Na terenie głównego kampusu Uniwersytetu Warszawskiego przy Krakowskim Przedmieściu brakowało dotąd miejsca dla jednostek odpowiedzialnych za rozwój współpracy międzynarodowej w zakresie badań i dydaktyki. Władze uczelni postanowiły więc temu zaradzić, organizując we współpracy z SARP-em konkurs na nowy budynek, który pomieściłby Welcome Center, czyli centrum informacyjne dla studentów i pracowników z zagranicy, ale też dla osób odwiedzających uczelnię i kandydatów na studia. Na lokalizację pawilonu wybrano teren między bramą główną a kościołem wizytek. To tzw. dziedziniec górny, gdzie dziś znajduje się parterowy budynek dawnych zakładów poligraficznych z lat 60. i 70. XX wieku, a przed wojną mieściła się wozownia, wzniesiona jeszcze w 1842 roku według projektu Henryka Marconiego.
Stołeczny Konserwator Zabytków dopuścił wyburzenie pawilonu Poligrafii i zastąpienie go nowym, o współczesnej formie i wysokości nieprzekraczającej poziomu gzymsu sąsiadującego z nim północnego skrzydła pałacu Tyszkiewiczów-Potockich. W jury pod przewodnictwem Piotra Śmierzewskiego znaleźli się przedstawiciele SARP: Piotr Szaroszyk, Szymon Kalata i Jerzy Uścinowicz oraz uczelni: Anna Giza-Poleszczuk, profesor UW, architekt Mikołaj Kołacz, Jerzy Pieszczurykow oraz architekt Michał Sikorski.
Pierwszą nagrodę w wysokości 20 tys. zł otrzymała praca biura 22 Architekci. Sędziowie podkreślili, że ich projekt najlepiej zdefiniował skalę, znaczenie i styl nowego budynku. Skromność i prostota, dyskretne użycie współczesnych form i materiałów z jednoczesnym szacunkiem dla historycznego kontekstu wydają się optymalne dla tej trudnej lokalizacji. Dziedziniec, urządzony w sposób spójny stylistycznie z architekturą, połączono z kampusem w sposób czytelny, ale z zachowaniem właściwej skali i funkcjonalności – uzasadniali.
Piętrowy budynek na planie prostokąta architekci zwieńczyli dachem czterospadowym i usytuowali na osi symetrii dziedzińca. W celu uzyskania jednolitych powierzchni założono zaszalowanie i wykonanie elewacji w miejscu docelowym z betonu barwionego w masie, z widocznym szlachetnym kruszywem i uwydatnioną fakturą – tłumaczą autorzy. Lekkości nadają bryle wysokie, dwukondygnacyjne otwory okienne, rozmieszczone symetrycznie po obu stronach elewacji frontowych i w ścianach szczytowych. Okna odsunięte są względem lica ściany w celu uwydatnienia plastyki fasady oraz nadania jej wyraźnego światłocienia – dodają.
Projektanci zachowali wszystkie rosnące na działce drzewa, ale przewidzieli też nowe, w formie szpalerów akcentujących otaczające pierzeje. Zachowali też kształt istniejącego tu dotąd owalnego gazonu, podkreślając go obramowaniem w formie szerokich, betonowych siedzisk i ażurową posadzką przerośniętą trawą. Główne wejście na dziedziniec z dolnego poziomu zaprojektowali jako szerokie schody terenowe wraz z kolejnymi siedziskami oraz donicami z zielenią. Drugie wejście, od strony północnej, zostało przearanżowane i dostosowane do nowego układu. Przebudowane zostały schody oraz dojście do niezależnie funkcjonującej, całodobowej windy zlokalizowanej w bryle budynku.
Drugą nagrodę i 14 tys. zł przyznano zespołowi w składzie Dagna Badowska, Stanisław Ignaciuk, Michał Kempiński, Anna Flak i Katarzyna Stępniak za udaną próbę wprowadzenia nowego kodu przestrzennego do głównego kampusu Uniwersytetu Warszawskiego. Zwarta, zaprojektowana na planie kwadratu, „niezależnie od obrysu historycznej zabudowy” bryła podporządkowuje się osi dziedzińca wyznaczonej przez pałac Tyszkiewiczów oraz zachowuje poprawne odległości od sąsiednich budynków. Przeniesienie rampy w północną część dziedzińca uwolniło przestrzeń po jego stronie południowej i pozwoliło na zorganizowanie głównego wejścia na poziomie dolnym od strony głównej osi kampusu – czytamy w uzasadnieniu.
Podobnie jak w przypadku organizowanego przez uczelnie konkursu na Centrum Edukacji Geologicznej w Chęcinach, zaproszenia do negocjacji na opracowanie szczegółowej dokumentacji projektowej w trybie bez ogłoszenia otrzymały oba zespoły.
Trzecie miejsce i nagrodę w wysokości 10 tys. zł otrzymała koncepcja Karola Żurawskiego, a dwa równorzędne wyróżnienia po 5 tys. zł – pracownia GAB Piotr Grabowski Architekt oraz Zuzanna Szpocińska i Tomasz Marciniewicz z biura NM architekci, Jerzy Grochulski, Karolina Kayzer i Kamil Wojnarowicz z Building Expert. Realizacja budynku planowana jest na 2021 rok.
W 2019 roku mija 25 lat od wydania pierwszego numeru „Architektury-murator”. Sprawdź, co przygotowaliśmy z okazji jubileuszu: www.architektura25.pl