku strategicznie rozmieszczono przestrzenie lub "mikro-habitaty" o różnym stopniu przepuszczalności wizualnej i fizycznej, jako zamknięte i półotwarte "nisze", zintegrowane i połączone z układem komunikacyjnym budynku. Otwarty plan umożliwia różnorodne doświadczenia użytkowników i odpowiada na rozmaite potrzeby przestrzenne oraz pozwala na transformacje. Od momentu otwarcia budynek gościł różnorodne grupy odwiedzających i pełnił różne funkcje. Nadal się rozwija.
Czytaj też:
Tereny kolejowe zagospodarowane we współpracy z miastem
Projekt: 5468796 Architecture - Lindsey Koepke
Na dawnych terenach kolejowych powstała przestrzeń o zróżnicowanym przeznaczeniu, pełna innowacji, które zainspirowały dziedzictwo historyczne miejsca i wyzwania budżetowe, rodząc nowe idee, dotyczące dostępnego budownictwa mieszkaniowego i urbanistyki. Po 17 nieudanych próbach ożywienia terenu James Avenue Pumping Station w Winnipeg’s Exchange District National Historic Site pracownia 5468796 Architecture przekonała klienta, żeby nawiązał współpracę z miastem. Dwie interwencje sprawiły, że projekt stał się opłacalny:
- po pierwsze, wykorzystanie możliwości oryginalnej suwnicy bramowej do zawieszenia pływającej podłogi nad maszynerią hali pomp, umożliwiające pełne przekształcenie ceglanego budynku w biuro i restaurację;
- po drugie, poprawka do planu zagospodarowania przestrzennego pozwoliła na pięciokondygnacyjny budynek mieszkalny na 40-metrowym skrawku ziemi między zabytkowym budynkiem a ulicą, przywracając pierwotny przemysłowy krajobraz ulicy i dodając wykonalność finansową.
W przeciwieństwie do poprzednich prób, rozwiązanie wyraźnie prezentuje dawne maszyny i obiekty kolejowe w jego bliskim oryginalności stanie. Nowa, elastyczna powierzchnia biurowa zapewnia optymalne widoki dzięki przeszkleniom od podłogi do sufitu a świetliki wprowadzają naturalne światło głęboko do rozległej przestrzeni. Dwa budynki mieszkalne są podniesione na kolumnach, które rozszerzają siatkę struktury dźwigu bramowego i tworzą widoki na stację pomp. Odsunięte od tego historycznego budynku, tworzą nowe ścieżki piesze, wytyczone z szacunkiem dla oryginalnych elementów otoczenia i zarazem rozszerzają partery komercyjne. Warte uwagi jest także zagospodarowanie terenu - ścieżki między historyczną fasadą a nowymi wejściami mieszkalnymi, z dwoma zewnętrznymi amfiteatrami, publicznymi placami i kładkami dla pieszych. Charakter tych przejść rozciąga kręte ulice okolicy i integruje różne formy przestrzeni publicznej jako istotny element planu projektu.
Ten wieloaspektowy, wielofunkcyjny rozwój jest pierwszą propozycją na tym terenie, która zyskała poparcie społeczności, sąsiednich kompleksów kondominium oraz komitetu do spraw zabytków miasta Winnipeg. Oryginalna stacja pomp została ożywiona dzięki kreatywnemu podejściu do rozwiązywania nawarstwionych w tym miejscu problemów. W efekcie mowa tu o bardzo ciekawym procesie regeneracji, przeprowadzonym w sposób głęboko zakorzeniony w historii miejsca, jednocześnie po raz pierwszy od 50 lat włączając je w tętniące życiem przestrzenie miasta.
Czytaj też:
